การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในเขตเทศบาลเมืองน่านจังหวัดน่าน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในเขตเทศบาลเมืองน่าน จังหวัดน่าน 2) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในเขตเทศบาลเมืองน่าน จังหวัดน่าน 3) เพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในเขตเทศบาลเมืองน่าน จังหวัดน่าน ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด–19 เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาเอกสารและเก็บข้อมูลภาคสนามจากการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา
ผลการศึกษาพบว่า 1) ด้านการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในเขตเทศบาลเมืองน่านจังหวัดน่าน เป็นไปในลักษณะ 4 ประเด็น คือ (1) บทบาทของวัดกับการท่องเที่ยวเชิงพุทธในเขตเทศบาลเมืองน่าน โดยวัดมีการประชาสัมพันธ์และอำนวยความสะดวกให้กับนักท่องเที่ยว (2) การบริหารจัดการวัดเพื่อการท่องเที่ยวเชิงพุทธในเขตเทศบาลเมืองน่าน โดยวัดดำเนินการด้านการท่องเที่ยวเชิงพุทธเป็นไปอย่างสอดคล้องกับพันธกิจคณะสงฆ์ทั้ง 6 ด้าน (3) ปัจจัยด้านการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงพุทธในเขตเทศบาลเมืองน่าน (4) กระบวนการจัดการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในเขตเทศบาลเมืองน่านจังหวัดน่าน 2) ด้านสภาพปัญหาในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในเขตเทศบาลเมืองน่านจังหวัดน่าน เป็นไปในลักษณะ 5 ประเด็น คือ (1) สภาพปัญหาด้านการอนุรักษ์ศิลปะวัฒนธรรม (2) สภาพปัญหาด้านการจัดการความรู้ (3) สภาพปัญหาเรื่องสิ่งอำนวยความสะดวก (4) สภาพปัญหาด้านบุคลากร (5) สภาพปัญหาด้านระบบการจัดการนักท่องเที่ยว 3) ด้านแนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในเขตเทศบาลเมืองน่านจังหวัดน่าน ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด–19 เป็นไปในลักษณะ 6 ประเด็น คือ (1) การเตรียมความพร้อมสู่ระดับสากล (2) การบริหารจัดการเชิงเครือข่ายชุมชน (3) ด้านการท่องเที่ยวโดยเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนา (4) ด้านความร่วมมือกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว (5) การสะท้อนถึงอัตลักษณ์ของจังหวัดน่าน 6) การสร้างความเชื่อมั่นและความน่าเชื่อถือในการท่องเที่ยวให้กลับคืนมานสถานการการระบาดของโรคระบาดโควิด–19
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
- ข้อความใดๆ ที่ปรากฎในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. สถิติด้านการท่องเที่ยว ปี 2564. สืบค้น 19 กรกฎาคม 2566 จาก https:// www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=628 .
กฤษณา รักษาโฉม และคณะ. (2560). รูปแบบและกระบวนการจัดการท่องเที่ยวทางพระพุทธศาสนาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ: กระบวนการเปลี่ยนเส้นทางบุญ สู่เส้นทางธรรม. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 9(2), 83.
จุฑาภรณ์ หินซุย และสถาพร มงคลศรีสวัสดิ์. (2557). แนวทางส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธ กรณีศึกษาวัดประชาคมวนาราม อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด”. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ. 10(1), 51.
พระครูอุดรภาวนาคุณ (สจฺจาสโภ). (2563. แนวทางการส่งเสริมการจัดการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในอำเภอนายูง จังหวัดอุดรธานี. รายงานการวิจัย สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสุทิตย์ อาภากโร และคณะ.(2556). การพัฒนารูปแบบและกระบวนการจัดการท่องเที่ยวทางพุทธศาสนาในประเทศไทย. รายงานการวิจัย กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ศุภลักษณ์ อัครางกูร. (2551). พฤติกรรมนักท่องเที่ยว. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.
สราวรรณ์ เรืองกัลปวงศ์ และอรรนพ เรืองกัลปวงศ์. (2556). การจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมแบบมีส่วนร่วมของชุมชนเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. รายงานการวิจัย คณะวิทยาการจัดการ: มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
