An Interpretation of Dhamma Practice in Theravada Buddhism
Main Article Content
Abstract
This article seeks to explore interpretation and understanding of dhamma practice in Theravada Buddhism. The extent to which the public interpretation differs from the Tipitaka. The interpretation in the Tipitaka and books by venerable scholars provides similar explanation. Dhamma practice is the way to behave following to dhamma or the teaching of the Buddha. The scholars clearly explain more in details and classify dhamma practice into standard and intensive level. The outcomes widely differ in search engine and books. The similar meaning occurs in dhamma and how to practice dhamma. The public seems to emphasize on places for dhamma practice and/or meditation course, which is merely a small part referring to the Tipitaka. The most different interpretation represents in wearing white clothes, sitting cross-legged, and closing eyes, whereas the Tipitaka and books by scholars have never focused clothes at all. This is a case of interpretation and understanding.
Article Details
- The published article is copyrighted by the MCU Journal of Buddhist Studies Review.
- Any text that appears in an article that has been published in a journal. It is the responsibility of the article author. And those comments are not considered the views and responsibilities of the editorial team of the MCU Buddhist Review Journal.
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) และ หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ. เที่ยวทั่วไทยให้ถึงธรรม: แนะนา ๕๐ สถานปฏิบัติธรรมทั่วประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สานักพิมพ์วงกลม จากัด, ๒๕๕๓.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง. พิมพ์ครั้งที่ ๘๖. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พิมพ์สวย จากัด, ๒๕๕๑.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ ๒๑. กรุงเทพมหานคร: สานักพิมพ์ผลิธัมม์, ๒๕๕๖.
พระพุทธโฆสเถระ. คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลและเรียบเรียงโดยสมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถร). พิมพ์ครั้งที่ ๑๐. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธนาเพรส จากัด, ๒๕๕๔.
พระไพศาล วิสาโล. “ปฏิบัติให้เห็นความจริง”. วารสารธรรมมาตา. ปีที่ ๖ ฉบับที่ ๓. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.visalo.org/article/dhamma mata6_3.htm [๑๒ ส.ค. ๕๙].
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี. การปฏิบัติธรรมคือ. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.facebook.com/vajiramedhi/posts/10151876551936167?fref=nf [๑๒ ส.ค. ๒๕๕๙].
พระมหาสมบูรณ์ วุฑฺฒิกโร, ดร. “พระพุทธศาสนากับศาสตร์แห่งการตีความ”. เอกสารประกอบการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๘.
พุทธทาสภิกขุ. ธรรมะคือหน้าที่. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ออฟเซ็ท พลัส จากัด, ๒๕๕๗.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.
ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.royin.go.th/dictionary/ [๑๒ ส.ค. ๒๕๕๙].
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก. โสฬสปัญหา. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๓๐.