พระเครื่อง: สัญลักษณ์ทางจิตวิญญาณและเครื่องมือปฏิบัติธรรมในวิถีชีวิตชาวพุทธ

Main Article Content

อุดม จันทิมา
พิชญานันต์ พงษ์ไพบูลย์

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ศึกษาเกี่ยวกับพระเครื่องในฐานะเครื่องมือทางจิตวิญญาณและการปฏิบัติธรรมในวิถีชีวิตชาวพุทธ โดยมุ่งเน้นไปที่บทบาทของพระเครื่องในการเสริมสร้างแรงบันดาลใจและความมั่นคงทางจิตใจ การศึกษาได้พบว่าพระเครื่องมีบทบาทสำคัญในการเชื่อมโยงผู้ศรัทธากับธรรมะและพระพุทธคุณ ผ่านการสวมใส่และการบูชา พระเครื่องช่วยให้ผู้ศรัทธามีความมั่นใจและความสงบในจิตใจ นอกจากนี้ พระเครื่องยังเป็นเครื่องมือในการสนับสนุนการปฏิบัติธรรม โดยการบูชาพระเครื่องช่วยเสริมแรงบันดาลใจและการยึดมั่นในคำสอนของพุทธศาสนา ผู้เขียนยังได้วิเคราะห์บทบาทของพระเครื่องในวัฒนธรรมไทยร่วมสมัย ซึ่งพบว่าพระเครื่องมีความสำคัญทั้งในแง่ของการแสดงออกทางสังคมและการรักษาค่านิยมทางศาสนา การศึกษายังเสนอแนวทางการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อขยายความเข้าใจในบทบาทของพระเครื่องในกลุ่มประชากรที่แตกต่างกันและการศึกษาเชิงลึกในกลุ่มชุมชนหรือพื้นที่เฉพาะ ผลการศึกษาเสนอว่า การวิจัยทางจิตวิทยาและการศึกษาเปรียบเทียบระหว่างการใช้พระเครื่องในบริบทต่าง ๆ อาจช่วยให้เข้าใจถึงการจำแนกและการตีความ
พระเครื่องที่หลากหลาย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จันทิมา อ., & พงษ์ไพบูลย์ พ. (2024). พระเครื่อง: สัญลักษณ์ทางจิตวิญญาณและเครื่องมือปฏิบัติธรรมในวิถีชีวิตชาวพุทธ. วารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์, 8(3), 69–82. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jmb/article/view/277880
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เจริญ เจริญรัชต์. (2555). พระเครื่อง: วัตถุมงคลหรือเครื่องมือทางจิตวิญญาณ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

เจริญ สุทธิชัย. (2562). ศิลปะและการบูชาพระเครื่อง: การวิเคราะห์เชิงวัฒนธรรม. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ธนบดี เพชรจันทร์. (2565). พระเครื่อง: การวิเคราะห์บทบาทในบริบทพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

ธีรศักดิ์ สุวรรณรักษ์. (2559). ศิลปะและสัญลักษณ์ทางศาสนา. กรุงเทพฯ: มูลนิธิทางศาสนา.

ไพโรจน์ โพธิ์ทอง. (2549). พระเครื่องและเครื่องรางของขลัง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิเชษฐ์ บุตรจันทร์. (2561). พระเครื่องและการปฏิบัติธรรม. กรุงเทพฯ: วิญญาณ.

สมชาย พรชัย. (2563). พระเครื่องกับการปฏิบัติธรรม. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุภัทร ธรรมมาภิรมย์. (2556). พระเครื่องกับศาสนาพุทธ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุนทรีย์ จันทร์ชล. (2562). ผลกระทบทางจิตวิทยาของการบูชาพระเครื่อง. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สุนทรีย์ ธนกร. (2562). พระเครื่องและความเชื่อทางศาสนา. กรุงเทพฯ: สถาบันพระเครื่อง.

Gombrich, R. (1988). Theravada Buddhism: A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo. London: Routledge.

Tambiah, S. (1970). Buddhism and the Spirit Cults in North-East Thailand. Cambridge University Press.