The Effects of a Self-regulation Program to the Development of Prosocial Behavior of Undergraduate Students

Main Article Content

Pawaree Kanchanapee Nilphai

Abstract

This Article aimed to study 1) compare the effects of self-regulation program on development of Prosocial Behavior with people among undergraduate student, between before and after the treatment, 2) compare the effects of self-regulation program on development of Prosocial Behavior with people among undergraduate student, after the treatment between experimental and control groups. This research was quantitative research. The sample were 60 first year undergraduate students majoring in early childhood, Faculty of Education, Nakhon Phanom University. This study used simple random sampling. The instruments used in this study were a Self - regulation program and a measure of Prosocial Behavior with people. The t-test of dependent and independent samples was employed for data analysis. The results revealed that: 1) the mean score of prosocial behavior with people among students who to self-regulation program after the treatment was significantly higher than that before the treatment at the .05 level; 2) the mean score of prosocial behavior with people after the treatment among students in the experimental group and the mean score of it among students in the control group were found significantly different at the .05 level.

Article Details

How to Cite
Kanchanapee Nilphai, P. (2021). The Effects of a Self-regulation Program to the Development of Prosocial Behavior of Undergraduate Students . Journal of MCU Buddhist Review, 5(2), 91–102. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/252061
Section
Research Articles

References

กนก เตชะอมรานันท์. (2554). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมเอื้อสังคมของนักเรียนอนุบาลและนักเรียนประถมศึกษาตอนต้น. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาพัฒนาการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

เกศริน วงษ์มั่น. (2553). ผลการใช้โปรแกรมการกำกับตนเองที่มีต่อการมีวินัยในการเรียนของ

นักเรียนช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนศรีนภเขตวิทยา สังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จังหวัดนครสวรรค์. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการแนะแนว. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2538). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรมสำหรับคนไทย : การวิจัยและการประยุกต์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พลรพี ทุมมาพันธ์. (2554). ผลการใช้โปรแกรมการกำกับตนเองร่วมกับการสนับสนุนทางสังคมของครูที่มีต่อพฤติกรรมการเรียนของนักเรียนระดับประถมศึกษาที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำกว่าความสามารถที่แท้จริง. ปริญญาวิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยพฤติกรรมศาสตรประยุกต์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2544). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริลักษณ์ ศรีกันต์. (2552). ผลของการใช้โปรแกรมการกำกับตนเองที่มีต่อความรับผิดชอบด้านการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเทศบาลพลประชานุกูล อำเภอพล จังหวัดขอนแก่น. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการแนะแนว. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุชีรา ภัทรายุตวรรตน์. (2545). คู่มือการวัดทางจิตวิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เมดิคัลมีเดีย.

สุรางค์ โค้วตระกูล. (2556). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.