รูปแบบการบริหารจัดการวัดของพระสังฆาธิการ ในรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษารูปแบบการบริหารจัดการวัดของพระสังฆาธิการ 2) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อรูปแบบการบริหารจัดการวัดของพระสังฆาธิการ 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการวัดของพระสังฆาธิการในรัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ประกอบด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจจากแบบสอบถามกับประชาชนคนไทย จำนวน 270 คน สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิจัยเชิงคุณภาพเก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 8 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาเรียบเรียงและจำแนกอย่างเป็นระบบ ผลการวิจัยพบว่า 1) ประชาชนมีความคิดเห็นโดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2) ปัจจัยส่วนบุคคลต่างกันมีความคิดเห็นแตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมติฐานการวิจัย 3) ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับรูปแบบการบริหารจัดการวัดของพระสังฆาธิการในรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ได้แก่ ด้านการปกครอง จัดอบรมถวายความรู้แก่พระสังฆาธิการ ด้านการศาสนศึกษา เพิ่มงบประมาณสนับสนุนในการศึกษา และของบประมาณเพิ่มเติมจากทางภาครัฐ ด้านการศึกษาสงเคราะห์ พระสังฆาธิการควรให้ความสำคัญในการจัดตั้งโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ให้มากกว่าเดิม ด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนา พระสังฆาธิการควรให้ความสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาให้มากกว่าเดิม ด้านการสาธารณูปการ ขอความสนับสนุนงบประมาณจากหน่วยงานราชการ หรือบอกบุญกับญาติโยมในการก่อสร้างและบูรณปฏิสังขรณ์เสนาสนะภายในวัด และ ด้านการสาธารณสงเคราะห์ วัดกับชุมชนควรติดต่อประสานงานที่ดีต่อกันในการจัดกิจกรรมเกี่ยวกับสาธารณะประโยชน์
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
- ข้อความใดๆ ที่ปรากฎในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์
เอกสารอ้างอิง
กรมการศาสนา. (2540). คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยการคณะสงฆ์และการพระศาสนา. กรุงเทพฯ: การการศาสนา.
กองแผนงาน กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยพระราชบัญญัติ กฎ ระเบียบและคำสั่งของคณะสงฆ์. กรุงเทพฯ: การศาสนา.
พระครูปลัดชาลิน กตปุญฺโญ (ทองนอก). (2564). รูปแบบการบริหารจัดการศาสนศึกษาของคณะสงฆ์ อำเภอสนามชัยเขต จังหวัดฉะเชิงเทรา. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูปลัดเสนาะ วิสุทฺโธ (เขาเขียว). (2564). ปัจจัยที่ส่งเสริมการปฏิบัติหน้าที่ของพระวินยาธิการ อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูภาวนาคุณาภรณ์ (ทรงศักดิ์ กิตฺติธโร). (2564). รูปแบบการบริหารจัดการวัดที่เป็นสำนักปฏิบัติธรรมในจังหวัดสระบุรี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสมุทรโพธิคุณ (นครชัย ธมฺมวโร). (2561). การจัดการสาธารณูปการของคณะสงฆ์อำเภอเมืองสมุทรสงคราม จังหวัดสมุทรสงคราม. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสันติถิรธรรม (นพดล ถิรสนฺโต). (2565). รูปแบบการบริหารจัดการวัด: กรณีศึกษาวัดกำแพงเหนือ ตำบลบ้านสิงห์ อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระณพฤทธ คุณวีโร. (2564). การบริหารจัดการวิธีการบิณฑบาตความทุกข์ของวัดลาดบัวขาว (ราชโยธา) เขตสะพานสูง กรุงเทพฯ. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธนิต อธิจิตฺโต (คงเนียม). (2562). การบริหารการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพุทธวรญาณ (ทองย้อย กิตฺติทินฺโน). (2548). ธรรมญาณนิพนธ์: 100 ปีพระพุทธวรญาณ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
หฤทัย อินทร์อุไร. (2565). การพัฒนาหลักเกณฑ์และระบบการบริหารจัดการวัดในจังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.