The Story of the Diaspora Laotian in Lao Literature after the National Regime Change

Main Article Content

Smai Wannaudorn
Naphatsara Daosawa
Chalermsak Boodphuang
Somphavanh Keoboutta

Abstract

This article investigated the image of the exiled Laotian in various dimensions through the tales presented in Lao literature after the national regime change. The study focused on the literary works of Boonsoen Saengmanee through short stories and novels. Based on the winning S.E.A. Write Award, one of these short stories and novels was selected to represent both forms of the work: Traditions of Life and The River of No-Return. The analysis of the works focused on presenting the writer’s perspectives on four issues: nation-building according to the ideology of the government party, founding a modern social status, being marginalized and inheriting cultures and traditions. The study found that nation-building according to the ideology of the government party was reflected through the presentation of images of patriotism, education, pride in career and building a modern social status. The study also found that, regarding the social status foundation, the modern social class was founded on money and property, as education was likely a stairway to achieving a better social class. Moreover, the study revealed the image of people being deceived and the problems of living abroad concerning marginalization. Finally, the study found that the Laotian people inherited cultures and traditions by following the national development policies.

Article Details

How to Cite
Wannaudorn, S. ., Daosawa, N., Boodphuang, C., & Keoboutta, S. (2023). The Story of the Diaspora Laotian in Lao Literature after the National Regime Change. Journal of Man and Society, 8(2), 27–48. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/husocjournal/article/view/253085
Section
Research Article

References

จิราภรณ์ อัจฉริยะประสิทธิ์. (2557). เรื่องเล่ากับสภาวะพลัดถิ่นในวรรณกรรมหลังยุคสงครามเย็นของนักเขียน เวียดนาม กัมพูชา และม้ง-ลาว. [วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย].

บุนเสิน แสงมะนี. (2005). ประเพณีและชีวิต. เวียงจัน: โรงพิมพ์สีสะหวาดการพิมพ์.

บุนเสิน แสงมะนี. (2013). สายน้ำที่ไม่ไหลย้อนกลับ. เวียงจัน: โรงพิมพ์สีสะหวาดการพิมพ์.

พชรวัฒน์ เส้นทอง. (2562). อุดมการณ์ทางการเมือง : อุดมการณ์ทางการเมืองไทย. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 13(3), (230-248).

สถาบันค้นคว้าวิทยาศาสตร์การศึกษา. (2007). เอกสารรายงานของสถาบันค้นคว้าวิทยาศาสตร์การศึกษาเรื่อง “30 ปี แห่งการสร้างตั้งและเติบใหญ่ขยายตัวของสถาบันค้นคว้าวิทยาศาสตร์การศึกษา”. เวียงจัน: สถาบันค้นคว้าวิทยาศาสตร์การศึกษาแห่งชาติ.

สุพัชรี เมนะทัต. (2561). วรรณศิลป์ อำนาจ และการต่อสู้ทางการเมืองในวรรณกรรมของกะต่าย โดนสะโสริท. [วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].

อุมมีสาลาม อุมาร. (2558). พัฒนาการเรื่องสั้นลาว. วารสารรูสมิแล, 36(2), 6-17.

อุมารินทร์ ตุลารักษ์. (2548). วรรณกรรมปฏิวัติลาว: มโนทัศน์และพัฒนาการ. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์, 23(1): 56-81.

อุมารินทร์ ตุลารักษ์. (2553). ผู้หญิงกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในวรรณกรรมลาวร่วมสมัย ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการนานาชาติ “วรรณคดีและวรรณคดีเปรียบเทียบ ครั้งที่ 2” จัดโดยหลักสูตรอักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวรรณคดีและวรรณคดีเปรียบเทียบ ศูนย์วรรณคดีศึกษา คณะอักษรศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 18-19 สิงหาคม 2553.

อุมารินทร์ ตุลารักษ์. (2555). “เรื่องสั้นวรรณกรรมซีไรต์ลาว “ใบไม้ใบสุดท้าย” ใน ทรงวิทย์ พิมพะกรรณ์ (บรรณาธิการ), หนังสือรวมบทความ “ฮักแพงแจ้งใจ”. ขอนแก่น: สมาคมไทย-ลาว เพื่อมิตรภาพ.