แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วม กลุ่มกรุงธนใต้ สังกัดกรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วม กลุ่มกรุงธนใต้ สังกัดกรุงเทพมหานคร 2) เพื่อศึกษาความต้องการจำเป็นของการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วม กลุ่มกรุงธนใต้ สังกัดกรุงเทพมหานคร 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วม กลุ่มกรุงธนใต้ สังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา ครูการศึกษาพิเศษ จากโรงเรียนเรียนร่วมของสังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มเขตกรุงธนใต้ จำนวน 317 คน จากประชากร จำนวน 1,733 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะต่อแนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วม แบบประเมินความแหมาะสมและความเป็นไปได้ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
- สภาพปัจจุบันของการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วมกลุ่มกรุงธนใต้สังกัดกรุงเทพมหานคร โดยรวมอยู่ในระดับมาก ( =3.78, S.D. = 0.66) และสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วม กลุ่มกรุงธนใต้ สังกัดกรุงเทพมหานคร โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน ( = 4.96, S.D. = 0.14)
- ความต้องการจำเป็นของการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วมกลุ่มกรุงธนใต้สังกัดกรุงเทพมหานคร โดยพบว่า องค์ประกอบทางด้านสภาพแวดล้อม มีค่าความต้องการจำเป็น อยู่ในระดับมากที่สุด
- แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมของโรงเรียนเรียนร่วมกลุ่มกรุงธนใต้สังกัดกรุงเทพมหานคร ประกอบด้วย 1) หลักการและเหตุผล 2) วัตถุประสงค์ 3) แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการศึกษา 4) กลไกการบริหารจัดการ และ 5) แนวทางการนำไปใช้ พบว่ามีความเหมาะสมและมีความเป็นไปได้อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
นิศากร จิติวงค์. (2563). การพัฒนาแนวทางการจัดการศึกษาแบบเรียนรวม สำหรับโรงเรียนในสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บุษบา ตาไว. (2550). การศึกษาสภาพ ปัญหาและแนวทางในการบริหารจัดการเรียนร่วม โดยใช้โครงสร้างซีทของโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วม จังหวัดสุโขทัย. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
ปวีณ์ทิพย์ อ้นลำพอง. (2560). รูปแบบการบริหารจัดการศึกษาแบบเรียนร่วมโครงสร้างซีท (SEAT) กับเด็กพิการระดับประถมศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 2, วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 5 (3), 1-9.
พัชริดา นิลสุข. (2558). การบริหารโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วม. การค้นคว้าอิสระการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พรเพ็ญ ทองโท และคณะ. (2563). ปัจจัยของความสำเร็จและสภาพปัญหาของการจัดการเรียนรวมโรงเรียนสังกัด สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยและพัฒนาการศึกษาพิเศษ, 9 (1), 56-69.
ภาวิณี เทมียโก. (2563). การพัฒนาแนวทางการจัดการศึกษาเรียนรวมสำหรับสถนศึกษาสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มารีนา ศรีวรรณยศ และคณะ. (2563). การศึกษาสภาพ ปัญหา และแนวทางการแก้ปัญหาการจัดการเรียนรวมในโรงเรียนเรียนรวมระดับประถมศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารรัชต์ภาคย์, 14 (33), 1-12.
รจเรจ พยอมแย้ม. (2553). การบริหารโรงเรียนแกนนำเรียนร่วมของเด็กพิการในโรงเรียนปกติ. การค้นคว้าอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รดา ธรรมพูนพิสัย. (2556). สภาพปัญหาและแนวทางการจัดการเรียนร่วมในโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วมสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส (รายงานการวิจัย). สงขลา : มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักการศึกษา กรุงเทพมหานคร. (2566). รายงานสถิติการศึกษา ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนสังกัด กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ : ร้านพิมพ์กล่องกระดาษ.
สำนักยุทธศาสตร์และการประเมินผล. (2566). โครงการฯของหน่วยงาน. [Online]. Available :
https://policy.bangkok.go.th/monitor/frontend/web/index.php?r=site/projectview&ID=489. [2567, ธันวาคม 7].
สำนักยุทธศาสตร์และการประเมินผล. (2566). แผนพัฒนากรุงเทพมหานคร ระยะ 20 ปีระยะที่ 3
(พ.ศ.2566-2570). [Online]. Available : https://webportal.bangkok.go.th/ public/user_files_editor/130/BMA-developmentplan/P20ys_phase3.pdf. [2567, ธันวาคม 15].
สำนักงานส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ. (2555). ตัวอย่างที่ดีในการจัดสิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐาน "สำหรับคนพิการและคนทุกวัย". กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เทพเพ็ญวานิสย์.
Krejcie, R. V. and Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30 (3), 607-610.
