ศึกษาหลักธรรมที่ปรากฏในเคลัญญสูตร

Main Article Content

ฐิติมา ใหม่สมเด็จ
พระเมธีวรญาณ (สายเพชร วชิรเวที)
พระมหาอดิเดช สติวโร
พระมหานพดล สายสุดา
บรรจบ บรรณรุจิ

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ ดังนี้ (1) เพื่อศึกษาโครงสร้างและสาระสำคัญของเคลัญญสูตร (2) เพื่อศึกษาหลักธรรมที่ปรากฏในเคลัญญสูตร (3) เพื่อศึกษาคุณค่าของหลักธรรมที่ปรากฏในเคลัญญสูตร


ผลการวิจัย พบว่า เคลัญญสูตร มีปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 18 ว่าด้วยความเจ็บป่วยในปฐมเคลัญญสูตรนั้น พระพุทธเจ้าทรงสอนให้มีสติสัมปชัญญะตลอดเวลา เมื่อเกิดทุกขเวทนา ส่วนในทุติยเคลัญญสูตร พระพุทธองค์ทรงสอนให้มีสติสัมปชัญญะตลอดเวลา เมื่อเกิดทุกขเวทนาขณะผัสสะ


หลักธรรมที่นำไปปฏิบัติ ในเวลาเจ็บป่วยกายใจคือ ความไม่ประมาท, การระงับเวทนา, การระงับผัสสะ, อาตาปี สัมปชาโน สติมา, นิวรณ์ 5 พระพุทธองค์ทรงสอนให้มีสติสัมปชัญญะความเพียรตลอดเวลา เพื่อให้มีความไม่ประมาท เมื่อเกิดทุกขเวทนาเกิดผัสสะก็รู้ชัดว่าทุกขเวทนาเกิด เกิดนิวรณ์ 5 จะเห็นความไม่เที่ยง มีปัจจัยปรุงแต่ง ไม่ยึดมั่นถือมั่น


คุณค่าของหลักธรรมที่ปรากฏในเคลัญญสูตรคือ คุณค่าด้านการระงับเวทนา คุณค่าด้านการพ้นจากความทุกข์ คุณค่าด้านการพัฒนาชีวิตให้อยู่กับปัจจุบัน คุณค่าด้านการบรรลุธรรม เมื่อมีสติสัมปชัญญะย่อมรู้เวทนาชัด กำจัดอภิชา (กิเลส) พิจารณาเห็นธรรมในธรรม ตามลำดับ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ใหม่สมเด็จ ฐ., (สายเพชร วชิรเวที) พ., สติวโร พ., สายสุดา พ., & บรรณรุจิ บ. (2022). ศึกษาหลักธรรมที่ปรากฏในเคลัญญสูตร. วารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์, 6(1), 142–158. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/255953
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

แม่ชีกนกวรรณ ปรีดิ์เปรม. (2562). การรักษาผู้ป่วยโรคซึมเศร้าตามแนวพุทธจิตวิทยา. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

จงลักษณ์ เผือกผิววงศ์. (2560). การประยุกต์ใช้สติในการดำเนินชีวิตประจำวัน. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสันติศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

จุฑามาศ วารีแสงทิพย์. (2561). การทำสมาธิรักษาโรคความดันโลหิตสูง. กรุงเทพมหานคร : อักขระการพิมพ์.

จุฑามาศ แสงทองดี. (2562). พุทธศาสนากับการเยียวยาทางจิตใจของผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ใจเพชร กล้าจน (หมอเขียว). (2553). ความเจ็บป่วยกับการดูแลสุขภาพแนวเศรษฐกิจพอเพียงตามหลักแพทย์ทางเลือกวิถีพุทธวิถีพุทธของศูนย์เรียนรู้สุขภาพพึ่งตนตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง สวนป่านาบุญอำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนบูรณาการศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

ชนิกา ภูวดิษยคุณ. (2554) การประยุกต์หลักธรรมเพื่อการบริหารความเครียดในองค์กร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาชีวิตและความตาย. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ทัศนีย์ สิรินพมณี. (2563). วิธีการรักษาผู้ป่วยตามแนวพุทธจิตวิทยา. พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระบัณฑิต อุสฺสโภ (เพชรเล็ก). (2561). ศึกษาหลักธรรมและการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาในปฐมเคลัญญสูตร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิปัสสนาภาวนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สมชาย บุญสุ่น. (2562). พุทธจิตวิทยาการควบคุมตนเอง. พระนครศรีอยุธยา : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุพรภรณ์ กันยะดิ๊บ. (2560). หลักพุทธธรรมกับการสร้างเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการสร้างเสริมสุขภาพ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.