การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง :ฐานรากของการเมืองภาคพลเมือง

Abstract

     รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ได้ขยายพื้นที่ของการเมืองภาคพลเมืองผ่านช่องทางและกระบวนการต่างๆ เพิ่มขึ้นจากรัฐธรรมนูญฉบับพุทธศักราช 2540 โดยเฉพาะในมาตรา 87 (4) “ส่งเสริมให้ประชาชนเข้มแข็งทางใน และจัดให้มีกฎหมายจัดตั้งกองทุนพัฒนาการเมืองภาคพลเมือง...” เพื่อดุลยภาพและประสิทธิภาพทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยแบบรัฐสภา ส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการปกครองและตรวจสอบการใช้อานาจรัฐอย่างเป็นรูปธรรม ทาให้การเคลื่อนไหวของการเมืองภาคพลเมืองชัดเจนขึ้นทั้งตามประเด็นปัญหาและตามพื้นที่ที่มีประเด็นร่วม ซึ่งนัยของการเมืองภาคพลเมืองที่ต้องการตามเจตนารมณ์รัฐธรรมนูญย่อมไม่ได้หมายความเพียงการมีส่วนร่วมทางการเมืองในลักษณะของการกดดันรัฐเพื่อแก้ไขปัญหา และการรวมตัวเพื่อต่อต้านรัฐ แต่หมายความถึงรวมถึงภาคพลเมืองที่ใส่ใจในประเด็นสาธารณะทั้งป้องกัน แก้ไข หรือคาดการณ์ ตรวจสอบ ด้วยความตระหนักในความเป็นเจ้าของอานาจอธิปไตยหน้าที่และหน้าที่แห่งความเป็นพลเมืองของตน