Origins and Written Forms: A Case Study of Pali and Sanskrit Lexemes Used for Naming

Main Article Content

Chittapa Sarapadnuke Chaipunya

Abstract

This research was conducted to examine the origins and written forms of Pali and Sanskrit lexemes used in naming people. The results showed three origins of lexemes used for naming: Pali origin, Sanskrit origin and Pali combined with Sanskrit origin. The examination of written forms showed six forms of lexeme writing: 1) the dictionary forms which are the same as their origins, 2) the dictionary forms which are transformed from their origins, 3) the forms which are different from those in the dictionary but indifferent from their origins, 4) the forms which are different from those in the dictionary but the same as or similar to their origins, 5) the forms which are not present in the dictionary but the same as or similar to their origins, and 6) the forms which are both different from those in the dictionary and in their origins.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Section
Research article

References

กรหริศ บัวสรวง. (2554). นามศาสตร์ มหาอำนาจแห่งการตั้งชื่อ. กรุงเทพฯ: มติชน.

เครือวัลย์ ทองหนูนุ้ย. (2557). ลักษณะแนวโน้มของการใช้ภาษาในการตั้งชื่อของบุคคลสามระดับอายุ: กรณีศึกษา ตำบลท่ามิหรำ อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาไทย, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยทักษิณ.

จิตตาภา สารพัดนึก ไชยปัญญา. (2562). อักขรวิธี: อิทธิพลของภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตที่มีต่อภาษาไทย. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 27(55), 276-293.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

วิสันติ์ กฏแก้ว. (2545). ภาษาบาลีสันสกฤตที่เกี่ยวข้องกับภาษาไทย. กรุงเทพฯ: พัฒนาศึกษา.

สมชาย สำเนียงงาม. (2545). ลักษณะภาษาที่แสดงความเปลี่ยนแปลงของความเชื่อเกี่ยวกับสิริมงคลและกาลกิณีในชื่อของคนไทย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาไทย, คณะอักษรศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สาโรจน์ บัวพันธุ์งาม. (2558). เอกสารประกอบการสอน กระบวนวิชา (014211) ภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทย. เชียงใหม่: ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สุภาพรรณ ณ บางช้าง. (2527). รายงานผลการวิจัยเรื่อง การใช้ภาษาในการตั้งชื่อของคนไทย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิจัย ฝ่ายวิจัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำรวย นักการเรียน. (2550). นามภาษา ภาษาเพื่อการตั้งชื่อ. กรุงเทพฯ: นิติธรรม.

สำรวย นักการเรียน และสาวิตรี แสนสว่าง. (2542). ชื่อดีมีความหมาย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

เสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2520). จะตั้งชื่อบุตรหลานอย่างไร. กรุงเทพฯ: สมชายการพิมพ์.

เอกพงศ์ ประสงค์เงิน. (2548). ภาษากับวัฒนธรรม. ชลบุรี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.