พุทธธรรมกับการสังคมสงเคราะห์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างพุทธธรรมกับการสังคมสงเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า พุทธธรรมคือธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ เฉพาะที่เกี่ยวกับสังคมสงเคราะห์ พระองค์ทรงสงเคราะห์สังคมด้วยการสอนให้รู้จักอริยสัจ ๔ อันได้แก่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ทุกข์ได้แก่ปัญหาของสังคมที่รอการสงเคราะห์จากผู้มีเมตตา สมุทัยได้แก่สาเหตุที่ทำให้เกิดปัญหาสังคม นิโรธ คือการแก้ปัญหาสังคมได้สำเร็จ มรรคคือวิธีการแก้ปัญหา ในพุทธธรรม การแก้ปัญหาสังคมด้วยการพัฒนาชีวิตของตนเองนั้น พระพุทธเจ้าทรงเน้นให้ปฏิบัติตามอริยมรรคมีองค์ ๘ ได้แก่ สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ และสัมมาสมาธิ ส่วนการสงเคราะห์ทรงเน้นหลักพรหมวิหาร ๔ ได้แก่ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา
Article Details
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
- ข้อความใดๆ ที่ปรากฎในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
กิตฺติวุฒฺโฑภิกขุ. พัฒนาการทางจิตเล่มที่ ๑ และเล่มที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิธรรมมหาธาตุวิทยาลัย, ๒๕๑๑.
ปัญญานันทะภิกขุ. การสงเคราะห์ผู้อื่น. ปัญญาสาร ปีที่ ๑ เล่มที่ ๗,๒๕๒๖.
พุทธทาสภิกขุ.บรมธรรมภาคต้น. กรุงเทพมหานคร : ธรรมทานมูลนิธิ, ๒๕๒๕.
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ, ๒๕๒๕. กรุงเทพมหานคร : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, ๒๕๔๖.
วันทนีย์ วาสิกะสิน.รศ. ธรรมะกับงานสังคมสงเคราะห์. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๓๔.
วรศักดิ์ วรธมฺโมภิกขุ. จุดยืนของมนุษย์. กรุงเทพมหานคร : ธรรมบูชาการพิมพ์, ๒๕๒๓.