การเน้นพยางค์และการลดรูปสระในพยางค์ไม่เน้น ในภาษาอังกฤษของนักเรียนโรงเรียนสองภาษา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพูดออกเสียงการเน้นพยางค์และการลดรูปสระในพยางค์ไม่เน้นในภาษาอังกฤษของนักเรียนโรงเรียนสองภาษาในกรุงเทพมหานคร โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงสถิติ เก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์นักเรียนโรงเรียนสองภาษาระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ระดับชั้นละ 4 คน รวมทั้งหมด 12 คน โดยศึกษาตัวแปรทางสังคม ได้แก่ เพศ ระดับชั้นการศึกษา และวัจนลีลา แบบเป็นกันเองในลักษณะการสัมภาษณ์โดยให้นักเรียนแนะนำตัวเอง โดยวิธีการทางสัทศาสตร์และการวิเคราะห์เชิงสถิติ ผลการศึกษาพบว่าตัวแปรทางสังคมด้านเพศ และระดับชั้นการศึกษาไม่มีผลต่อการออกเสียง ในภาพรวมนักเรียนกลุ่มตัวอย่างมีจำนวนการออกเสียงคำและ วลีผิดมีค่าเฉลี่ยสูงกว่าร้อยละ 50 ซึ่งสามารถอธิบายจากสถิติการออกเสียงผิดได้ว่าเกิดจากการแทรกแซงของภาษาแม่ของผู้เรียน ผลการศึกษาชี้แนะถึงความสำคัญของการออกเสียงภาษาอังกฤษในเชิงสัทศาสตร์ เพื่อพัฒนาศักยภาพการออกเสียงพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนให้ดียิ่งขึ้น