Yai Hom of Mueang Nakhon Pathom : An Analysis of The Value of The Community’s Myth and Beliefs
Keywords:
Myth analysis, Belief, Yai Hom Myth, Pathom provinceAbstract
This academic article aims to analyze the value of myth and beliefs of the community about "Yai Hom", a woman in the local myth of Nakhon Pathom province on “Phaya Kong Phaya Phan”. The folklore research and a poll of members of the Don Yai Hom community. Mueang Nakhon Pathom District, Nakhon Pathom Province revealed that the Myth of Yai Hom has 3 values: 1) the value of explaining the definition of community name and the creation of permanent objects, 2) the value of giving moral insights to the society, and 3) the value of creating ideas for community development. As for the beliefs of the community towards Yai Hom, it was found that people in the community believe in Yai Hom in 2 ways: 1) Yai Hom is a woman who appeared in a local Myth of Nakhon Pathom Province, and 2) believe that Yai Hom is a sacred person whom people in the community hold onto. In addition, Yai Hom is regarded by the community as a role model of being a kind-hearted, generous, and excellently acting in the role of "mother".
Downloads
References
บุญรัตน์ โพธิไพรัตนา. (2547). คติเรื่องแม่ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
ประกาศกรมศิลปากร เรื่อง กำหนดเขตที่ดินโบราณสถาน (2530, 1, ธันวาคม). ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 104 ตอนที่ 246.
พงษ์อนันต์ สรรพานิช. (2542). ผจญภัญในตำนานพระยาพาน พระยากง. กรุงเทพฯ : บริษัท ไพลิน บุ๊คเน็ต.
พชรพงษ์ พุฒซ้อน. (2561). ศาลเจ้ายายหอมเลี้ยงเป็ดกับตำนานพื้นบ้านที่สร้างโบราณสถาน จังหวัดนครปฐม. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2564, จาก https://www.lek-prapai.org
พนมกร นวเสลา. (2561). นครปฐมเมืองท่าแห่งสหพันธรัฐทวารวดี. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 15 พฤษภาคม 2564. จาก https://www.lek-prapai.org
พระมหาบุญชู ภูศรี. (2550). อนันตริยกรรมในจารีตของอีสาน. วารสารลุ่มน้ำโขง. 3(2): 109-122.
มนู วัลยะเพ็ชร์ และคณะ. (2522). การศึกษาทางภูมิศาสตร์เกี่ยวกับชื่อภูมิประเทศของจังหวัดนครปฐม. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วรรณกร ชาวนาไร่. (2556). การประเมินการจัดการทรัพยากรทางวัฒนธรรมกับการท่องเที่ยววัดพระปฐมเจดีย์ราชวรมหาวิหาร จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการทรัพยากรทางวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ไวพจน์ เพชรสุพรรณ. (2559). เพลงแหล่พระยากง พระยาพาน. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2564. จาก https://www.lyric.in.th
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2552). ความสำคัญของตำนานในประวัติศาสตร์ท้องถิ่น :กรณีศึกษาตำนานสิงหนวัติ. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2564. จาก https://www.lek-prapai.org
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2550). ตำนานเป็นมายาคติหรือประวัติศาสตร์ที่มีชีวิต. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2564. จาก https://www.lek-prapai.org
ศิราพร ณ ถลาง. (2557). ทฤษฎีคติชนวิทยา : วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน-นิทานพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุนทรชัย ชอบยศ. (2562). ประวัศาสตร์ท้องถิ่นเพื่อการพัฒนารากฐานท้องถิ่นที่เข้มแข็งและยั่งยืน. วารสารสถาบันพระปกเกล้า. 17(2): 115-138.
สุกัญญา ภัทราชัย. (2525). พญากง พญาพานในเพลงพื้นบ้าน. วารสารเมืองโบราณ. 8(3): 45-47.
สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2556). พญากง พญาพาน วรรณกรรมอยุธยา ลูกฆ่าพ่อสร้างสถูปล้างกรรม. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2564. จาก https://www.sujtwongthes.com
สันติ เล็กสุขุม และคณะ. (2552). ปกิณกศิลปวัฒนธรรม เล่ม 15 จังหวัดนครปฐม. กรุงเทพฯ: ไซออนมีเดีย.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดนครปฐม. (2564). ประวัติวัดดอนยายหอม. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2564. จาก https://www.nkppao.go.th.
อรุณศักดิ์ กิ่งมณี. (2564). พระประโทณเจดีย์: มหาเจติยสถานกลางเมืองนครปฐมโบราณ. [ออนไลน์]. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2564. จาก https://www.esso.co.th
อภิลักษณ์ เกษมผลกูล. (2558). ตำนานพญากงพญาพาน ร่องรอยความสัมพันธ์ของชาวเมืองในภูมิภาคตะวันตกของไทย. วารสารไทยคดีศึกษา. 11(1): 219-256.
William R. Bascom. (1954). Four Function of Folklore. The Journal of American Folklore. 67(266): 333-349.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน “วารสารข่วงผญา” ถือเป็นลิขสิทธิ์ของสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
2. เนื้อหาบทความที่ปรากฏในวารสารเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
