Names of Tai Yai Herbal Medicine in Tai Yai Folk Medicine in Lanna: Origin, Belief and Pharmaceutical Substances
Main Article Content
Abstract
This research examines the origins of the names of herbal medicines and beliefs appearing in the Books on the Herbal Medicines of Tai Yai in Lanna 1 and 2 by the Social Research Institute, Chiang Mai University and the School of Health Science, Mae Fah Luang University. The study found that the names of these herbal medicines originated from nine sources: 1) proper names; 2) medicinal properties; 3) symptoms or causes of diseases; 4) types of medicines and medicinal properties; 5) types of medicines; 6) groups of patients; 7) symptoms of diseases, which are proper names; 8) main ingredients; and 9) symptoms of diseases and main ingredients. In addition, the research study found that the beliefs are around sixteen areas including: 1) spirits; 2) superstitions; 3) immortality; 4) charm; 5) incantation and rituals; 6) showing respect for folk healers; 7) merit of being folk healers; 8) storage of medicines; 9) fate, misfortune, observation of precepts, and merit making; 10) elements and sickness; 11) elements and months and sickness; 12) directions and action of drugs; 13) directions and treatment of patients; 14) numbers 3, 5 and 7; 15) medicine use; and 16) hermit doctor Cheewaka Komarapach. Regarding the pharmaceutical substances, they were classified into five categories which are plant-based, animal-based, human-based, mineral, and other pharmaceutical substances.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพาเท่านั้น
References
โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์. (2550). ยากับชุมชน. สำนักวิจัยสังคมและสุขภาพ.
ไพฑูรย์ ดอกบัวแก้ว และไชยยง รุจจนเวท (บรรณาธิการ). (2550). ตำรายาสมุนไพรของไทใหญ่ในล้านนา เล่ม 1. โรงพิมพ์มิ่งเมือง.
ไพฑูรย์ ดอกบัวแก้ว และไชยยง รุจจนเวท (บรรณาธิการ). (2551). ตำรายาสมุนไพรของไทใหญ่ในล้านนา เล่ม 2. โรงพิมพ์มิ่งเมือง.
รุ่งอรุณ ทีฆชุณหเถียร. (2550). ตำรายาพื้นบ้านล้านนา: การศึกษาท่วงทำนองการเขียน. ศูนย์ส่งเสริมการวิจัยในภูมิภาคเอเชียของมูลนิธิเกาหลีเพื่อการศึกษาขั้นสูง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เรณู วิชาศิลป์. (2546). ภาษาไทใหญ่ (ลิ่กไต-กวามไต). ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สายสม ธรรมธิ. (2538). ลายสักไทใหญ่. สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เอมอร ตรีชั้น. (2528). การศึกษาด้านภาษาและคติความเชื่อในตำรายาแผนโบราณจากสมุดไทยของจังหวัดสุพรรณบุรี นครปฐม และสมุทรสาคร. [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร].