Mechanism of Local Elderly Development: A Case Study of Chonburi Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research article aims to study the mechanism of elderly development at the local level in Chonburi province. The study is a quantitative research. The results revealed that the elderly development mechanism of Chonburi provincial administrative organization was driven by the network of elderly clubs and the self-care knowledge building activities. The mechanism for development occurred at the local level. The local administrative units play a role in working together under the quality of life development center which has programs for promoting elders’ professions, elderly schools, long-term care for the elderly. In these schemes, Village Health Volunteers (VHV) and volunteers are parts of the operating mechanism.
Downloads
Article Details
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพาเท่านั้น
References
กวิน วันวิเวก. (2551). แนวทางการจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุขององค์การบริหารส่วนตำบล ในอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพัฒนาสังคม, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
กิติพงษ์ เร่งถนอมทรัพย์. (2550). ประสิทธิภาพการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ: ศึกษากรณี เทศบาลตำบลย่างเนิ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชารัฐศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
คณะกรรมการส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคมจังหวัดชลบุรี. (2559). การจัดทำแผนการจัดสวัสดิการสังคมจังหวัดชลบุรี. ชลบุรี. คณะกรรมการส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคมจังหวัดชลบุรี.
จันจิรา ไทยบัณฑิตย์. (2561, 22 มิถุนายน). นักพัฒนาสังคมชำนาญการพิเศษ สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดชลบุรี. สัมภาษณ์.
เทศบาลเมืองหนองปรือ. (ม.ป.ป.). โรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองหนองปรือ. แผ่นพับ.
เทศบาลเมืองหนองปรือ. (2560). แต่งตั้งคณะกรรมการการดำเนินงานโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองหนองปรือ. คำสั่งแต่งตั้งเทศบาลเมืองหนองปรือ ที่ 706/2560.
นภเรณู สัจจรักษ์ ธีระฐิติ และคณะ. (2560). ทิศทางและการพัฒนานโยบายการเรียนรู้ตลอดชีวิตของผู้สูงอายุในประเทศไทย. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปิยากร หวังมหาพร. (2554). ผู้สูงอายุไทย: พัฒนาการเชิงนโยบายภาครัฐจากอดีตสู่ปัจจุบันและแนวโน้มในอนาคต. กรุงเทพฯ. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ปิยากร หวังมหาพร. (2559ก). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในการดูแลผู้สูงอายุของอาสาสมัครดูแลผู้สูงอายุที่บ้าน. กรุงเทพฯ. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ปิยากร หวังมหาพร. (2559ข). บทบาทอาสาสมัครดูแลผู้สูงอายุที่บ้าน: การเปลี่ยนแปลงจากการปกครองสู่การบริหารปกครองสาธารณะ. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 8(2), 33-58.
สมชาย บุญศิริ, (2561, 5 กรกฎาคม). หัวหน้าฝ่ายสังคมและวัฒนธรรมองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. สัมภาษณ์.
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2559ก). คู่มือสนับสนุนการบริหารจัดการระบบบริการดูแลระยะยาวด้านสาธารณสุข สำหรับผู้สูงอายุที่มีสภาวะพึ่งพิง ในระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช).
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2559ข). คู่มือระบบการดูแลระยะยาวด้านสาธารณสุข สำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในพื้นที่ (Long Term Care) ในระบบ หลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ปีงบประมาณ 2559. กรุงเทพฯ: สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.).
สุรพล ขลึมประเสริฐ. (2561, 5 กรกฎาคม). ผู้อำนวยการกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อม. เทศบาลเมืองหนองปรือจังหวัดชลบุรี. สัมภาษณ์.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. (ม.ป.ป.). โอท็อปเด่นชลบุรี (Best OTOP Chonburi). เข้าถึงได้จาก https://www.bestotopchonburi.com
French, E. (2005). The effects of health, wealth and wages on labour supply and retirement behavior. The Review of Economic Studies, 72(2), 395-427.
Sorow, R. (1956). A contribution to the theory of economic growth. Quarterly Journal of Economic, 70(1), 65-94.