การศึกษาวิเคราะห์ ศิลปะในคัมภีร์มังคลัตถทีปนี

Main Article Content

หอมหวล บัวระภา

บทคัดย่อ

บทความนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวคิดเรื่องศิลปะและเกณฑ์การประเมินค่าศิลปะในคัมภีร์มังคลัตถทีปนี เป็นการศึกษาแบบวิเคราะห์ (An Analytical Study) โดยการสืบค้นจากเอกสาร (Documentary Investigation) ซึ่งมีลาดับขั้นตอนดังนี้ ศึกษาคัมภีร์มังคลัตถทีปนี และเอกสารอื่นๆที่เกี่ยวข้อง รวบรวมเอกสารและศึกษาวิเคราะห์ข้อมูลต่างๆ ด้วยวิธีพรรณนาวิเคราะห์ (analytical descriptive) ผลการศึกษาแนวคิดเรื่องศิลปะพบว่า ศิลปะหมายถึง ความฉลาดในงานช่างฝีมือประเภทต่างๆ ศิลปะมี ๒ ประเภทคือ อนาคาริยศิลปะและอาคาริยศิลปะ เกณฑ์การประเมินค่าศิลปะคืออนาคาริยศิลปะเป็นสิ่งที่มี่คุณค่า เพราะเป็นสิ่งที่อานวยผลให้เกิดประโยชน์สุขที่เป็นปัจจุบันและอนาคตส่วนคุณค่าของอาคาริยศิลปะนั้นให้ประโยชน์สุขเฉพาะหน้า

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บัวระภา ห. (2017). การศึกษาวิเคราะห์ ศิลปะในคัมภีร์มังคลัตถทีปนี. วารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์, 1(1), 17–24. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/240101
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ชลูด นิ่มเสมอ. องค์ประกอบของศิลปะ. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช. ๒๕๓๔. มังคลัตถทีปนี (แปล), เล่ม ๒. พิมพ์ครั้งที่ ๑๔. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๕๕.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์จากัด, ๒๕๕๑.

พจนานุกรมศัพท์ศิลปะ อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพมหานคร: ราชบัณฑิตยสถาน, ๒๕๓๐.

วิรัตน์ พิชญไพบูลย์. ความเข้าใจศิลปะ พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพาณิชย์,๒๕๒๔.

Herbert Read. The Meaning of Art. London: Faber & Faber, 1959.