The Dhamma Principles for Practicing to Liberate from Defilements in Theravada Buddhism
Main Article Content
Abstract
This academic article on the passions cause sadness frustration with passions of the three majors as angry, loving and getting divided in to three with passion that is roughly, The central passion, and desires in detail, passions that these factors are causing lustful passions, bias and ignorance. and does not include human intelligence can not stop the passion, but evil that hardship caused to themselves and others practice and will be considered for passions are an important barrier, not wait to achieve a good man, or the highest truth. The principles for releasing passions in Theravada Buddhism found that the Buddhist doctrine were principles that It's all linked together well, that it is called “Podhipakkhiyadhamma 37”, There are Satipatthana 4, Sammapthana 4 Itdhibata 4, Ittreeya 5, Pala 5, Pochong 7, and Makka 8 that there principles is wery importance because they are machine to releasing passions then attention Nippana in Buddhism Practicing to release passions of Theravada Buddhism found that living was the basic precepts, then use the principles support the main focus is sighted Phothipakkhiya threty-seven when the mind is meditation is removed, that Passions roughly And passion in the middle. The wisdom that will have a thorough knowledge, passions are carefully removed, Called passions Onusai entirely will provide a performance out of passions to achieve a tok from the one who is enlightened since Sodapan, Sakatacami, Anacami and Arahant.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- The published article is copyrighted by the MCU Journal of Buddhist Studies Review.
- Any text that appears in an article that has been published in a journal. It is the responsibility of the article author. And those comments are not considered the views and responsibilities of the editorial team of the MCU Buddhist Review Journal.
References
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2540). แนวปฏิบัติในสติปัฏฐาน. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พุทธธรรม (ฉบับเดิม). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จันทร์เพ็ญ.
พระธรรมธีรราชมหามุนี, (โชดก ญาณสิทธิ). (2534). ทางไปนิพพาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พระนคร.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ราชบัณฑิต. (2548). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด วัดราชโอรสาราม. กรุงเทพฯ, โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิทูร มะลิวัลย์. (2528). คู่มือการศึกษาโพธิปักขิยธรรม. กรุงเทพฯ: กรมการศาสนากระทรวงศึกษาธิการ.
องค์การค้าคุรุสภา. (2535). ไตรภูมิกถาหรือไตรภูมิพระร่วง. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: คุรุสภา.