Value added in Cultural Souvenir with Local Wisdom by Putting Isan Melody of Thai Saek Community, Nakhon Phanom Province in Music Boxes
Main Article Content
Abstract
The purposes of the current study were to study music cultures and souvenirs of Thai Saek Ethic group in order to create value-added of Thai Saek music box and to evaluate consumers’ satisfaction of the developed Thai Saek music box. The study was divided into 3 phases including 1) In-depth interview with key informants–At this stage, targeted groups were purposively selected and the data were analyzed. 2) The creation of Thai Saek music box phase which aimed to utilize the knowledge of Thai Saek music culture to analyze, arrange, djust music to produce melody used in the music box creation, and 3) The satisfaction evaluation phase–123 subjects were selected using purposive sampling method from tourists traveling in the community to complete five-scale questionnaires. The statistics used in the data analysis were Mean, Standard Deviation, and Percentage. The findings can be concluded as follows:
The results of the study indicated that the important tradition of the community was “Kin Tet Den”, a ceremony held to worship Ong Moo, the holy spirit of the community. “Saek Ten Sak” was performed in this ceremony. Two songs used in this performance are 1) “Wuoun Mo Lum Mo” and 2) “Roam Tae Trak”. The first song was selected to be used in music box because of its salience of the theme, length of the theme and the range of the melody. The developed Thai Saek music box was found to be satisfied at an average level.
Downloads
Article Details
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพาเท่านั้น
References
กฤติกา สายณะรัตร์ชัย. (2554). ส่วนประสมทางการตลาดของสินค้าและของที่ระลึกสำหรับนักท่องเที่ยวในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิทยาศาสตร์การกีฬา, คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฉันทัช วรรณถนอม. (2552). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สามลดา.
มนตรี ตราโมท. (2540). ดุริยางคศาสตร์ไทย ภาควิชาการ. กรุงเทพฯ: พิฆเนศปริ๊นติ้งเซ็นเตอร์.
รัชนีวรรณ บุญอนนท์. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์จากมรดกทางวัฒนธรรมตำบลไตรตรึงษ์เพื่อสนับสนุนการท่องเที่ยวของจังหวัดกำแพงเพชร. วารสารการวิจัยกาสะลองคำ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 11(ฉบับพิเศษ), 267-278.
ศิริพงศ์ พฤทธิพันธุ์. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยสำหรับธุรกิจ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ฮาซันพริ้นติ้ง.
สุกฤตา หิรัณยชวลิต. (2559). นวัตกรรมของฝากจากทุนทางวัฒนธรรม. วารสารนักบริหาร มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 36(2), 14-22.
อเนก นาวิกมูล และณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. (2550). เพลงพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: สารคดี.