THE LEARNING ON POINT OR TELL A PART OF THE BODY BY USING WALDORF EDUCATION-BASED APPLY WITH UNIVERSAL DESIGN FOR LEARNING IN EARLY CHILDREN WITH SPECIAL NEEDS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aim of this research is to evaluate the application of Waldorf Education Based on Universal Design to develop and identify factors for children with special needs at an early stage. The Participatory Action-Oriented Research classroom action research (PAOR) methodology was integrated as the research method, involving planning, action, observation, and reflection. The target group comprised children with special needs studying at the Special Education Center. Participants were purposively selected, including one hearing-impaired child, three children with intellectual disabilities, and one child with autism. Research instruments included experiential learning plans focusing on pointing to or naming parts of the body, and tests for the same. Data analysis was conducted using mean, standard deviation, frequency, percentage, and content analysis.
The results indicated that :
- children with special needs in early stage showed development in learning and identification skills, allowing them to identify parts of the body during the Waldorf Education-Based Apply with Universal Design for Learning. Specifically, the results showed that in plans 1 and 2, five students reached an excellent level. The average scores ranged from 4.0 to 4.4, and plan 3 four students reached an excellent level, and one student achieved a good level. The average scores ranged from 3.4 to 4.2.
- children with special needs in early stage developed learning and identification skills to the extent that they could identify parts of the body after participating in the Waldorf Education-Based Apply with Universal Design for Learning across all three plans. All five children were able to identify each part of the body by 100 percent.
Article Details
References
กรองทอง จุลิรัชนีกร. (2556). การจัดการศึกษาสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษระดับปฐมวัย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
_______. (2562). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย สำหรับเด็กที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษพุทธศักราช 2562. กรุงเทพฯ : สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
เกยูร วงศ์ก้อม. (2564). การพัฒนาชุดส่งเสริมพัฒนาการทางภาษาและการสื่อสารเด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยินในระยะแรกเริ่ม. วารสารวิทยาลัยราชสุดา, 17 (2), 49-63.
จริยา ทะรักษา. (2558). เด็กพิเศษ. สารานุกรมศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 49, 22-31.
จีรลักษณ์ รัตนาพันธ์. (2559). ทำอย่างไรเมื่อได้สอนเด็กพิเศษ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทวีศักดิ์ สิริรัตน์เรขา. (2565). ออทิสติก [Online]. Available : https://www.happyhomeclinic.com/au21-autism-faq.html. [2567, เมษายน 7].
บุษบง ตันติวงศ์. (2552). การศึกษาวอลดอร์ฟ : ปรัชญา หลักสูตรและการสอน. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง กำหนดประเภทและหลักเกณฑ์ของคนพิการทางการศึกษา พ.ศ. 2552 (2552, มิถุนายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 126 ตอนพิเศษ 80 ง. 45-47.
ปริญญา สิริอัตตะกุล และวิภาสิริ บุญชูช่วย. (2562). ความสามารถทางการคิดแบบ Theory of Mind ของเด็กหูหนวกในโรงเรียนโสตศึกษาจังหวัดนครปฐม. วารสารจิตวิทยาประยุกต์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ 1 (1), 110-122.
พิมพ์ชนก หมอกฤทธิ์ และภัทรพร แจ่มใส. (2564). การจัดการเรียนรู้ที่เป็นสากลสำหรับห้องเรียนรวมเพื่อเพิ่มผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ในวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียน. วารสารวิจัยและพัฒนาการศึกษาพิเศษ, 10 (1), 79-92.
พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551. (2541, 5 กุมภาพันธ์) ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 125 ตอนที่ 28 ก. 1-13.
ภาคีเครือข่ายการศึกษาเพื่อการเยียวยา. (2564). โลกพิเศษเพราะคนพิเศษ. กรุงเทพฯ : บริษัท กู๊ดเฮด พริ้นติ้ง แอนด์แพคเกจจิ้ง กรุ๊ป จำกัด.
โรงเรียนไตรพัฒน์. (2561). “ก้าวแรก” Waldorf Education. ปทุมธานี : Druckerei Ideal Ltd.,Part.
วงพักตร์ ภู่พันธ์ศรี. (2563). จิตวิทยาเด็กพิเศษ. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วสันต์ วรรณรัตน์ และคณะ. (2565). การศึกษาการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาไทยสำหรับเด็กที่มีความหลากหลายในชั้นเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตามแนวการออกแบบการเรียนรู้ที่เป็นสากล. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7 (4), 298-313.
วิชาญ ใจเถิง และคณะ. (2557) รูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนตามแนววิถีพุทธและวอลดอร์ฟสำหรับโรงเรียนประถมศึกษา ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สักทอง : วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สทมส.), 20 (2), 1-10.
สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2566). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม (Theories and Techniques in Behavior Modification). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2558). พจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ร่วมสมัย ฉบับราชบัณฑิตยสภา 2558. กรุงเทพฯ : กองธรรมศาสตร์และการเมือง.
(2564). พจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ ฉบับบราชบัณฑิตสภา 2564. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). การติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษาเรียนรวม สำหรับเด็กพิการและเด็กที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษ. กรุงเทพฯ : บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.
สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2561). ชุดเอกสารศึกษาด้วยตนเอง วิชาความรู้พื้นฐานด้านการศึกษาสำหรับคนพิการหรือผู้เรียนที่มีความต้องการจำเป็นพิเศษ เล่มที่ 8 การจัดการศึกษาสำหรับบุคคลที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.(ม.ป.ป.). คู่มือการจัดทำแผนการจัดการศึกษาเฉพาบุคคล (Individualized Education Program : IEP). กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
สุการต์พิชา ปิยะธรรมวรากุล. (2562). เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อภิสิรี จรัลชวนะเพท. (2563). บทเรียนนอกบ้านบทที่หนึ่ง เติบโตด้วยธรรมชาติอย่างธรรมชาติ.กรุงเทพฯ : SOOK Publishing.
อัญธิฌา สุดละมัย และวรางคณา โสมะนันทน์. (2566). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษของเด็กชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ชั้นเรียนรวม ด้วยการออกแบบการเรียนรู้ที่เป็นสากล.วารสารวิจัยและพัฒนาการศึกษาพิเศษ, 12 (2), 13-28.
Center for Applied Special Technology. (2018). Universal Design for Learning Guidelines version 2.2. [Online]. Available : http://udlguidelines.cast.org. [2020, April 1].
National Center on Universal Design for Learning. (2010). UDL guidelines [Online]. Available : http://www.udlcenter.org/aboutudl/udlguidelines. [2020, April 1].
Rao, K., and Meo, G. (2016). Using Universal Design for Learning to Design Standards-Based Lessons. SAGE Open, 6 (4), 1-12. https://doi:10.1177/2158244016680688.