The Buddhist Paradigm to Pay the Reverence for the Guardian Spirit House of the Popular Religion in the Thai Buddhist Society

Main Article Content

Sawat Anothai

Abstract

This academic paper was to find the popular religious doubt out how the Buddhist paradigm should, in the identity of religious worship related with the unity in diversity of the Thai Buddhists, be paid the reverence for the guardian spirit house harmoniously. The study findings showed that the guardian spirit is, in the Buddhist perspective, one of six categories of deities called the Four Guardian Deities who are most closely the human beings. The Guardian spirits are the creatures having spontaneous births who were born by their own merits having done a previous birth, without being born from the parents’ womb unlike the man, having the fairy-palace, having heavenly foods, accessories and age depended upon each the categories of deities. The objectives of paying the guardian spirits are to modify the quality of being a grateful person for deities who have relied our land, reminding their own apperception of the four assemblies of Buddhists to heal regarding heedfulness with achieving confidence and wisdom to reasonably live a life based on the Law of Kamma, and then enhancing oneself to cultivate the good deed to become the deities.

Article Details

How to Cite
Anothai, S. (2021). The Buddhist Paradigm to Pay the Reverence for the Guardian Spirit House of the Popular Religion in the Thai Buddhist Society. Journal of MCU Buddhist Review, 5(1), 1–15. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/249661
Section
Academic Article

References

จารุวรรณ ธรรมวัตร. (2538). ภูมิปัญญาอีสาน. มหาสารคาม: นางนวลออฟเซ็ท.

จารุวรรณ ธรรมวัตร. (2540). คติชาวบ้านอีสาน. กรุงเทพฯ: อักษรวัฒนา.

บัวกนก วัชรปรีดา. (2544). การผสมผสานทางวัฒนธรรม:กรณีศึกษาบ้านท่ามะไฟหวาน ตำบลท่ามะไฟหวาน อำเภอแก้งคร้อง จังหวัดชัยภูมิ. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เบญจรัชต์ เมืองไทย. (2543). พิธีทรงเจ้า : พิธีกรรมกับโครงสร้างสังคมที่บ้านหนองขาว. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมวิทยา : มหาวิทยาลัยศิลปากร.

บุญมี แท่นแก้ว. (2547). ประเพณีและพิธีกรรมพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : โอเดียน สโตร์.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2538). เมืองไทยจะวิกฤต ถ้าคนไทยมีศรัทธาวิปริต. พิมพ์ครั้งที่ 2.กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.

พระพรหมโมลี (วิลาศ ญาณวโร). (2545). ภูมิวิลาสินี. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ดอกหญ้า.

พฤฒาจารย์วิพุธโยคะและพราหมณ์เฒ่ามเหศักดิ์. (2547). หลักการปลูกบ้านและการตั้งศาลต่างๆ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ลานอโศก เพรส กรุ๊ป.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.(2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร :โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหามกุฏราชวิทยาลัย.(2534). พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 6. พิมพ์ครั้งที่ 12กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพมหามกุฏราชวิทยาลัย.

ศรีศักร วัลลิโภดม. (2560). พุทธศาสนาและความเชื่อในสังคมไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์.

อมรา พงศาพิชญ์. (2541). วัฒนธรรม ศาสนา และชาติพันธุ์:วิเคราะห์สังคมไทยแนวมานุษยวิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 4 กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อรุณรัตน์ จันทะลือ.(2549). การสืบทอดความเชื่อเรื่องผีปู่ตาของเยาวชน ชาติพันธุ์โส้ บ้านกอก ตำบลผาเสวย อำเภอสมเด็จ จังหวัดกาฬสินธุ์. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.