A Comparative Study Of Buddhist Propagation Of Buddhist Monks And Christian Propagation Of Priests to Develop The Quality Of Life in Nong Bua Lamphu Province
Main Article Content
Abstract
This article aimed to study 1) to study of Buddhist propagation for Buddhist monks in Nong Bua Lamphu Province, 2) to study of Christian propagation for Priests in Nong Bua Lamphu Province, and 3) to compare of Buddhist propagation for Buddhist monks and Christian priests to develop the quality of life in Nong Bua Lamphu Province. This research is a qualitative study by studying and collecting the database from religious scriptures related to research academic papers and interview target audiences. The research results were found as follows.
Provincial Buddhist Propagation Center in Nong Bua Lamphu province has established principles for propagating of Buddhism in order to promote the propagation of Buddhism to developed missionary personnel to bring moral principles to societies and people with the quality and follow the method of propagating Buddhism by Buddhist monks and Christian missionaries in Nong Bua Lamphu Province. There are 2 main principles:1) Stationary missions and 2) Mobile missions.
The Church strives to promote the dignity of a man who has image of God and is redeemed. By supporting on strengthening families’ institutes and local communities, and also focus on the laymen to truly help each other. Living life with good values and with the flow of cultural worth that leads to the love of the Lord Jesus Christ. It must be consistent with the balanced preaching and governance. Covering all dimensions of life harmoniously both spiritual and secular in terms of religious, moral, social, cultural, environmental, and political values.
Monks and Priests in Nong Bua Lamphu Province have used religious principles to improve the quality of life in 3 areas: 1) to generate the network of religious relation, 2) to promote psychological aspect, it is a main principle for improving the quality of life, 3) to preserve a worthy culture.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- The published article is copyrighted by the MCU Journal of Buddhist Studies Review.
- Any text that appears in an article that has been published in a journal. It is the responsibility of the article author. And those comments are not considered the views and responsibilities of the editorial team of the MCU Buddhist Review Journal.
References
กองจดหมายเหตุแห่งชาติ. (2486). เอกสารเย็บเล่มชุด กระทรวงการต่างประเทสรัชกาลที่ 5 กระทรวงการต่างประเทศ จศ. 1171-1278. กรุงเทพมหานคร: กองจดหมายเหตุแห่งชาติ.
คุณพ่อชวลิต กิจเจริญ. (ม.ป.ป.). พระคัมภีร์และการประกาศพระวารสาร. เอกสารประกอบการเรียนวิชา Missiology. ม.ป.ท.: ม.ป.พ..
ชนากร ปรีชา. (2561). การเปลี่ยนศาสนาจากพุทธศาสนิกชนสู่การเป็นคริสตชนของคริสตจักรแห่งพระสิริมหาสารคาม อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสังคมศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
พระมหาธนกร กิตฺติปญฺโญ. (2563). กระบวนการการเผยแผ่พระพุทธศาสนากับคริสต์ศาสนาบนพื้นที่สูงในจังหวัดเพชรบูรณ์. (2563). วารสารวนัมฎองแหรกพุทธศาสตรปริทรรศน์. 7(2) กรกฎาคม - ธันวาคม.
พระวิฑูรย์ ฐานเมธี (บุญพร้อม). (2553). การศึกษาความคิดเห็นของประชาชนต่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ในจังหวัดหนองบัวลำภู. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารจัดการคณะสงฆ์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระสังหราชเกลา ดีอุส บาเย. (2527). ประวัติการเผยแพร่พระศาสนาในภาคอีสานและประเทศลาว. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.
พรรณี พลไชยขา. (2536). บทบาทของมิชชันนารีโรมันคาทอลิกในอีสาน ปี พ.ศ. 2424-2496. กรุงเทพมหานคร: วัฒนาพานิช.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2551). ระเบียบมหาเถรสมาคมว่าด้วยการเผยแผ่ พ.ศ. 2550. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
“หนองบัวลำภู”, [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : http://www.nongbualamphu.go.th/NEXT/ attachments/article/135/004 [19 มกราคม 2564]