ผู้บริหารกับพรหมวิหารธรรมในการบริหารงาน

Main Article Content

พระศรัณญกมล ภทฺทมงฺคโล (ชนะบุญ)
บุญส่ง สินธุ์นอก
ภัทราภรณ์ นามเกตุ

บทคัดย่อ

          ผู้บริหารกับพรหมวิหารธรรมในการบริหารเป็นหัวจักกลไกลเป็นผู้นำของบุคคลที่มีหน้าที่รับผิดชอบการสนับสนุนความพยายามในการทำงานของบุคคลคนอื่น จากแนวคิด ชี้ให้เห็นว่าผู้บริหารเป็นบุคคลที่คอยช่วยเหลือบุคคลอื่นให้ทำในสิ่งที่สำเร็จในเวลาที่กำหนดอย่างมีคุณภาพมากขึ้น และบุคคลมีความพึงพอใจ ผลสำเร็จนี้เกิดจากการที่ผู้บริหารได้ใช้แนวคิดการบริหารแบบใหม่ คือ การช่วยเหลือ และการสนับสนุน มากกว่าที่จะใช้แนวคิดการบริหารแบบดั้งเดิมที่เน้นการสั่งการ  และการควบคุม  ยิ่งไปกว่านั้น ในองค์การสมัยใหม่ผู้บริหารจะถูกกำหนดบทบาทให้เป็นผู้ประสาน  ผู้สอน  หรือ ผู้นําทีม  ผู้บริหารจึงเป็นผู้ที่ทำงานเกี่ยวกับคน ผู้บริหารทุก ๆ คนโดยเฉพาะหลักพรหมวิหารธรรมที่ประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา เพื่อให้เป็นที่เคารพรัก และ ศรัทธา แต่การใช้พรหมวิหารธรรมของผู้บริหารจำเป็นต้องใช้เฉพาะกับคนในองค์การ จึงตั้งคําถามเกี่ยวกับการใช้หลักพรหมวิหารธรรมของผู้บริหารว่าควรจะใช้หลักพรหมวิหารกับใครได้บ้างจําเป็นหรือไม่ที่ผู้บริหารต้องใช้หลักพรหมวิหารธรรมเฉพาะกับบุคลากรในองค์การหรือผู้ใต้บังคับบัญชาเพียงเท่านั้นต้ องใช้หลักของพรหมวิหาร 4 ซึ่งสามารถสรุปความได้ว่า นักบริหารต้องมีพรหมวิหารธรรม คือ ธรรมสำหรับผู้ใหญ่ 4 ประการ เมตตาจักทำให้นักบริหารรู้จักมองในแง่ดีของเพื่อนร่วมงาน กรุณาจะทำให้นักบริหารเปิดใจกว้างรับฟังปัญหาของคนอื่น มุทิตาทำให้นักบริหารส่งเสริมให้คนทํางานมีโอกาสพัฒนาความรู้จนได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น และอุเบกขาจะทำให้ผู้บริหารมีความยุติธรรมในการให้รางวัลและโทษ “คนทั่วไป”

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ภทฺทมงฺคโล (ชนะบุญ) พ. ., สินธุ์นอก บ. ., & นามเกตุ ภ. . . (2023). ผู้บริหารกับพรหมวิหารธรรมในการบริหารงาน. Journal of Modern Learning Development, 8(8), 344–359. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/261250
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ชินวรสิริวัฒน์ สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวง. (2541). พระคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกา: หรือพจนานุกรมภาษาบาลีแปลเป็นภาษาไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.

ดาวรุ่ง สวัสดิรักษ์. (2556). ผู้บริหารกับการจัดการทรัพยากรบุคคลของสถานศึกษาระดับประถมศึกษาตามหลักพรหมวิหาร 4. วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

บุญมี แท่นแกว้ . (2539). จริยศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

ปัญญานันทภิกขุ (ปั่น ปญฺญานนฺโท). (2541). หน้าที่ของคน ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.

ปิ่น มุทุกันต์. (2514). แนวการสอนธรรมตามหลักสูตรนักธรรมชั้นตรี. กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์คลังวิทยา.

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542.. กรุงเทพมหานคร: บริษัทนานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ จํากัด .

พระครูนิวิฐธุราทร. (2552). พรหมวิหารธรรม. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2558. แหล่งที่มา: https://www.gotoknow.org/posts/252165.

พระติสสทัตตเถระ. (2530). อภิธมฺมตฺสงฺคหปาลิยา สห อภิธมฺมตฺถวิภาวินี นาม อภิธมฺมตฺถสงฺคหฎีกา.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.

พระเทพโสภณ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต ). (2539). ศาสตราจารย์พิเศษ เสถียรพงษ์ วรรณปก: มณีแห่งปัญญา.กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภาและสถาบันบันลือธรรม.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สรุเตโช ). (2541). พระในบ้าน. กรุงเทพมหานคร: คาธาวรรณการพิมพ์.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ประยุตโต). (2542). พุทธธรรม เล่ม 3 บทที่ 11 – 15. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ประยุตโต ). (2540). ความสุขที่สมบูรณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.

พระธรรมปิฎก (ป. อ ปยุตต์ ปยุตฺโต). (2534). การศึกษากับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต ). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 16).กรุงเทพมหานคร: เอส.อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จํากัด.

พระมหาสุทธิชัย ฐิตชโย. (2546). ศึกษาเชิงวิเคราะห์พรหมวิหาร 4 ในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสนศาสตรมหาบัณฑติ สาขาพุทธศาสน์ศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยธรรมกาย แคลิฟอร์เนีย. (2550). สมถกัมมัฏฐาน 40 วิธี. กองวิชาการ มหาวิทยาลัยธรรมกายแคลิฟอร์เนีย.

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช, (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2543). รวมธรรมะ. กรุงเทพมหานครุ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่งมหาชน.

สมเด็จพระพุฒาจารย์, (อาจ อาสภมหาเถร). (2554). คัมภิร์วิสุทธิมรรค. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ธนาเพรส จำกัด.

สัทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ และ พระปรมัตถโชติกะ. (2540). มหาอภิธัมมัตถสังคหฎีกา ปริเฉทที่ 5 เล่ม 1 วิถีมุตตสังคหะ ภูมิจตุกะและปฏิสนธิจตุกกะ หลักสูตรชั้นมัชฌิมอาภิธรรมิกตรี. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ทิพยวิสุทธิ์.

Henry Mintzberg. (1980). “Sructure in Fives, Management Science”. Online. Retrieved September 25, 2015. From: www.mintzberg.org/books .