Factors Affecting Among Happiness in Learning of the Freshman Students in the Faculty of Humanities and Social Sciences, Burapha University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the factors affecting happiness in learning of freshmen of Faculty of Humanities and Social Sciences, Burapha University. The samples included 290 freshmen of Faculty of Humanities and Social Sciences, Burapha University. A 5-scale questionnaire was used as data collecting instrument, and the statistics used for data analysis were mean, standard deviation, Pearson’s correlation coefficient, multiple regression analysis, and stepwise multiple regression analysis.
The findings were as follows.
1. Factors of family, instruction, and personal matter were positively correlated with happiness in learning of the freshmen. The factor of family was correlated with happiness in learning in moderate level while the factors of instruction and personal matter were correlated with happiness in learning in high level at statistical significance of .01.
2. The factors of family, instruction, and personal matter affected the happiness in learning of the freshmen at statistical significance of .01.
3. The variable having prediction power on happiness in learning of the freshmen were positive thought toward oneself, instruction atmosphere, awareness of learning, lesson content, self-esteem, student’s competency promotion, and appropriateness of instruction material. The above seven variables were altogether able to predict the happiness in learning of the freshmen at 69.90% at statistical significance of .01
Downloads
Article Details
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพาเท่านั้น
References
กิติยวดี บุญซื่อ และคณะ. (2540). ทฤษฎีการเรียนรู้อย่างมีความสุข. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.
จิราภรณ์ สรรพวีรวงศ์ และคณะ. (2559). ความเครียด การจัดการความเครียดและความต้องการความช่วยเหลือของนักศึกษาพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 9(3), 36-50.
บพิตร อิสระ. (2550). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาวิจัยการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เบญจมาพร อุ่นสุข (2556). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยบางประการกับการเรียนรู้อย่างมีความสุขในกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ของนมัธยมศึกษาปีที่ 5 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2555 โรงเรียนท่าช้างวิทยาคม. พระนครศรีอยุธยา: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
ปัทมา ทองสม. (2554). การพัฒนาดัชนีชี้วัดความสุขในการเรียนของนักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิตสังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 4(1), 88-111.
ปริญญา เรืองทิพย์. (2550). การพัฒนาตัวบ่งชี้การส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียน ช่วงชั้นที่ 4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุดรธานี เขต 4. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
แพรวพรรณ์ พิเศษ. (2548). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่มีผลต่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา.
รพีพร เตมีศักดิ์. (2558). การศึกษาความไม่แปรเปลี่ยนของโมเดลเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยและประเมินผลการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
รวิวรรณ คำเงิน และรุ่งนภา จันทรา. (2553). รายงานการวิจัยเรื่อง ปัจจัยที่มีผลต่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนิสิตพยาบาลในโครงการผลิตวิชาชีพเพิ่มเพื่อแก้ไขปัญหาในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. สุราษฎร์ธานี: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุราษฎร์ธานี กระทรวงสาธารณสุข.
วรุณวัณณ์ บุญญาอัครพัฒน์. (2561, 10 กันยายน). นิสิตชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาอังกฤษ, สัมภาษณ์.
สุชีรา โพธิ์พันธ์ไม้. (2556). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อความสุขในการเรียนของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา โรงเรียนสีดาวิทยา อำเภอสีดา จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการแนะแนว, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
อิสรา วิชิตพันธ์. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อรวรรณ มากสุข (2556). ปัจจัยบางประการที่สัมพันธ์กับการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ในจังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยและประเมินผล, คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยทักษิณ.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.