An Analysis of Kamma as Opportunity for Truth Realization
Main Article Content
Abstract
This article aims at analysis of Kamma or actions as an opportunity for spiritual development to achieve the goal or Nibbana. Recent understanding of Kamma principle of early Buddhism became mistaken because the doctrine has been influenced by Theistic religions and objective individualism, which cause the view of man as “sinful” then became ‘a set of being punished”. The real sense of Kamma is an opportunity to develop one-self free from attachment and being punished since Buddhism presents the truth which is appearing at present moment only not concerned with any God or supernatural powers. Thoughts, beliefs, principles etc. are all contents of mental formations rising and falling every moment but its contents cause the binding duration of various perceptions of actions resulting as images of past and future so common people cling to the wrong self-existence and other permanent planes without awareness. This misunderstanding happens due to various Buddhist scholars have focused on principle with objectivism rather than the true state of consciousness as subjectivism at present moment. In fact, Kamma is a functioning state of consciousness while proceeding at present moment and allowing efforts to develop mindfulness and wisdom not to grasp any thought’s contents. It is a process of cycling around enforced by wholesome and unwholesome consciousness, rising and falling immediately and resulting in present moment only. The action, thus is an opportunity to change unwholesomeness into wholesomeness or wholesomeness into unwholesomeness depending on the right or wrong views. It aims at being mindful to attain the Nibbana where all problems completely end up.
Article Details
- The published article is copyrighted by the MCU Journal of Buddhist Studies Review.
- Any text that appears in an article that has been published in a journal. It is the responsibility of the article author. And those comments are not considered the views and responsibilities of the editorial team of the MCU Buddhist Review Journal.
References
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ, ๒๕๐๐.กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๕.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.
พระพรหมโมลี (วิลาศ ญาณวโร). กรรมทีปนี, เล่ม ๑. สงขลา: สำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดสงขลา, ๒๕๕๒.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). พุทธธรรม. (ฉบับปรับขยาย). พิมพ์ครั้งที่ ๓๒. กรุงเทพมหานคร: กองทุน ป. อ. ปยุตฺโต เพื่อเชิดชูธรรม, ๒๕๕๕.
พุทธทาสภิกขุ. กรรมและการอยูเหนือกรรม.กรุงเทพฯ : ธรรมสภา, ๒๕๓๙.
พุทธทาสภิกขุ. ท่านพุทธทาสกับการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพคุรุสภา, ๒๕๔๕.
สมภาร พรมทา. พุทธศาสนากับวิทยาศาสตร์, พิมพครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย, ๒๕๔๐.
สุภาพรรณ ณ บางช้าง. พุทธธรรมที่เป็นรากฐานสังคมไทย ก่อนสมัยสุโขทัยถึงก่อนการปลี่ยนแปลงการปกครอง.กรุงเทพมหานคร : โครงการเผยแพรผลงานวิจัย ฝายวิจัยจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย, ๒๕๓๖.
Yativara Shri Bole Baba. Brahmasutrabhāsaya of Sankara with Ratnaprabhā. Trans. By.III Vols.1960.
Nyanatiloka. Buddhist Dictionary Manual of Buddhist Terms and Doctrines. Kandy: Buddhist Publication Society.1980.
Paul Dahlke. Kamma - Buddhist Essays.trans. from the German - Bhikkhu SÏlÈcÈra, Macmillan and Co. Ltd., London. 1908.
Charles Eliot.Hindu and Buddhism. London: Routledge & Kegan Paul. 1921.