ผู้บริหารกับพรหมวิหารธรรมในการบริหารงาน
Main Article Content
บทคัดย่อ
ผู้บริหารกับพรหมวิหารธรรมในการบริหารเป็นหัวจักกลไกลเป็นผู้นำของบุคคลที่มีหน้าที่รับผิดชอบการสนับสนุนความพยายามในการทำงานของบุคคลคนอื่น จากแนวคิด ชี้ให้เห็นว่าผู้บริหารเป็นบุคคลที่คอยช่วยเหลือบุคคลอื่นให้ทำในสิ่งที่สำเร็จในเวลาที่กำหนดอย่างมีคุณภาพมากขึ้น และบุคคลมีความพึงพอใจ ผลสำเร็จนี้เกิดจากการที่ผู้บริหารได้ใช้แนวคิดการบริหารแบบใหม่ คือ การช่วยเหลือ และการสนับสนุน มากกว่าที่จะใช้แนวคิดการบริหารแบบดั้งเดิมที่เน้นการสั่งการ และการควบคุม ยิ่งไปกว่านั้น ในองค์การสมัยใหม่ผู้บริหารจะถูกกำหนดบทบาทให้เป็นผู้ประสาน ผู้สอน หรือ ผู้นําทีม ผู้บริหารจึงเป็นผู้ที่ทำงานเกี่ยวกับคน ผู้บริหารทุก ๆ คนโดยเฉพาะหลักพรหมวิหารธรรมที่ประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา เพื่อให้เป็นที่เคารพรัก และ ศรัทธา แต่การใช้พรหมวิหารธรรมของผู้บริหารจำเป็นต้องใช้เฉพาะกับคนในองค์การ จึงตั้งคําถามเกี่ยวกับการใช้หลักพรหมวิหารธรรมของผู้บริหารว่าควรจะใช้หลักพรหมวิหารกับใครได้บ้างจําเป็นหรือไม่ที่ผู้บริหารต้องใช้หลักพรหมวิหารธรรมเฉพาะกับบุคลากรในองค์การหรือผู้ใต้บังคับบัญชาเพียงเท่านั้นต้ องใช้หลักของพรหมวิหาร 4 ซึ่งสามารถสรุปความได้ว่า นักบริหารต้องมีพรหมวิหารธรรม คือ ธรรมสำหรับผู้ใหญ่ 4 ประการ เมตตาจักทำให้นักบริหารรู้จักมองในแง่ดีของเพื่อนร่วมงาน กรุณาจะทำให้นักบริหารเปิดใจกว้างรับฟังปัญหาของคนอื่น มุทิตาทำให้นักบริหารส่งเสริมให้คนทํางานมีโอกาสพัฒนาความรู้จนได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น และอุเบกขาจะทำให้ผู้บริหารมีความยุติธรรมในการให้รางวัลและโทษ “คนทั่วไป”
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชินวรสิริวัฒน์ สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวง. (2541). พระคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกา: หรือพจนานุกรมภาษาบาลีแปลเป็นภาษาไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ดาวรุ่ง สวัสดิรักษ์. (2556). ผู้บริหารกับการจัดการทรัพยากรบุคคลของสถานศึกษาระดับประถมศึกษาตามหลักพรหมวิหาร 4. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
บุญมี แท่นแกว้ . (2539). จริยศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
ปัญญานันทภิกขุ (ปั่น ปญฺญานนฺโท). (2541). หน้าที่ของคน ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.
ปิ่น มุทุกันต์. (2514). แนวการสอนธรรมตามหลักสูตรนักธรรมชั้นตรี. กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์คลังวิทยา.
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542.. กรุงเทพมหานคร: บริษัทนานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ จํากัด .
พระครูนิวิฐธุราทร. (2552). พรหมวิหารธรรม. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2558. แหล่งที่มา: https://www.gotoknow.org/posts/252165.
พระติสสทัตตเถระ. (2530). อภิธมฺมตฺสงฺคหปาลิยา สห อภิธมฺมตฺถวิภาวินี นาม อภิธมฺมตฺถสงฺคหฎีกา.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระเทพโสภณ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต ). (2539). ศาสตราจารย์พิเศษ เสถียรพงษ์ วรรณปก: มณีแห่งปัญญา.กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภาและสถาบันบันลือธรรม.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สรุเตโช ). (2541). พระในบ้าน. กรุงเทพมหานคร: คาธาวรรณการพิมพ์.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ประยุตโต). (2542). พุทธธรรม เล่ม 3 บทที่ 11 – 15. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ประยุตโต ). (2540). ความสุขที่สมบูรณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.
พระธรรมปิฎก (ป. อ ปยุตต์ ปยุตฺโต). (2534). การศึกษากับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต ). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 16).กรุงเทพมหานคร: เอส.อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จํากัด.
พระมหาสุทธิชัย ฐิตชโย. (2546). ศึกษาเชิงวิเคราะห์พรหมวิหาร 4 ในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสนศาสตรมหาบัณฑติ สาขาพุทธศาสน์ศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยธรรมกาย แคลิฟอร์เนีย. (2550). สมถกัมมัฏฐาน 40 วิธี. กองวิชาการ มหาวิทยาลัยธรรมกายแคลิฟอร์เนีย.
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช, (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2543). รวมธรรมะ. กรุงเทพมหานครุ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่งมหาชน.
สมเด็จพระพุฒาจารย์, (อาจ อาสภมหาเถร). (2554). คัมภิร์วิสุทธิมรรค. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธนาเพรส จำกัด.
สัทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ และ พระปรมัตถโชติกะ. (2540). มหาอภิธัมมัตถสังคหฎีกา ปริเฉทที่ 5 เล่ม 1 วิถีมุตตสังคหะ ภูมิจตุกะและปฏิสนธิจตุกกะ หลักสูตรชั้นมัชฌิมอาภิธรรมิกตรี. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ทิพยวิสุทธิ์.
Henry Mintzberg. (1980). “Sructure in Fives, Management Science”. Online. Retrieved September 25, 2015. From: www.mintzberg.org/books .