การประเมินหลักสูตรการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดไฮสโคป ของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ฝ่ายประถม) -
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้เป็นการประเมินหลักสูตรการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดไฮสโคปของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ฝ่ายประถม) โดยใช้รูปแบบการประเมินแบบซิปป์ (CIPP Model) มีความมุ่งหมาย 1) เพื่อประเมินด้านบริบท เกี่ยวกับจุดมุ่งหมายของหลักสูตร 2) เพื่อประเมินด้านปัจจัยเบื้องต้น โดยประเมินจาก โครงสร้างหลักสูตร เนื้อหาสาระของหลักสูตร กิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ความรู้ความสามารถของผู้บริหารและครู ความพร้อมของอาคารสถานที่ ความร่วมมือของชุมชน ด้านครูผู้สอน และสื่อการเรียนรู้ 3) เพื่อประเมินด้านกระบวนการ โดยประเมินเกี่ยวกับการเตรียมการใช้หลักสูตร การดำเนินการใช้หลักสูตร การติดตามการใช้หลักสูตร และการวัดและประเมินผลการจัดการเรียนรู้ และ 4) เพื่อประเมินด้านผลผลิต เกี่ยวกับด้านรางวัล/เกียรติยศและการยอมรับของชุมชน 5) เพื่อประเมินด้านผลกระทบ
กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย คณะกรรมการบริหารและอาจารย์ จำนวน 25 คน ผู้ปกครอง จำนวน 45 คน และนักเรียน จำนวน 30 คน รวมทั้งหมด 100 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลมี 2 ชนิด ได้แก่ แบบสอบถามความคิดเห็นต่อหลักสูตรการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดไฮสโคป ของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม(ฝ่ายประถม) มีลักษณะเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) 5 ระดับ จำนวน 2 ฉบับ ฉบับที่ 1 สอบถามคณะกรรมการบริหารและอาจารย์ จำนวน 40 ข้อ ฉบับที่ 2 สอบถามผู้ปกครองนักเรียน จำนวน 40 ข้อ โดยมีค่าอำนาจจำแนกรายข้อ (rxy) ตั้งแต่ .65 ถึง .97 และมีค่าเชื่อมั่นทั้งฉบับ ตั้งแต่ .98 และ.98 ตามลำดับ และแบบสัมภาษณ์นักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 1–3, แบบสัมภาษณ์ผู้ปกครองนักเรียน และ แบบสัมภาษณ์อาจารย์ผู้สอนนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 1–3 ชนิดมีโครงสร้าง จำนวน 6 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารมนุษย์กับสังคมก่อน
เอกสารอ้างอิง
กัมปนาท อาชา. (2545). การประเมินหลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ธรรมรงค์ ภูนาชัย. (2547). การประเมินหลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ธำรง บัวศรี. (2542). ทฤษฎีหลักสูตร : การออกแบบและการพัฒนา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2553). การพัฒนาหลักสูตร. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พัชรี ผลโยธิน และคณะ. (2543). การเรียนรู้ของเด็กปฐมวัยไทย ตามแนวคิดไฮ/สโคป. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
บุษบา บัวสมบูรณ์ และคณะ. (2560). รายงานการวิจัยการประเมินหลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร (หลักสูตรปรับปรุง 2557). นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รินทร์ลภัส เกษศรีรัตน์. (2552). การประเมินหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2546 ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาศรีสะเกษ เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญา ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาหลักสูตรและการเรียนการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2543). กระบวนทัศน์ใหม่ในการพัฒนาหลักสูตร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
อานิน สุขณะล้ำ. (2548). การประเมินหลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เอกรินทร์ สี่มหาศาล. (2546). กระบวนการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษาแนวคิดสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: บุ๊คพอยท์.
