แนวทางการเจริญจตุธาตุววัฏฐานเพื่อสนับสนุนการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน

Main Article Content

พระโสภณ โสภโณ (ทองสม)
ศุภกาญจน์ ชยาพัฒน์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการเจริญวิปัสสนากรรมฐานในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท 2) เพื่อศึกษาจตุธาตุววัฏฐานในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท 3) เพื่อนำเสนอแนวทางการเจริญจตุธาตุววัฏฐานเพื่อสนับสนุนการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบวิจัยเอกสาร โดยการศึกษาข้อมูลจากคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท และเอกสารต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง สรุปวิเคราะห์ เรียบเรียง บรรยายเชิงพรรณนา   ผลการวิจัย พบว่า 1) การเจริญวิปัสสนากรรมฐานในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท การเจริญสมถกรรมฐาน แบ่งออกเป็น  หมวดกสิณ 10 กล่าวคือ กสิณ หมายถึง วัตถุสำหรับเพ่งเพื่อจูงใจให้เป็นสมาธิทั้งหมด อสุภกรรมฐาน เป็นกรรมฐานที่กำหนดอสุภะเป็นอารมณ์ เป็นการเจริญกรรมฐานไปจนเกิดปัญญาเห็นแจ้งถึง ไตรลักษณ์อสุภกรรมฐานนั้นเป็นเครื่องกำจัดราคะ 2) จตุธาตุววัฏฐานในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท จตุธาตุววัฏฐานมีความหมายแยกออกเป็น คำว่า จตุธาตุ หมายถึง ธาตุ 4 คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม คำว่า ววัตถาน หมายถึง การกำหนด เมื่อรวมเป็นคำว่า จตุธาตุ  ววัตถาน หมายถึง การกำหนด หรือการวิเคราะห์ธาตุ 4 จตุธาตุววัตถาน เป็นการพิจารณาธาตุทั้ง 4 ที่ปรากฏในร่างกายจนกระทั่งเห็นเป็นแต่เพียงกองแห่งธาตุ 3) แนวทางการเจริญจตุธาตุววัฏฐานเพื่อสนับสนุนการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ได้แก่ วิธีการพิจารณาปฐวีธาตุคือธาตุดิน โดยให้กำหนดเอาอาการแข้นแข็งในปฐวีธาตุ 20 อย่าง เมื่อกำหนดอยู่อย่างนั้น ธาตุทั้งหลายจะปรากฏได้ ผู้ปฏิบัติธรรมต้องพินิจพิจารณาธาตุทั้งหลายนั้นแล้วๆ เล่าๆ อุปจารสมาธิจะเกิดขึ้น แต่เมื่อใดเจริญไปอย่างนั้น กรรมฐานยังไม่สำเร็จ พึงเจริญโดยสสัมภารวิภัติต่อไป ส่วนองค์ความรู้ที่ได้จากการวิจัยเป็นแบบ “PATV Model”

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
โสภโณ (ทองสม) พ., & ชยาพัฒน์ ศ. (2024). แนวทางการเจริญจตุธาตุววัฏฐานเพื่อสนับสนุนการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน. วารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์, 8(3), 39–52. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/276918
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ฉันทนา อุตสาหลักษณ์. (2552). พุทธปัญญา คู่มือการสร้างปัญญา. กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์.

พระครูเกษมธรรมทัต (สุรศักดิ์ เขมรสี). (2548). วิปัสสนาภูมิ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: บริษัทบุญศิริการพิมพ์ จำกัด.

พระครูสุนทรกาญจนาคม (สุพจน์ สุพฺพจฺโจ). (2558). ศึกษาการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานในสติสัมปชัญญสูตร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระเทพปัญญาเมธี (ทองอยู่ ญาณวิสุทฺโธ). (2548). สารัตถธรรม. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2552). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 17. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จันทร์เพ็ญ.

พระพุทธโฆสเถระ รจนา. (2548). คัมภีร์วิสุทธิมรรค. แปลโดย สมเด็จพระพุฒาจารย (อาจ อาสภมหาเถระ). พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: บริษัท ธนาเพรส จํากัด.

พระเมธี ปญฺญาวุโธ (สกุลวรรณ). (2561). ศึกษาวิโมกข 3 ในการเจริญวิปสสนากรรมฐาน. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาอำนวย อานิสฺสโร (เยาวนารถ). (2556). ศึกษาอารมณ์ที่เป็นบัญญัติและปรมัตถในธาตุกรรมฐาน. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสัทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ รจนา. (2550). ปริจเฉทที่ 3 และปริจเฉทที่ 7. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ทิพยวิสุทธิ์.

พระสัทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ. (2547). ปรมัตถโชติกะ สมถกรรมฐานทีปนี ปริจเฉทที่ 9. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: บริษัท วี. อินเตอร์ พริ้นท์ จำกัด.

พระโสภณมหาเถระ (มหาสีสยาดอ). (2548). วิปัสสนานัย เล่ม 1. แปลโดย พระคันธสาราภิวงศ์. นครปฐม: ซีเอไอ เซ็นเตอร์.

พระอุปติสสเถระ. (2560). วิมุตติมรรค. แปลโดย คณาจารย์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.