The Narrative of Chao Anuwong in Korat Community and its Dynamics in Conveying the Meanings of Thai-Lao Relations

Main Article Content

Nutkritta Nammontree

Abstract

Chao Anuwong (1767-1829) was hightly respected and honored by the Laotian as the great hero who saved the country in 1826. Chao Anuwong attempted to seize Korat but his troops were resisted and finally forced by Thao Suranaree, also known as Khun Ying Mo. His story has become a historical narrative which is widely recognized and presented in many different ways in Korat until now.
This article aimed to present the role, functions, and meaning of Chao Anuwong’s narrative in the Korat community, in relationship between the Thais and the Laotians. The main quests of this article were to see how the functions and meanings of the narrative has been constructed, interpreted, and changed in the Korat community. The concepts of narrative and its dynamics were employed for the study.
It was found that the narrative of Chao Anuwong presented the roles, functions, and meanings in relation to the life of the people in the Thai-Lao community in Korat 4 ways: 1) The narrative of Chao Anuwong and its role in promoting social harmony, 2) The narrative of Chao Anuwong and the binary opposition meaning, 3) The narrative of Chao Anuwong and the symbolic meaning, and 4) The narrative of Chao Anuwong and the dynamics of Thai-Lao relation.
The presentation of the meaning of Thai-Lao relation through the narrative of Cho Anuwong reflects the roles, functions, and meaning of the narrative in relation to the people in the Korat community, leading to historical awareness and harmony between the Thai and Lao people in the Korat community in the changing world under globalization and the ASEAN community trend.

Article Details

How to Cite
Nammontree, N. (2024). The Narrative of Chao Anuwong in Korat Community and its Dynamics in Conveying the Meanings of Thai-Lao Relations. Journal of Man and Society, 1(2), 62–79. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/husocjournal/article/view/272264
Section
Academic Article

References

จดหมายเหตุรัชกาลที่ 3 (ม.ป.ป.). เรื่องปราบเจ้าอนุเวียงจันทน์. จ.ศ. 1187 เลขที่ 5/ข.

ดำรงราชานุภาพ และสมเด็จฯ กรมพระยา. (2515). พระราชพงศาวดาร รัชกาลที่ 2 เล่มที่ 2. กรุงเทพฯ: องค์การค้าคุรุสภา.

นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2544). วีรบุรุษในวัฒนธรรมไทย. ใน วารสารเศรษฐศาสตร์ธรรมศาสตร์. 19(3-4) กันยายน-ธันวาคม.

มยุรี ผ่องพัน และผุยพัน เงาสีวัด. (2553). การเมืองเรื่องเพื่อนบ้านและเครือญาติ: ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศลาวและไทย. มนิลา.

มาร์ติน สจ๊วต-ฟอกซ์. (2553). ประวัติศาสตร์ลาว. ผู้แปล จิราภรณ์ วิญญารัตน์. มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.

มานิต หล่อพินิจ. (2536). ประวัติบุคคลสำคัญของไทย ท้าวสุรนารี. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธ์ การพิมพ์.

มหาคำ จำปาแก้วมณี และคณะ. (2539). ประวัติศาสตร์ลาว. ผู้แปล สุวิทย์ ธีรศาสวัต. ภาควิชาประวัติศาสตร์และโบราณคดี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

มูลนิธิสารานุกรมวัฒนธรรมไทย ธนาคารไทยพาณิชย์. (2542). สารานุกรมวัฒนธรรมไทย เล่ม 9. กรุงเทพฯ: สยามแมเนจเม้นท์ จำกัด.

สุเจน กรรพฤทธิ์. (2555). ตามรอยเจ้าอนุวงศ์ คลี่ปมประวัติศาสตร์ไทย-ลาว. กรุงเทพฯ: สารคดี.

สุวิทย์ ธีรศาสวัต. (2541). ประวัติศาสตร์ลาว. ภาควิชาประวัติศาสตร์และโบราณคดี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. โครงการวิจัยประวัติศาสตร์สังคมและวัฒนธรรมชนชาติไท สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์. (2545). การเปลี่ยนแปลงโลกทัศน์ของชนชั้นผู้นำไทยตั้งแต่รัชกาลที่ 4- พ.ศ. 2475. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Muller, G. H. & Williams, J. A. (1985). Introduction to Literature. New York: McGrawHill Co.