การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์ เรื่องทศนิยมโดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับ การสอนแบบนิรนัย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

Main Article Content

ทินกฤต ฤทธิธรรม
ไชยวัฒน์ ชุ่มนาเสียว

บทคัดย่อ

         การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับการสอนแบบนิรนัย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ให้มีคะแนนเฉลี่ยร้อยละ 70 ขึ้นไป และมีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์จำนวนไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 ของจำนวนนักเรียนทั้งหมด 2) เพื่อพัฒนาทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ปัญหาเป็นฐาน ร่วมกับการสอนแบบนิรนัย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ให้มีคะแนนเฉลี่ยร้อยละ 70 ขึ้นไป และมีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์จำนวนไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 ของจำนวนนักเรียนทั้งหมด กลุ่มเป้าหมาย นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านดอนส้มโฮงวิทยาคม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 15 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ทศนิยม จำนวน 6 แผน 2) แบบวัดทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์ แบบอัตนัย จำนวน 10 ข้อ 3) แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 4 ตัวเลือก จำนวน 30 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าร้อยละ
         ผลการวิจัยพบว่า
         1. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 หลังได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับเทคนิคการสอนแบบนิรนัย มีคะแนนเฉลี่ยคิดเป็นร้อยละ 80.23 และมีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ จำนวน 13 คน คิดเป็นร้อยละ 86.67 ของจำนวนนักเรียนทั้งหมด ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด
         2. ทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 หลังได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับเทคนิคการสอนแบบนิรนัย นักเรียนมีคะแนนเฉลี่ยคิดเป็นร้อยละ 74.67 และมีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ จำนวน 13 คน คิดเป็นร้อยละ 86.66 ของจำนวนนักเรียนทั้งหมด ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ฤทธิธรรม ท., & ชุ่มนาเสียว ไ. . . (2024). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะกระบวนการทางคณิตศาสตร์ เรื่องทศนิยมโดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับ การสอนแบบนิรนัย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. Journal of Modern Learning Development, 9(12), 387–399. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jomld/article/view/275190
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เอกสารอ้างอิง

กนกวลี อุษณกรกุล. (2551). คณิตศาสตร์ ม.2 เล่ม 1.กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: คุรุสภา.

กัญจน์วิภา ใบกุหลาบ. (2562). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง สมการ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. ปทุมธานี: ครุศาสตรมหาบัณฑิต หลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.

จิรนันท์ พึ่งกลั่น. (2555). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน ที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านค่าย. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (การสอนคณิตศาสตร์) สาขาวิชาการสอนคณิตศาสตร์ ภาควิชาการศึกษา.มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์,กรุงเทพฯ.

ทิศนา แขมณี. (2564). ศาสตร์การสอน. กรุงเทพฯ: ด่านสุธาการพิมพ์

โรงเรียนบ้านดอนส้มโฮงวิทยาคม. (2560). รายงานการประเมินตนเองประจำปีของสถานศึกษา ปีการศึกษา 2562: โรงเรียนบ้านดอนส้มโฮงวิทยาคม.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2551). มาตรฐานการเรียนรู้คณิตศาสตร์. กรุงเทพมหานคร:สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2547). การสอนแบบนิรนัย. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.

อุบลวรรณ ปัญนะ. (2557). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับเทคนิคห้องเรียนกลับทาง ที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง สมการ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา (แขนงวิชาคณิตศาสตร์ศึกษา) มหาวิทยาลัยนเรศวร.