การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามกระบวนการ SIPOC โมเดลด้วยหลักภาวนา 4

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อนำเสนอแนวคิดในเรื่องการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามกระบวนการ SIPOC Model ด้วยหลักภาวนา 4 การพัฒนาคุณภาพชีวิต หมายถึง การทำให้ภาวะของมนุษย์สมบูรณ์ทั้งทางกาย จิต ปัญญา และสังคม โดยเชื่อมโยงกันเป็นองค์รวมอย่างสมดุล สามารถกำหนดกฎเกณฑ์สร้างมาตรฐานการมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และพัฒนาตนไปสู่เป้าหมายที่ตนเองปรารถนาได้ กระบวนการ SIPOC Model หมายถึง การสร้างกระบวนการในภาพรวม เพื่อให้เกิดการเริ่มต้นศึกษาตั้งแต่ภาพรวมในระดับองค์กร โดยใช้กระบวนการสร้างความสัมพันธ์กันระหว่างผู้ให้บริการกับผู้รับบริการ เพื่อนำไปสู่เป้าหมายของผลกำไรเชิงธุรกิจหรือผลประโยชน์ทางสังคม ตลอดจนผลลัพธ์ของกระบวนการเพื่อให้ผู้ดำเนินการในกระบวนการ และผู้รับบริการสามารถตกลงกันได้เป็นฉันทามติในเรื่องขอบเขตของงานว่าเกี่ยวข้องกับทรัพยากรด้านใดบ้าง และหลักภาวนา 4 หมายถึง ทำให้เจริญงอกงาม ซึ่งเป็นหลักธรรมสำคัญของพระพุทธศาสนาที่ต้องศึกษาและปฏิบัติตาม เพื่อฝึกหัดและพัฒนากาย ศีล จิตใจ และปัญญาให้สูงขึ้น ถือเป็นระบบในการสร้างกระบวนทัศน์ที่ทำให้มนุษย์มีการพัฒนาอย่างบูรณาการ และทำให้มนุษย์เป็นองค์รวมในการพัฒนาอย่างมีดุลยภาพและยั่งยืน มี 4 ประการ คือ 1) กายภาวนา คือดูแลสุขภาพร่างกายให้สมบูรณ์แข็งแรง และฝึกฝนอบรมกายให้มีอินทรีย์สังวรความสำรวมระวังตนไม่ให้ก่อโทษทางกาย และปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมทางกายภาพที่เหมาะสม 2) ศีลภาวนา คือความประพฤติเรียบร้อยดีงาม มีระเบียบวินัยทางสังคมร่วมกัน 3) จิตตภาวนา คือการฝึกฝนอบรมจิตใจให้มีความมั่นคง เข้มแข็ง มีความเจริญด้วยคุณธรรม ฝึกฝนตนให้มีความรักความเมตตาต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย และฝึกฝนจิตของตนให้มีความผ่องใสเบิกบาน ดำเนินชีวิตด้วยความสุขใจ และ 4) ปัญญาภาวนา คือการพัฒนาฝึกฝนอบรมตนจากการได้รับรู้ ศึกษาเล่าเรียน การสดับรับฟังมากจนเข้าใจ และการลงมือปฏิบัติตามที่ได้ศึกษามานั้นให้เกิดประโยชน์สุขต่อตนเองและผุ้อื่นโดยไม่เป็นปัญหาในอนาคต