The word of “Miang” : Relationship on Language and Thai Culture.
Main Article Content
Abstract
This academic article aims to study the word of “Miang” in term of origin, the evolution of the word of “Miang”, and in relationship on language and Thai culture.
“Miang” is a snack made by Lanna people in every home. In the past, Lanna people used to chew “Miang” or keep in the mouth after eating. The culture of keep “Miang” in the mouth is a culture that has been for a long time in Lanna.
From the word of “Miang” found in ancient documents shows the long history of the word. “Miang” also represents the culture and tradition of Thai people which makes it known that Thai people have been familiar with “Miang“ for a long time.
The word of “Miang” is written differently according to the Lanna language dictionary and the Royal Institute Dictionary 2011 because of different pronunciation methods of Lanna and Bangkok languages.
The meaning of the word of “Miang” in the Lanna language dictionary and the Royal Institute dictionary 2011 is different which the Royal Institute dictionary 2011 has 2 meanings.
Although “Miang” of the people in Lanna is different from “Miangkham” of the people in the central region, but “Miangkham” is considered as the relationship between language and culture in Thai society.
Currently, the word of “Miang” have changed according to social conditions and linguistic changes according to linguistic evolution. However the study of the word of “Miang” shows the relationship between language and Thai culture very well.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- The published article is copyrighted by the MCU Journal of Buddhist Studies Review.
- Any text that appears in an article that has been published in a journal. It is the responsibility of the article author. And those comments are not considered the views and responsibilities of the editorial team of the MCU Buddhist Review Journal.
References
เชียงใหม่นิวส์. (2560).ขี้เหมี้ยงแป๋ว่าอะหยังฮู้ก่อ?.คำเมืองวันละคำ. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม2564 จาก https://www.chiangmainews.co.th/page/archives/654873/
ฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย. (2564). จารึกหริปุญชปุรี.ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินทร (องค์กรมหาชน). สืบค้นเมื่อวันที่ 22 ธันวาคม2564 จากhttps://db.sac.or.th/inscriptions/inscribe/detail/2074
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2563). รวมบทความเรื่องอาหารในล้านนา เหมี้ยง: ภูมิปัญญาท้องถิ่นบนทางแยก. สืบค้นเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2564จาก site.sri.cmu.ac.th/~ctrd/index.php?p=45c48cce2e2d7fbdea1afc51c7c6ad26&id=104
เดลินิวส์ ออนไลน์. (2557). เมี่ยงคำ มรดกทางวัฒนธรรมของชาติ. เสืบค้นเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน 2564 จาก https://d.dailynews.co.th/article/266019/
นันทนา ตันติเวสส. (2540). ชา .อภิธานศัพท์คำไทยที่มีต้นเค้ามาจากภาษาต่างประเทศ กรมศิลปากร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สุวรรณภูมิ
บุญเกิด รัตนแสง. (2541). ภาษากับวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
ประดิษฐ์ ใจอร่าม. (2564).วัฒนธรรมการกินเหมี้ยง. ผู้เชี่ยวชาญ สัมภาษณ์เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2564.
พระอุดมธีรคุณ. (2563). ภาษาและวัฒนธรรม: ความหมาย ความสำคัญ และความสัมพันธ์ระหว่างกัน. วารสารมหาจุฬาวิชาการม, 7(2), 25-48.
พิชญาดา เจริญจิต. (2560). “เมี่ยง” ที่ไม่ใช่หมาก วัฒนธรรมการกินของชาวเหนือ. สืบค้นเมื่อวันที่ 6 ธันวาคม 2564 จาก https://www.technologychaoban.com/folkways/article_21570
พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติเชียงใหม่. (2564). เหมี้ยง. คลังวิชาการ ความรู้ทั่วไป. สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม2564 จาก https://www.finearts.go.th/chiangmaimuseum/view/26139-เหมี้ยง
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. (2550). พจนานุกรมภาษาล้านนา ฉบับเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในวโรกาสเจริญพระชนมายุ ๘๖ พรรษา. เชียงใหม่: ห้างหุ้นส่วนจำกัดเชียงใหม่โรงพิมพ์แสงศิลป์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: บริษัท ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์ จำกัด (มหาชน).
หอพระสมุดวชิรญาณ. (2457). เรื่องนางนพมาศหรือตำรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์ฉบับหอสมุดวชิรญาณ. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน 2564 จากhttps://vajirayana.org/เรื่องนางนพมาศ-หรือ-ตำหรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์-ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ/ตำหรับนางนพมาศซึ่งเปนท้าวศรีจุฬาลักษณ์.
วชิรนที วงศ์ศิริอำนวย. (2542). อักษรล้านนา .เชียงใหม่: บีเอสการพิมพ์
อิสรีย์ สว่างดี .(2558). การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงของคำศัพท์การประกอบอาหารไทยถิ่นเหนือของคนสามช่วงอายุ ในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 22 (1), 99-117.
อุดม รุ่งเรืองศรี. (มปป.). มาเรียนอักษรภาษาล้านนา. สืบค้นเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 2564 จาก https://sites.google.com/site/northfoodd/ma-reiyn-xaksr-phasa-lan-na
Matichon Academy. (2564). Tour Story: เรื่องราวระหว่างทัวร์ “เหมี้ยง”หรือ “เมี่ยง”คือ “ชา”. สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม2564 จาก https://www.matichonacademy.com/tour-story/เหมี้ยง-หรือ-เมี่ยง-คือ