Leadership and Administration in the Digital Age

Authors

  • Rungrat Phonchai

Keywords:

Leadership; Administration; Digital Age

Abstract

From the current situation that has changed in the digital world.  Leadership is essential for administration and driving an organization to success.  Nowadays, there is a rapidly changing flow and digital technology has caused leaders to adapt the administration process model that is different from the original in many dimensions. The administration in the digital age, the objective of this article is to present the management characteristics in the digital age of leaders. There are three aspects: 1) determine what and where needs to be changed, 2) plan for change, 3) promoting and supporting people in the organization. Leaders have knowledge and understanding about digital technology that can play a role in transformation and know how to utilize a variety of technology or innovation to be consistent with the changes that have occurred. Leaders with digital age will be able to make operations within the organization more efficient and effective.

References

จิรพล สังข์โพธิ์ สุวรรณ จันทิวาสารกิจ และเสาวณีย์ อยู่ดีรัมย์. (2560). ภาวะผู้นำในการบริหารยุคดิจิทัล: องค์การไอทีและองค์การที่เกี่ยวข้องกับไอทีในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชาติชาย คงเพ็ชรดิษฐ์ และธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). การบริหารการเปลี่ยนแปลง: บทบาทของภาวะผู้นำและการสื่อสารในองค์การ. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย, 9 (1), 895-919.
ชีวิน อ่อนละออ สุชาติ บางวิเศษ กานนท์ แสนเภา และสวิตา อ่อนละออ. (2563). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลสำหรับนักบริหารการศึกษา. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย, 10 (1), 108-119.
ณัฐวุฒิ พงศ์สิริ. (2560). ผู้นำในยุคดิจิทัล Economy. [ออนไลน์] สืบค้นจาก https://www.dharmniti.co.th/%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%B3%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%84-digital-economy/. สืบค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2563.
ต้องลักษณ์ บุญธรรม. (2559). การเป็นผู้นำยุคเศรษฐกิจดิจิทัลกับการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กรทางการศึกษา. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 7 (1), 217-225.
ทวีสันต์ วิชัยวงษ์ และยุภาพร ยุภาศ. (2562). ภาวะผู้นำยุคใหม่และทักษะในการบริหารงานในองค์กร.วารสารวิชาการแสงอีสาน, 16 (2), 667-680.
ไทยวินเนอร์. (2563). ภาวะผู้นำในยุคดิจิตอลคืออะไร (Digital Leadership). [ออนไลน์] สืบค้นจาก https://thaiwinner.com/digital-leadership/. สืบค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2563.
ธนชาติ วิวัฒนภูติ. (2561). Digital Transformation หนึ่งในพันธกิจที่สำคัญของผู้บริหาร (CEO) ในยุคปัจจุบัน. [ออนไลน์] สืบค้นจาก https://medium.com/@thanachartv/digital-transformation. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2563.
ธรรมนิติ. (2562). ผู้นำในยุคดิจิทัล Economy. [ออนไลน์] สืบค้นจากhttps://www.dharmniti.co.th/%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%99%E0%B8%B3%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%84-digital-economy/. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2563.
บุญทัน ดอกไธสง. (2537). การจัดองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พัชรา วาณิชวศิน. (2560). การพัฒนาภาวะผู้นำ: จากทฤษฎีสู่แนวปฏิบัติที่ดีและกรณีศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ปัญญาชน.
พัชสิรี ชมภูคำ. (2552). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แมคกรอ-ฮิล.
พิทยา บวรวัฒนา. (2556). ทฤษฎีองค์การสาธารณะ. พิมพ์ครั้ง16. กรุงเทพฯ: ศักดิโสภาการพิมพ์.
ไพบูลย์ ช่างเรียน. (2532). วัฒนธรรมการบริหาร. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์. (2563). Digital Transformation เทคโนโลยีธุรกิจในยุคดิจิทัล. [ออนไลน์] สืบค้นจาก https://www.cpe.eng.cmu.ac.th/newsView.php?view_id=DigitalTransformation. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2563.
รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2554). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับการบริหารองค์กรภาครัฐ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
รัตติภรณ์ จงวิศาล. (2556). ภาวะผู้นำ ทฤษฎีการวิจัย และแนวทางสู่การพัฒนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุทธิชัย รีทาศรี. (2553). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการกิจกรรมลูกเสือกลุ่มลูกเสือโรงเรียนเขาย้อยวิทยา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2545). ภาวะผู้นำ: ทฤษฎีและปฏิบัติ. เชียงราย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
สำนักงาน ก.พ. (ม.ป.ป.). Digital literacy คืออะไร. [ออนไลน์] สืบค้นจากhttps://www.ocsc.go.th/DLProject/mean-dlp. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2563.
อนันต์ เกตุวงศ์. (2523). การบริหารการพัฒนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อุดรรักษ์ คำลุน. (2554). การบริหารงานแบบมีส่วนร่วมเพื่อการวิจัยในชั้นเรียนที่ส่งผลต่อคุณภาพการศึกษาด้านผู้เรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
ibiz. (ม.ป.ป). Digital Transformation คืออะไร และ SME ควรปรับตัวอย่างไรในยุคดิจิทัล. [ออนไลน์] สืบค้นจาก https://www.prosoftibiz.com/Article/Detail/78407. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2563.
Netizen. (ม.ป.ป.). Thailand 4.0 กับบทบาทของเทคโนโลยีดิจิทัล Ep.1. [ออนไลน์] สืบค้นจาก https://www.netizen.co.th/netizen-alfabet-ep1/. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2563.
SUBBRAIN. (2019). Important of Digital Era. [ออนไลน์] สืบค้นจาก https://www.sub-brain.com/marketing/important-people-in-digital-era/. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2563.

Published

2020-12-24

How to Cite

Phonchai, . R. . (2020). Leadership and Administration in the Digital Age. Journal of Humanities and Social Sciences Mahamakut Buddhist University Isan Campus, 1(3), 53–62. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jhsmbuisc/article/view/251361