พุทธธรรมกับการสังคมสงเคราะห์

Main Article Content

ฐิติพร สะสม

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างพุทธธรรมกับการสังคมสงเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า พุทธธรรมคือธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ เฉพาะที่เกี่ยวกับสังคมสงเคราะห์ พระองค์ทรงสงเคราะห์สังคมด้วยการสอนให้รู้จักอริยสัจ ๔ อันได้แก่  ทุกข์  สมุทัย นิโรธ  มรรค  ทุกข์ได้แก่ปัญหาของสังคมที่รอการสงเคราะห์จากผู้มีเมตตา  สมุทัยได้แก่สาเหตุที่ทำให้เกิดปัญหาสังคม  นิโรธ  คือการแก้ปัญหาสังคมได้สำเร็จ  มรรคคือวิธีการแก้ปัญหา  ในพุทธธรรม  การแก้ปัญหาสังคมด้วยการพัฒนาชีวิตของตนเองนั้น  พระพุทธเจ้าทรงเน้นให้ปฏิบัติตามอริยมรรคมีองค์  ๘  ได้แก่  สัมมาทิฏฐิ  สัมมาสังกัปปะ  สัมมาวาจา  สัมมากัมมันตะ  สัมมาอาชีวะ  สัมมาวายามะ  สัมมาสติ และสัมมาสมาธิ  ส่วนการสงเคราะห์ทรงเน้นหลักพรหมวิหาร  ๔  ได้แก่  เมตตา  กรุณา  มุทิตา และอุเบกขา

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สะสม ฐ. (2018). พุทธธรรมกับการสังคมสงเคราะห์. วารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์, 2(1), 88–105. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/240240
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กิตฺติวุฒฺโฑภิกขุ. พัฒนาการทางจิตเล่มที่ ๑ และเล่มที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิธรรมมหาธาตุวิทยาลัย, ๒๕๑๑.

ปัญญานันทะภิกขุ. การสงเคราะห์ผู้อื่น. ปัญญาสาร ปีที่ ๑ เล่มที่ ๗,๒๕๒๖.

พุทธทาสภิกขุ.บรมธรรมภาคต้น. กรุงเทพมหานคร : ธรรมทานมูลนิธิ, ๒๕๒๕.

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ, ๒๕๒๕. กรุงเทพมหานคร : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, ๒๕๔๖.

วันทนีย์ วาสิกะสิน.รศ. ธรรมะกับงานสังคมสงเคราะห์. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๓๔.

วรศักดิ์ วรธมฺโมภิกขุ. จุดยืนของมนุษย์. กรุงเทพมหานคร : ธรรมบูชาการพิมพ์, ๒๕๒๓.