The ability development in Kap yani 11 Composing by Deductive learning activity which Matthayomsuksa 1 Students Academic Achievement
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aims of the current study were to 1) investigate effectiveness standard of deductive learning method applied to develop 1st grade secondary school students’ KapYani 11 composition-the type of poem in Thai language, 2) study effectiveness index of deductive learning method applied to develop 1st grade secondary school students’ KapYani11 composition, 3) compare KapYani 11 composition competence of 1st grade secondary school students before and after learning with deductive learning method, and 4) survey students’ satisfaction in learning with the deductive learning method.The participants were 20 1st grade secondary school students in 1/2 class, Mitaphap School, Kae Dum District, MahaSakaham Province, 2nd semester, 2016 academic year, under control of The Secondary Educational Service Area Office 26 selected by cluster random sampling method. The research instruments were 1)the deductive learning package designed to teach students KapYani 11 composition
with 4 learning plans requiring 16 hours, 2) learning achievement test on KapYani
composition including 15 four multiple choice test items found the discrimination at 0.20-0.94 and reliability at, 0.93, and 3) satisfaction assessment form including...
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อต้องอ้างอิงวาสาร
References
กระทรวง ศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระแกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมการเกษตรแห่งประเทศไทย.
. (2545). สาระและมาตรฐานการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ:องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กาญจนา เกียรติประวัติ. (2524). วิธีสอนทั่วไปและทักษะการสอน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
กิติมา ปรีดีดิลก. (2542). ทฤษฎีบริหารองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ธนะการพิมพ์.
ถนอมทรัพย์ มะลิซ้อน. (2540). ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรวิทยาลัยอาชีวะสังกัดกรมอาชีวะศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
โฉมเฉลา โมกศรี. (2548). การเปรียบเทียบผลการเรียนเรื่องการบวก การลบ การคูณการหาร ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่เรียนแบบนิรนัยโดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์และเรียนแบบนิรนัยโดยใช้การสอนปกติ. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
เผชิญ กิจระการ และสมนึก ภัทธิยธนี. (2546). ดัชนีประสิทธิผล(Effectiveness Index :E.I.).วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 8(กรกฎาคม), 30-36.
ลักขณา สริวัฒน์. (2539). จิตวิทยาเบื้องต้น (จิต.101). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
เล็กฤทัย รักษาเมือง. (2553). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนภาษาไทย ชั้นมัธยมศึกษาปีที่2 เรื่อง การพัฒนาความสามารถด้านการแต่งกลอนสุภาพ ด้วยกลุ่มร่วมมือแบบ LT. การศึกษาค้นคว้าอิสระการศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิจารณ์ พานิช. (2556). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ส. เจริญการพิมพ์.
สุมานิน รุ่งเรืองธรรม. (2526). กลวิธีการสอน. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองธรรม.
สมนึก ภัทธิยธนี. (2537). การวัดผลการศึกษา. มหาสารคาม: ภาควิชาวิจัยและพัฒนาการศึกษาคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2553). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. มหาสารคาม: ภาควิชาวัดผลและวิจัยการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อมรรัตน์ พิทักษ์วงศ์ศร. (2551). การเปรียบเทียบผลการเรียนรู้ เรื่องการแต่งบทร้อยกรองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ระหว่างการจัดกิจกรรมแบบอุปนัยและนิรนัย. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อารีรัตน์ ประโยชน์มี. (2551). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์วิชาภาษาไทย เรื่องชนิดของคำ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้วิธีสอนแบบนิรนัยและอุปนัย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
Eggen, Paul D. (1979). Strategise for Teacher, Information Processing Model in the
chassroom Englewood classroom. Englewood Cliffs N.J.: prenticeHall, Inc.