Detailed curriculum management tools According to Thai Qualifications Framework For Vocational Education as Bachelor Degree. The Study on Curriculum Management Tools According to the Framework for Vocational Education Qualification Standards at Bachelor’s Degree Level

Main Article Content

soontorn kongsintu

Abstract

Untitled2.jpg

Article Details

How to Cite
kongsintu, soontorn. (2022). Detailed curriculum management tools According to Thai Qualifications Framework For Vocational Education as Bachelor Degree.: The Study on Curriculum Management Tools According to the Framework for Vocational Education Qualification Standards at Bachelor’s Degree Level. Journal for Research and Innovation, Institute of Vocational Education Bangkok, 5(1). retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/ivebjournal/article/view/250595
Section
Research Article
Author Biography

soontorn kongsintu, 0818906386

นักศึกษา ปริญญาเอก DPRD สาขาวิชาวิจัยและพัฒนาการสอนเทคนิคศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม  มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ

References

[1] รองศาสตราจารย์ ดร. ธวัชชัย ศุภดิษฐ. (2557). “การพัฒนาแนวปฏิบัติเพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ในการประกันคุณภาพการศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์” รายงานวิจัย. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
[2] ทัศนีย์ ประธาน และคณะ. (2556). “ศึกษาคุณลักษณะมาตรฐานผลการเรียนรู้ตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ (TQF) ของนักศึกษาชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่”. รายงานวิจัย. เอกสารประกอบการประชุมหาดใหญ่วิชาการ ครั้งที่ 4 วันที่ 10 พฤษภาคม 2556.
[3] ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. วิไลวรรณ วิภาจักษณกุล.(2551). “การประเมินหลักสูตรของมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์” รายงานวิจัย. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ มีนาคม พ.ศ.2551
[4] พระมหาสุทัศน์ นักการเรียนและคณะ. (2557). “แนวทางการปฏิบัติตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ : ปัญหา อุปสรรค การแก้ไขและแนวทางการพัฒนา”รายงานการวิจัย. กองวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
[5] Hitoshi Kume. Management by quality (MBO). แปลจาก Management by Quality. โดย ปรีชา ลีลานุกรม, สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น). กรุงเทพฯ: ส.เอเชียเพรส. (in Thai). 2540
[6] วรัญญา ภัทรสุข. (2557).“ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์” พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[7] Winer Donald R. Brown B.J., & Kenneth M. Michels. (1991). Statistical Principles in Experimental. 3thed. New York: McGraw-Hill, Inc.
[8] วิชัย ประสิทธิ์วุฒิเวชช์. (2537). การสอนกลุ่มการงานและพื้นฐานอาชีพ. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์. หน้า 112
[9] Saylor, Galen J. and William M.Alexander .(1974) Planning Curriculum for Better School.New York : Holt , Rinehart and William , Inc .
[10] ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงศ์. (2539). การพัฒนาหลักสูตร: หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์กลีนเพรส, หน้า 25
[11] Sabel, C.; Martín, P.; & Adolfo, C. (2011). An approach of the European higher education Framework to the management of higher education at university level in Peru. Procedia social and Behavioral Sciences 15: 586-591