การส่งเสริมพฤติกรรมละเว้นการมีเพศสัมพันธ์ของเยาวชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
พฤติกรรมละเว้นการมีเพศสัมพันธ์ของเยาวชนเป็นพฤติกรรมทางเพศที่พึงประสงค์ ที่จะป้องกันปัญหาการตั้งครรภ์และการเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ของเยาวชน บทความนี้นำเสนอแนวทางการส่งเสริมพฤติกรรมละเว้นการมีเพศสัมพันธ์ ผ่านมุมมองทางทฤษฎีจิตสังคมที่อธิบายปัจจัยต่าง ๆ ที่มีอิทธิพลต่อการเกิดพฤติกรรมละเว้นการมีเพศสัมพันธ์ ได้แก่ ทฤษฎีการกระทำด้วยเหตุผล (Theory of Reasoned Action) ทฤษฎีพัฒนาจริยธรรมของมนุษย์ (Moral Development Theory) ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน (Theory of Planed Behavior) รวมทั้งทฤษฎีแรงจูงใจในการป้องกัน (The Protection Motivation Theory) ผลจากการวิเคราะห์ในภาพรวม พบว่า พฤติกรรมละเว้นการมีเพศสัมพันธ์ของเยาวชน มีผลจาก 1) ปัจจัยส่วนบุคคลคือการรับรู้และทัศนคติทางบวกต่อพฤติกรรมรักนวลสงวนตัว และความตั้งใจที่จะละเว้นการมีเพศสัมพันธ์ก่อนเวลาอันควร ซึ่งมีอิทธิพลจาก 2) ปัจจัยด้านครอบครัว เพื่อนและสังคม การให้ความรู้และการกำกับควบคุมของบิดามารดา ปัจจัยที่เป็นค่านิยมเรื่องเพศสัมพันธ์ที่พึงประสงค์จากเพื่อน และการถ่ายทอดค่านิยมทางเพศสัมพันธ์ที่เหมาะสมจากสังคมซึ่งจะส่งผลต่อทัศนคติ การรับรู้และความสามารถในการควบคุมตนเองของเยาวชน ซึ่งบทสรุปของบทความนี้จะนำไปสู่การพัฒนาแนวทางและรูปแบบการส่งเสริมพฤติกรรมละเว้นการมีเพศสัมพันธ์ของเยาวชนต่อไป
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารมนุษย์กับสังคมก่อน
เอกสารอ้างอิง
เบ็ญจมาศ โอฬารรัตน์มณี. (2561). เพศวิถีศึกษาสำหรับวัยรุ่นตอนต้น: การทบทวนวรรณกรรม.วารสารสภาการพยาบาล, 33 (3), 67-79.
ประชิต สุขอนันต์, เฉลียว บุรีภักดี, และ สุมาลี พงศ์ติยะไพบูลย์. (2562). การพัฒนาค่านิยมและพฤติกรรมรักนวลสงวนตัว โดยการคิดเชิงระบบ เสริมด้วยการกระจ่างค่านิยมและการสร้างพลังอำนาจแห่งตนของนักเรียนหญิงมัธยมศึกษาตอนต้น ในจังหวัดเพชรบุรี.วารสารสมาคมนักวิจัย, 24 (1), 136 -150
อภิญญา เปี่ยมวัฒนาทรัพย์ และนิศาชล ชมภูพล. (2552).พฤติกรรมเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอ็ชไอวีของนักเรียนชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชายในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มัธยมศึกษาปีที่ 5 และอาชีวศึกษาประกาศนียบัตรวิชาชีพปีที่ 2 ประเทศไทย พ.ศ. 2548-2550. วารสารกรมการแพทย์, 34(3), 199 – 206.
Ajzen I. (1991). The Theory of Planned Behavior. Organizational Behavior and HumanDecision Processes. 1991, 50, 179-211.
Ajzen I, Fishbein M. (1980).Understanding attitudes and predicting social behavior.Englewood Cliffs, NJ : Prentice-Hall; 1980.
Mackay & Bruce, C. (1992). AIDS and Protection Motivation Theory (PMT): Effect ofimagined scenario and intend to use condom. Michigan: A Bell and Horell Information Company
Mc Cown, R.R., & Peter Roop. (1992). Educational Psychology and Classroom Practice. Massachusetts: Allyn and Bacon Company, Inc.
