A STUDY THE INTERPRETATION OF IDAPPACCAYATA IN BUDDHADÃSA BHIKKHU’S VIEWS interpretation, IDAPPACCAYATA, BUDDHADÃSA BHIKKHU’S VIEWS

Main Article Content

Sathien Thangthongmadan
sanit sinak

Abstract

This Article is to study of the interpretation of Idappaccayata according to Buddhadasa Bhikkhu’s views. The objective of this Article is 1) the concept of Idappaccayata in Buddhism, and 2) the interpretation of Idappaccayata according to Buddhadasa Bhikkhu’s views. The result from to study are found that Idappaccayata is the important teaching in Buddhism. It indicates about the law of nature concerning with the truth and life’s truth. The important concept of Idappayata is when this happens, this will be happen. It is to explain the happening and the outage of everything. Idappayata is interoperated by Buddhadasa Bhikkhu in two ways: 1) In the truth facet: that is Idappayata is like the first cause of everything. Everything is under the law of Idappayata that is the God as the origins and controls everything. 2) in the Ethical facet : Idappayata can be practiced in the daily life. When the person understands this. They will understand the relation of the cause and condition. They understand that everything is relation.

Article Details

How to Cite
Thangthongmadan, S., & sinak, sanit. (2020). A STUDY THE INTERPRETATION OF IDAPPACCAYATA IN BUDDHADÃSA BHIKKHU’S VIEWS: interpretation, IDAPPACCAYATA, BUDDHADÃSA BHIKKHU’S VIEWS . Journal of MCU Buddhist Review, 4(1), 39–54. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/241758
Section
Academic Article

References

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

กระทรวงศึกษาธิการ. หนังสือเรียนวิชาชีววิทยา ว 042. กรุงเทพมหานคร : คุรุสภา, ๒๕๓๕.

ธ.ธรรมศรี. พุทธมนต์พิธี. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์เลี่ยงเชียง, มปพ.

พุทธทาสภิกขุ. อิทัปปัจจยตา. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์สุขภาพใจ, ๒๕๔๔.

วัชระ งามจิตรเจริญ. พระพุทธศาสนาเถรวาท. กรุงเทพมหานคร ฯ : บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๕.