Analyzing Buddhist Cultural Identity from the Impact of Cultural Tourism in Tibetan Refugee Community at Dharamshala City, Himachal Pradesh State, Republic of India
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research article are 1) to study the social and cultural context of the Tibetan refugee community in Dharamshala City; Himachal Pradesh Republic of India 2) to study the Buddhist cultural identity of the Tibetan refugee community in Dharamshala Himachal Pradesh Republic of India 3) to analyze the Buddhist cultural identity of the Tibetan refugee community in Dharamsala. Himachal Pradesh republic of India. It is a qualitative research. by studying information from the target group is those who live and travel in Tibetan immigrant communities. Dharamshala Himachal Pradesh republic of India Including key informants, both unstructured and structured interviews, totaling 45 people. Analyze document data, link concepts, theories and presenting descriptive research results
The results showed that 1) Tibetan refugee communities migrated to settle in the area. After the Chinese People's Liberation Army took over until there was a big riot. A government in exile was established. A replica of the temple was built and named after the original temple in Tibet. and the 14th Dalai Lama resided here People know this place as Little Lhasa. 2) The Buddhist cultural identity of the Tibetan refugee community has 4 aspects: social aspects, namely the Tibetan government system that has a unique identity; There is the Dalai Lama which Tibetans believe to be Avalokitesvara Reincarnation is the highest. Cultural aspects are specific. Such as dressing, dancing, lifestyle is a simple way of life. There is Vajrayana Buddhism as the main religion. 3) From the impact of cultural tourism, trends in cultural identity in Tibetan refugee communities there are positive and negative changes. However, most Tibetans are still attached to Vajrayana Buddhism. The existence of the Dalai Lama is the anchor of the mind. This way of life tends to continue with the Tibetan people. At least during the lifetimes of the first Tibetan immigrants.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- The published article is copyrighted by the MCU Journal of Buddhist Studies Review.
- Any text that appears in an article that has been published in a journal. It is the responsibility of the article author. And those comments are not considered the views and responsibilities of the editorial team of the MCU Buddhist Review Journal.
References
กฤษดาวรรณ หงศ์ลดารมภ์. (2546). ทิเบต ขอบฟ้าที่สูญหายไป. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.
ทะไลลามะ. (2537). ความสุขในต่างแดน. แปลโดย ธรรมนูญ ศริโสภณ. กรุงเทพฯ: คลังปัญญา.
ทะไลลามะ. (2536). แผ่นดินและประชากรของข้าพเจ้า. แปลโดย ส. ศิวรักษ์. กรุงเทพฯ: ส่องศยาม จำกัด.
ทวีวัฒน์ บุณฑริกวิวัฒน์. (2545). ศาสนาและปรัชญาในจีน ทิเบต และญี่ปุ่น. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
ประมวล เพ็งจันทร์. (2558). ไกรลาส การจาริกบนวิถีแห่งศรัทธา. กรุงเทพฯ: อมรินทร์ธรรมะ.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สัญญา ศัลศาลา. (2562). การเมืองเรื่องสัญชาติของผู้ลี้ภัยทิเบตในประเทศอินเดีย. วารสารมานุษยวิทยาศาสนา. 1(1), 10-29.
เอ. ทอม กรุนเฟลด์. (2003). ทิเบตที่เป็นจริง. แปลโดย ส. สุวรรณ. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
Audrey, P. (2006). The problem with ‘rich refugees’ sponsorship, capital, and the informal economy of Tibetan refugees. Modern Asian Studies. 40(1), 233-253.
Collins-Kreiner, N. (2010). Researching pilgrimage: Continuity and transformations. Annals of tourism research. 37(2), 440-456.
Gupta, E. (2017). Tourism in Himachal Pradesh. International Journal of Engineering Research & Management Technology. 2(3), 181-191.
Rigzin, T. (2016). The Exile Tibetan Communiny: Problams and Propects. Dharamshala H.P.: Library of Tibetan Works & Archivs.