Phra Perd : Faith and Value towards the Buddhist Way of Life in Khwao Sinrin District, Surin Province

Main Article Content

Phrabaideeka Pongpat Chavano (Moomtong)
Phra Boonsom Analayo (Seesuk)
Thanarat Sa-ard-iam

Abstract

There are three objectives in this article: 1) to study the history of Phra Perd, 2) to study the Buddhist way of life in the Khwao Sinrin district, Surin province, and 3) to analyze Phra Perd’s faith and values in the Buddhist way of life in the Khwao Sinrin district, Surin province. The documentaries studies and In-depth interviews were used. The results had found that Phra Perd is a traditional Isan Lan Chang Buddhist art. It was created in the 23rd-century Buddhist era as a symbol of an artificial Buddha to offer as a Buddhist worshipper with doctrine. It is the propagation of symbolic Buddhism and a place of the spiritual adherent. The Khao Sinrin district adheres to Buddha as the highest reliance and ideology and continues to preserve traditional cultural traditions for future generations. Phra Perd’s faith and value towards the Buddhist way of life in the Khwao Sinrin district have faith in Buddhism. The effect of faith is fundamental to wisdom and value for life by presenting a description analyzed in three aspects: 1) psychological aspect: there is a belief in Phra Perd that it is a symbol of Buddha’s image, that is, a symbol of goodness, a psychological reliance, and creating morale and being a way of philanthropy for Buddhists, 2) social aspects: making creativity in Buddhist art and traditions and harmony in society and 3) wisdom aspects: applying Buddhist doctrine in everyday life. Phra Perd is a sacred Buddha image in the city that convinces Buddhists to behave in a good way of life, as the Buddhist saying, “Whoever sees the righteous, who sees us.”

Article Details

How to Cite
Chavano (Moomtong), P. P., Analayo (Seesuk), P. B., & Sa-ard-iam, T. (2021). Phra Perd : Faith and Value towards the Buddhist Way of Life in Khwao Sinrin District, Surin Province. Journal of MCU Buddhist Review, 5(2), 34–50. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/251776
Section
Academic Article

References

กรมการศาสนา. (2540). ประวัติวัดทั่วราชอาณาจักรเล่ม 6. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ศาสนา.

กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม. (2558). พระพุทธรูปปางต่าง ๆ. พิมพ์ครั้งที่ 4. นครปฐม : บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (1977) จำกัด.

กลุ่มวิทยาลัยครูภาคใต้. (2526). สุราษฎร์ธานี. สงขลา : กลุ่มวิทยาลัยครูภาคใต้.

ข่าวเนชั่นทีวี. (2560). เที่ยวชุมชนโบราณ นมัสการยกพระเสี่ยงทายที่สุรินทร์. สืบค้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2564, จาก https://www.nationtv.tv/lifestyle/378592419.

ข่าวแนวหน้า. (2564). ตำนานพระปืด! เรื่องเล่าลี้ลับวัดปราสาทแก้ว ตั้งจิตขอพรยกพระเสี่ยงทาย. สืบค้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2564, จาก https://www. naewna.com/ likesara/ 590199.

คณะกรรมการบริหารงานอําเภอเขวาสินรินทร์. (2560). แผนยุทธศาสตร์พัฒนาอําเภอ 4 ปี อำเภอเขวาสินรินทร์. สืบค้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2564, จาก https:// www.google.com/ search? q=แผนยุทธศาสตร์พัฒนาอําเภอ+4+ปี+อำเภอเขวาสินรินทร์.

จำลอง จรจรัญ. (2564). ปราชญ์ชาวบ้าน. บ้านพระปืด ตำบลบ้านแร่ อำเภอเขวาสินรินทร์ จังหวัดสุรินทร์. สัมภาษณ์ 28 กรกฎาคม.

ฐานข้อมูลแหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย. (2563). ปราสาทแก้ว. สืบค้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2564, จาก https://www.sac.or.th/databases/ archaeology/ archaeology/ปราสาทแก้ว.

พูนศักดิ์ กมล. (2562). คุณค่ามนุษย์แบบอัตวิสัยในมหาสติปัฏฐานสูตร. วารสารพุทธมัคค์, 4(2), 31-36.

พระครูสถิตวรรัตน์ ฐานวโร. (2564). เจ้าอาวาสวัดปราสาทแก้ว. บ้านพระปืด ตำบลบ้านแร่ อำเภอ เขวาสินรินทร์ จังหวัดสุรินทร์. สัมภาษณ์ 28 กรกฎาคม.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2543). พจนานุกรมพุทธศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาสมจินต์ สมฺมาปญฺโญ. ผศ.ดร. (2558). กำเนิดและพัฒนาการแห่งพระพุทธรูป. สืบค้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2564, จาก https://www.mcu.ac.th/article/detail/502.

พระครูโกวิทสุตาภรณ์. (2563). บุญข้าวสาก: มิติความเชื่อและพิธีกรรมทางศาสนากับคุณค่าเชิงจริยะในสังคมไทย. วารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์, 3(2), 42-54.

ภานุวัฒน์ เอื้อสามาลย์. (2545). การศึกษาพัฒนาการชุมชนโบราณบ้านพระปืด ตำบลบ้านแร่ กิ่งอำเภอเขวาสินรินทร์ จังหวัดสุรินทร์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรบัณฑิต (โบราณคดี) ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

มณี พะยอมยงค์. (2536). ความเชื่อของคนไทย วัฒนธรรมพื้นบ้าน: คติความเชื่อ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มานิต มานิตเจริญ. (2514). พจนานุกรมไทย. กรุงเทพมหานคร : เอกศิลป์การพิมพ์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2524). พจนานุกรมศัพท์สังคมวิทยาอังกฤษ ไทย. กรุงเทพมหานคร : รุ่งศิลป์การพิมพ์.

สิงหะ ซโยจ. (2534). ประวัติวัดปราสาทแก้ว และประวัติบ้านพระปืด. จัดพิมพ์เป็นที่ระลึกในงานทอดกฐิน ณ วัดปราสาทแก้ว 1 - 2 พฤศจิกายน. เอกสารอัดสำเนา.

สมเกียรติ โล่ห์เพชรัตน์. (2543). ประวัติศาสตร์การสร้างพระพุทธรูปล้านช้าง. กรุงเทพฯ : บริษัทอมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด.

สมเด็จพระญาณสังวร. (2530). (เจริญ สุวฑฺฒโน). ประมวลสารคดีธรรม. กรุงเทพมหานคร: คณะกรรมการอำนวยการจัดงานเฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จัดพิมพ์เนื่องในพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 5 รอบ.

อมรา พงศาพิชญ์. (2541). วัฒนธรรมศาสนาและชาติพันธ์: วิเคราะห์สังคมไทยแนวมนุษย์วิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

MGR Online. (2561). มรดกทางวัฒนธรรมประเพณีชุมชนอำเภอเขวาสินรินทร์. สืบค้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม 2564, จาก https://mgronline.com/local/detail/9610000016137.