A Model of Offering Pangsukula Cloth from the Buddha Era to the Modern Times

Main Article Content

ณัฐ จันทร์หนูหงษ์
พระมหาทวี มหาปญฺโญ
อนุสรา ดีไหว้

Abstract

Articles about “A Model of Offering Pangsukula Cloth from the Buddha Era to the Modern Times”, the aim is to study the form of offering Pangsukula Cloth by separating the contents into two periods , the Buddha era and the present that there is and how has been changed. In the Buddha era, Pangsukula Cloth was a dust fabric that the people left at cemetery, on the midden and on the streets that nobody owns the fabric. When the monk who seeking for the Pangsukula Cloth and got it, he had already been washed , dyed and sewn into a quilt skirt and blanket for a modest retreat following the example of the Buddha had given them . After Buddha had permission for the monks to get the rich robes from the villagers, they had been more convenient and they were also helping the villagers to gain merit from offering Pangsukula Cloth to these priests too. In the present, Pangsukula Cloth is not a dust cloth that he left it as in the Buddha era, but the fabric mostly made from stores already that the people offered to the monks in the various events such as funeral, Phapa or Kathin. The model of offering Pangsukula Cloth in the modern time is still very close to the Buddha era.

Article Details

How to Cite
จันทร์หนูหงษ์ ณ., มหาปญฺโญ พ., & ดีไหว้ อ. (2017). A Model of Offering Pangsukula Cloth from the Buddha Era to the Modern Times. Journal of MCU Buddhist Review, 1(2), 76–87. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/240129
Section
Academic Article

References

เกษม บุญศรี. ประเพณีทาบุญเนื่องในพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : องค์การค้าคุรุสภา, ๒๕๐๔.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองรี สุรเตโช). คาวัด. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : เลี่ยงเชียง, ๒๕๔๘.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ ๒๑. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ผลิธัมม์, ๒๕๕๖.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ ๒๕. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ผลิธัมม์, ๒๕๕๖.

พระพุทธโฆษาจารย์. คัมภีร์วิสุทธิมรรค. สมเร็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถระ) และคณะ แปลและ เรียบเรียง. พิมพ์ครั้งที่ ๗. กรุงเทพมหานคร : บริษัท ธนาเพรส จากัร, ๒๕๕๑.

พระราชญาณวิสิฐ และคณะ. คู่มือการศึกษาสัมมนาปฏิบัติไตรสิกขา. พิมพ์ครั้งที่ ๕. นครปฐม : บริษัท เพชรเกษมพริ้นติ้งกรุ๊ป จากัร, ๒๕๕๓.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

มหามกุฏราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ชุด ๙๑ เล่ม. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๓๔.

สานักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงศึกษาธิการ. การทาบุญกฐินผ้าป่า. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภา, ๒๕๔๐.

สุนัย เศรษฐ์บุญสร้าง. อุดมการณ์ทางสังคม. กรุงเทพมหานคร : โอ เอสพริ้นติ้งเอ้าส์, ๒๕๓๔.

ผ้าป่าธรรมชัย. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา:https://www.dhammakaya.net/blog/2011/11/18. [๕ มกราคม ๒๕๕๙].