An Analytical Study of the Four Powers (Bala) in the Bala-Sutta
Main Article Content
Abstract
This research article aims to achieve three primary objectives: 1) to examine the structure and essence of various Pala Suttas in the Tripitaka, 2) to explore the doctrine of the four façades as presented in the Pala Sutta, and 3) to analyze the doctrine of the four façades within the Pala Sutta through documentary research methods, utilizing content analysis and descriptive presentation.
The findings of the research reveal that 1) the principles categorized within the Dharma appear in multiple suttas, consistently conveying a unified meaning. These principles serve as a framework for practice, empowering practitioners to advance towards the goals they have set for themselves. This includes the four faculties, five faculties, six faculties, and seven faculties, 2) as found within the Tripitaka. However, these faculties differ in their application depending on the intended purpose and goal. Certain topics are synthesized to form the Dhamma within specific suttas. In Buddhism, wisdom that yields benefits in this life, as well as in Dhamma practice aimed at purifying the mind for the benefit of future lives until the attainment of Nirvana, is emphasized. Perseverance, in this context, refers to the dedication to achieving happiness and success, cultivating mindfulness in every posture. Anawatcha pertains to the performance of duties and behaviors that are blameless and honest. The Sangha’s role includes providing support to address basic life needs through the four requisites, fostering self-reliance, creating a harmonious society, and addressing the root cause of suffering, which lies in the mind. Such mental power serves as an immunity against life’s dangers be it harm to reputation, fear, embarrassment in the community, or even the dangers associated with death and suffering.
The application of the four Physical Education Principles to enhance the competency of individuals involves the integration of these principles to improve the abilities of operators or personnel. 3) By applying these principles in conjunction with the Sangha Phala Principles, competencies as defined by international standards knowledge, skills, and abilities are enhanced. When a person embodies positive characteristics and integrates Dhamma principles into their work, they develop both knowledge and morality, inevitably guiding the organization towards its goals.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- The published article is copyrighted by the MCU Journal of Buddhist Studies Review.
- Any text that appears in an article that has been published in a journal. It is the responsibility of the article author. And those comments are not considered the views and responsibilities of the editorial team of the MCU Buddhist Review Journal.
References
จรัส พยัคฆราชศักดิ์. (2544). พระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: วัฒนาพานิช.
ชญณา ศิริภิรมย์. (2566). หลักพละ 4 : สำหรับการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรในองค์กร. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ. 6(2), 1-11.
บุญเกียรติ โชควัฒนา. (2554). หลักคิดและปรัชญาในการทำงาน. กรุงเทพฯ: ฝ่ายโรง พิมพ์บริษัทเอมี่ เอ็นเตอร์ไพรส์ จำกัด.
พระครูโสภณวีรานุวัตร(นิคม ณฏฺฐวโร)และคณะ. (2566). การพัฒนาสมรรถนะการปฏิบัติงานตามหลักพละ 4 ของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลพลับพลาไชย อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 6(4), 15-28.
พระเทพวัชรเมธี(สมคิด จินฺตามโย)และคณะ. (2563). แนวทางการประยุกต์ใช้หลักพละ 5 เพื่อพัฒนาชุมชนบ้านศาลาดินอำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. รายงานวิจัย. นครปฐม: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548). ภาษาธรรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เลี่ยงเชียง.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีการบริหาร. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2538) พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พุทธทาสภิกขุ. (2548). ธรรมะกับการเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เพชรประกาย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วีรณัฐ โรจนประภา. (2559). การนำหลักพุทธธรรรมมาประยุกต์ใช้ในการสร้างสังคมแห่งสัมมาปัญญาในประเทศไทย. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. 12(3), 217-231.