Causal Relationship Model of the Ethical Factors Influencing Ethical Characteristics of Mass Communication Students Based-on Thai Qualifications Framework for Higher Education
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of the research was to develop and verify compliance of the causal relationship model of the ethical factors influencing ethical characteristics of mass communication student based-on Thai Qualifications Framework for Higher Education (TQF). This research was quantitative research by using questionnaire as a tool to collect data from 800 samples who were working about of journalism. Data was analyzed by to part analysis. The results showed that the causal relationship model of the ethical factors influencing ethical characteristics of MCS based-on TQF was no fitted to empirical data. The Chi-square test was statistically significant at the .01 level (p=.000). When considering the group indices that were given at a level greater than or equal to .90, it was found that all indices were NFI = .945, IFI = .946 and CFI = .946 qualify respectively, and the index that was defined at a level of less than .05, it was found that the index RMSEA = .292.
Article Details
- The published article is copyrighted by the MCU Journal of Buddhist Studies Review.
- Any text that appears in an article that has been published in a journal. It is the responsibility of the article author. And those comments are not considered the views and responsibilities of the editorial team of the MCU Buddhist Review Journal.
References
กิตติยา โสภณโภไคย. (2563). “คุณธรรม” “จริยธรรม” และการดำรงอยู่กับสังคมประชาธิปไตย (ความหมายและแนวคิดเชิงทฤษฎี.สืบค้นเมื่อ 27 มิถุนายน 2564 จาก https://www.ombudsman.go.th/10/ethical/ethical0.pdf
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2543). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม : การวิจัยและการพัฒนาบุคลากร. โครงการส่งเสริมเอกสารวิชาการคณะพัฒนาสังคม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
นงค์นาถ ห่านวิไล. (2561). แนวทางการเสริมสร้างจริยธรรมสื่อมวลชนไทย เชิงพุทธบูรณาการ. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก. 36(1) มกราคม-เมษายน, 135-155.
นงนภัส พันธ์พลกฤต และ ฉัตรชัย ศิริกุลพันธ์. (2558). การพัฒนารูปแบบจิตจริยธรรมในการดำเนินชีวิตของนักศึกษาอาชีวศึกษาในจังหวัดเชียงใหม่. สาขาวิชาจิตวิทยา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพายัพ.
นารี น้อยจินดา. (2562). คุณธรรมจริยธรรมในสังคมไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต. 7(2) พฤศจิกายน 2555-เมษายน 2556, 55-62.
พรนิภา จันทร์น้อย. (2560). รูปแบบกจิกรรมการพัฒนาพฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาเอกชนตามคุณลกัษณะบัณฑิตอุดมคติไทย. วิทยานิพนธ์ตามหลักสูตรปรรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวชิาผู้นำทางการศึกษาและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม.
พระครูพิศาลจริยากร เลขธมฺโม (สังข์ขาว) และสุชน ประวัติดี. (2562). จริยธรรม: ปัญหาพฤติกรรมและการจัดการในปัจจุบันของสังคมไทย. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์. 5(2) กรกฎาคม-ธันวาคม 2562, 131-145
วีรวิท คงศักดิ์. (2563). จริยธรรมของสังคมไทย. สืบค้นเมื่อ 27 มิถุนายน 2564 จาก http://ndctt.org/home/images/DOC/Moralaty-Thai.pdf
สุคนธ์ธา เส็งเจริญ. (2556). การวิเคราะห์โครงสร้างความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อจิตสำนึกสาธารณะในนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและสถิติทางการศึกษา ภาควิชาการวัดและการวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุทัศน์พงษ์ กุลบุตร. (2550). การปลูกฝังคุณธรรม จริยธรรมให้แก่นักศึกษา. ปทุมธานี : ศูนย์ศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
อำนวย ทองโปร่ง. (2560). การพัฒนาคนในระบบการจัดการศึกษา. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์. 7(2) พฤษภาคม-สิงหาคม, 1-16.
Gardner, H. (2007). Five minds for the future. Boston: Harvard Business School Press.
Hair, J. F. et al. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global Perspective. Retrieved on July 25, 2019, from http://staffweb.hkbu.edu.hk/vwschow/lectures/ism3620 /rule.pdf
Partnership for 21st Century skills. (2011). [online]. Framework for 21st Century Learning. Retrieved on July 25, 2019, http://www.p21.org/storage/ documents /1.__p21_framework_2-pager.pdf