แนวคิดเรื่องความว่างในคัมภีร์ลลิตวิสตระ
Main Article Content
บทคัดย่อ
คัมภีร์ลลิตวิสตระ เป็นคัมภีร์ที่ว่าด้วยเรื่องพุทธประวัติเชิงปาฏิหาริย์ เป็นผลงานเขียนของนิกายสรวาสติวาท ซึ่งเป็นนิกายที่ถือว่า “ทุกสิ่งมีอยู่จริง” โดยความหมายก็คือ ขันธ์ ๕ หรือธรรมทั้งปวงทั้งในอดีต อนาคต และปัจจุบัน มีอยู่จริง เพราะความเป็นไปสืบต่อเป็นปัจจัยแก่กันและกัน แต่ความเชื่อดังกล่าว ไม่น่าจะเป็นความจริงทั้งหมด เพราะจากการศึกษาเนื้อหาสาระในคัมภีร์ลลิตวิสตระ ทาให้พบว่ามีแนวคิดเรื่องความว่าง สันสกฤตใช้คาว่า “ศูนยตา” ตรงกับบาลีว่า “สุญญตา” มีความหมายว่า “ความว่าง” โดยสรุปได้ ๗ นัย คือ
๑. ว่างจากความเป็นสัตว์ บุคคล
๒. ว่างจากกิเลส หรือว่างจากสังขาร
๓. ว่างเพราะพิจารณาว่าสรรพสิ่งเป็นอนัตตา
๔. ว่างโดยทาใจกาหนดให้ความว่างนั้นเป็นอารมณ์ของจิตในการเจริญสมาบัติ
๕. ว่างเพราะสรรพสิ่งเป็นสิ่งที่ทานายไม่ได้
๖. ว่างเพราะสรรพสิ่งไม่มีลักษณะที่เป็นของเฉพาะตัวหรือทั่วไป
๗. ว่างเพราะทุกสิ่งไม่มีอยู่จริง
Article Details
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
- ข้อความใดๆ ที่ปรากฎในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
จีรพัฒน์ ประพันธ์วิทยา. ปีที่สาคัญทางพระพุทธศาสนาในประเทศต่าง ๆ. นิตยสารไทย-ภารต ปีที่ ๑๘ ฉบับที่ ๒๗ มิถุนายน ๒๕๓๓.
จานงค์ ทองประเสริฐ ผู้แปล. บ่อเกิดลัทธิประเพณีอินเดีย ภาค ๑. กรุงเทพมหานคร ; ราชบัณฑิตยสถาน,
๒๕๑๒.เซอร์เอวิน อาร์โนลด์. ประทีปแห่งทวีปเอเชีย. แปลโดย เจ้าศักดิ์ประเสริฐ กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๐๓ พิมพ์ในงานศพคุณแม่บุนนาค สถาวระ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๐๓.
ธนิต อยู่โพธิ์. ความเป็นบัณฑิตของศาสตราจารย์ ร.ต.ท.แสง มนวิทูร เปรียญ และพระภิกษุสงฆ์สมัยสุโขทัยสวดเจ็ดตานานหรือไม่. กรุงเทพมหานคร : ห้างหุ้นส่วนจากัด ศิวพร, ๒๕๑๗ พิมพ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ ศาสตราจารย์ ร.ต.ท.แสง มนวิทูร เปรียญ ๒๐ เมษายน ๒๕๑๗.
ธรรมกิตติวงศ์, พระ. พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุดศัพท์วิเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ ๒, กรุงเทพมหานคร ; สานักพิมพ์เลี่ยงเชียง, ๒๕๕๐.
ธรรมรักขิต (เอื้อน เล่งเจริญ). พระพุทธศาสนา : ศาสนาแห่งปัญญา. กรุงเทพมานคร : รวมสาส์น, ๒๕๓๗.
นาคะประทีป แปล. รัตนาวลี ของพระนาคารชุน. กรุงเทพมหานคร : สานักพิมพ์จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๔.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. ปากไก่และใบเรือ รวมความเรียงว่าด้วยวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ต้นรัตนโกสินทร์. กรุงเทพมหานคร : อมรินทร์การพิมพ์, ๒๕๒๗.
ปฐมพงษ์ งามล้วน, พระมหา. ประวัติภาษาบาลี ความเป็นมาและที่สัมพันธ์กับภาษาปรากฤตและสันสกฤต. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิมหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๓๔.
ปฐมพงษ์ โพธิ์ประสิทธินันท์. การศึกษาเชิงวิเคราะห์ภาษาสันสกฤตในคัมภีร์ลลิตวิสตระ อัธยายที่ ๑-๔. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาภาษาตะวันออก บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย พ.ศ. ๒๕๓๖.
พรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต), พระ. พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหานคร ; บริษัท เอส. อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จากัด, พิมพ์ครั้งที่ ๑๓, ๒๕๔๘.
พระพินิจวรรณการ (แสง ศาลิตุล) ผู้แปล. ลลิตวิสตร : ปฐมสมโพธิฝ่ายมหายาน. ไม่ปรากฏสถานที่พิมพ์,โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, ๒๔๗๖ พิมพ์ในงานพระราชทานเพลิงศพพระยาจ่าแสนยบดีศรีบริบาล (ชิต สุนทรวร).
รื่นฤทัย สัจจพันธ์. อิทธิพลวรรณกรรมต่างประเทศในวรรณกรรมไทย. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยรามคาแหง, ๒๕๒๔.
วิสุทธ์ บุษยกุล. วิสุทธนิพนธ์. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์, ๒๕๒๐.
ศรีคัมภีรญาณ (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ), พระ. แปลเรียบเรียง. คัมภีร์มหายาน ลังกาวตารสูตร. (พระนครศรีอยุธยา : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๓.
เสถียร โพธินันทะ. ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ฉบับมุขปาฐะ ภาค ๑. กรุงเทพมหานคร : สภาการศึกษามหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๑๔.
แสง มนวิทูร ผู้แปล. คัมภีร์ลลิตวิสตระ. พระนคร ; ห้างหุ้นส่วนจากัด ศิวพร, ๒๕๑๒.
C. Kunban Raja. Survey of Sanskrit Literature. Bombay: Bharatina Vidna Bhavan, 1962.
Maurice Winternitz. History of Idian Literature, Delhi: Motilal Banarisidass, 1988.
P.E. De Foucaux Trans. LE LALITAVISTARA. Paris: Les Deux Oceans, 1988.
P.L.VAIDYA Edited. Llit-vistra. The Mithila Institute of Post-Graduate studies and research in Sanskrit learning Darbhanga, 1958.
https://www.pantown.com/group.php?display=content&id=43359&name=content10&area=3 [เข้าถึงข้อมูล ๒๙ เมษายน ๒๕๖๐].