Principles on Practice for Self-Release

Main Article Content

Wanthipha Sangkasoot
Montree Sirarojananan

Abstract

               This article aim to study passions in Buddhism. It was found that the passions cause sadness frustration with passions of the three majors as angry, loving and getting divided in to three with passion that is roughly. The central passion, and desires in detail, passions that these factors are causing lustful passions, bias and ignorance. and does not include human intelligence cannot stop the passion, but evil that hardship caused to themselves and others  practice and will be considered for  passions  are  an important barrier,  not wait to achieve a good man, or the highest truth. The  principles for releasing passions  in Buddhism found  that   the  Buddhist  doctrine  were  principles  that  It's all linked together well, that  it  is  called “Bodhipakkhiyadhamma 37”. There  are  Satipatthāna 4, Sammapphathāna 4, Iddhipāta 4, Indhiya 5, Pala 5, Bojjhanṇgga 7, and Ațțhaṇgika-magga 8 that there principles is  very  importance  because they  are  machine  to releasing passions  then  attention to Nirvana in Buddhism. Principles on practice for self-release found that living was the basic precepts, then use the principles  support the main focus is  sighted  Phodhipakkhiyadhamma 37     when the mind is meditation is removed, that  Passions roughly And passion in the middle. The wisdom that will have a thorough knowledge,  passions are carefully removed, called  passions  Onusai  entirely  will  provide  a  performance  out of passions to achieve from the one  who is enlightened since Sodāpanna, Sakadācāmi, AnāgāmĪ  and  Arahanta until Nibbāna.

Article Details

How to Cite
Sangkasoot, W., & Sirarojananan, M. (2019). Principles on Practice for Self-Release. Journal of MCU Buddhist Review, 3(2), 82–92. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/240381
Section
Academic Article

References

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พุทธธรรม (ฉบับเดิม). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จันทร์เพ็ญ, ๒๕๕๑.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ ๓๐. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ผลิธัมม์ ในเครือ บริษัท สำนักพิมพ์เพ็ทแอนด์โฮม จำกัด, ๒๕๕๘.

พระธรรมธีรราชมหามุนี, (โชดก ญาณสิทธิ). ทางไปนิพพาน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พระนคร, ๒๕๓๔.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต. พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๘.

พิทูร มะลิวัลย์. คู่มือการศึกษาโพธิปักขิยธรรม. กรุงเทพมหานคร: กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ, ๒๕๒๘.

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน). แนวปฏิบัติในสติปัฏฐาน. พิมพ์ครั้งที่ ๖. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย, ๒๕๔๐.

องค์การค้าคุรุสภา. ไตรภูมิกถาหรือไตรภูมิพระร่วง. พิมพ์ครั้งที่ ๑๒. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภา, ๒๕๓๕.