Participation in the Political Party in Thailand : Party’s Nomination Process
Main Article Content
Abstract
The objectives of this study are: 1) to investigate nomination process of political party from regulation of political party 2) to examine the potential candidates to recruit in the nomination process of political party in reality;
The study of the nomination process showed that the 2007 Organic Law on Political Parties mandates that the nomination processes in local areas must provide opportunities for political participation in the party’s branch convention. However the purpose of law is void because the process is distorted. The Democrat Party’s nomination process is distorted in three respects: 1) each branch’s party convention only collects a list
of candidates for party committee; 2) application can be done in head office; 3) selection of provincial committees is open to corruption.
In reality, the participation process in party branch conventions does not work because the branch committees, which can choose the members who take part in the convention, are dominated by a few factions in each local area. The branches therefore do not provide opportunities for participation.
Article Details
@ 2020 King Prajadhipok's Institute The Government Complex Commemorating All Right Reserved.
References
ถวิลวดี บุรีกุล และคณะ. ๒๕๔๗. รายงานการวิจัยเรื่องการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนและความคิดเห็นต่อการทำงานของรัฐบาลและองค์กรอิสระ. สถาบันพระปกเกล้า.
ทักษ์ เฉลิมเตียรณ. ๒๕๕๒. การเมืองระบบพ่อขุนอุปถัมภ์แบบเผด็จการ. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ. ๒๕๔๒. การเลือกตั้ง และพรรคการเมือง:บทเรียนจากเยอรมัน. กรุงเทพฯ: สถาบันนโยบายศึกษา.
บุญศรี มีวงศ์อุโฆษ. ๒๕๓๘. รายงานการวิจัยเรื่อง การปรับปรุงระบบพรรคการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
พัชรี สิโรรส และคณะ, (๒๕๔๖), คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชน, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ จันทรวงศ์. ๒๕๒๘. มหาชนรัฐและประชาธิปไตย: ความคิดทางการเมืองอเมริกัน ค.ศ.๑๗๗๖-๑๘๐๐. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. ๒๕๔๙. การเมืองไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เสมาธรรม.
อเล็กซานเดอร์ แฮมิลตัน เจมส์เมดิสัน จอห์น เจย์. ๒๕๓๐. เดอะเฟเดอรัลลิสต์เปเปอร์: เอกสารความคิดทางการเมืองอเมริกัน. สมบัติ จันทรวงศ์ บรรณาธิการแปล, กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Duverger, Maurice. 1964. Political Parties. 2nded., Methuen & CO. LTD.
Huntington, Samuel P. 1975. Political Order in Changing Societies. Yale University.
Key Jr., V. O. Politics. 1961. Parties, and Pressure Groups. 4thed., Thomas Y. Crowell Company.
Keefe, William J. and Marc J. Hetherington. 2003. Parties Politics and Public Policy in America. A Division of Congressional Quarterly Inc.
Chambers, Paul. and Aurel Croissant. 2008. Intra-Party Democracy in Thailand. Unpublished.
พรรคประชาธิปัตย์, ข้อมูลพรรค, เว็บไซด์ http://www.democrat.or.th/th/, ๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๗
มติชน, “แม่เลี้ยงติ๊กหักดิบ! ส่งเด็กในสังกัด กัลยกรณ์ ลงแทน จีรพัฒน์ สมัครชิงส.ส.เขต ๓ ชน เกษมค่ายเจ๊แดง”, ข่าว http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1336550008, ๙ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๕
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งประจำจังหวัดเชียงใหม่ “ข้อมูลพรรคการเมือง และสาขาพรรค” เว็บไซต์ http://www2.ect.go.th/about.php?Province=chiangmai&SiteMenuID=11764 ๒๑ สิงหาคม ๒๕๕๖