Human Development Model of Digital Competency in Thailand 4.0 Policy Framework
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this research was to create the human development model of Digital Competency in Thailand 4.0 Policy Framework. This research was a qualitative research based on the synthesis documents and focus group of 6 experts who had more than 10 years of work experience to information technology, digital competencies, measuring and evaluating education, and curriculum development. The results showed that the digital competency manpower development model according to the Thailand 4.0 policy framework consists of 3 components indulging 1) Preparation: 1.1) Building Faith, 1.2) Atmosphere, 1.3) Relationship, 1.4) Personality, 1.5) Media, and 1.6) Training Course, 2) Training Stage: 2.1) Generating Interest, 2.2) Survey, and Search 2.3) Attendees Practice training for collecting information or phenomena, and 2.2) explaining and drawing conclusions, and 3) expanding knowledge and disseminating knowledge.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
[2] สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2557). รายงานการติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา ตามนโยบายด้านการศึกษาของรัฐบาล ปี 2556. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
[3] รุจเรขา วิทยาวุฑฒิกุล. (2562). มาตรฐานด้านทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล (Digital Literacy). [สืบค้นเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2563]. จาก https://km.li.mahidol.ac.th/digital-literacy/
[4] มูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศ. (2561). โครงการศึกษาการพัฒนากำลังคนด้านดิจิทัล (Digital Manpower) เพื่อรองรับอุตสาหกรรมเป้าหมาย (S-Curve) และการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก (Eastern Economic Corridor: EEC). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศ.
[5] วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2545). เทคนิคและกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2544. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
[6] อารี สุทธิพันธุ์. (2521). การออกแบบจึงเป็นการสร้างสรรคค์วามงามบนพื้นฐานที่มีประโยชน์ ขบวนการทำงานออกแบบกราฟิก. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
[7] สุมน อมรวิวัฒน์. (2513). พุทธวิธีสอน. เอกสารการประชุมทางวิชาการพระพุทธศาสนากับการศึกษาในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ.
[9] สุมน อมรวิวัฒน์. (2538). สมบัติทิพย์ของการศึกษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[10] สุคนธ์ สินธพานนท์ .(2538). การใช้วิธีสอนแบบธรรมสากัจฉาเพื่อสร้างศรัทธาและวิธีคิดตามหลักพุทธธรรมแก่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
[8] สุคนธ์ สินธพานนท์ และ คณะ. (2545). การจัดกระบวนการเรียนรู้: เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
