อารยะขัดขืน : การต่อต้านขัดขืนอารยะ

Abstract

     แม้งานชิ้นนี้จะเกิดจากการมองเห็นและรับรู้ในปรากฏการณ์ทางสังคม-การเมืองของไทยในปัจจุบัน แต่งานชิ้นนี้จะไม่ขอกล่าวถึงรายละเอียดของข้อเท็จจริง เพราะการกระทาเช่นนั้นถือเป็นการลดทอนปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นให้เหลือเพียงเศษเสี้ยวบางส่วนแล้วแปลงเป็นตัวอักษร ซึ่งผลสุดท้ายย่อมก่อให้เกิดความเคลือบแคลงมากกว่าที่จะทาให้เกิดความชัดเจน โดยเฉพาะเมื่อเป็นการตัดต่อ จัดเรียง และประกอบสร้างโดยบุคคลที่ไม่มีทางล่วงรู้ในทุกสิ่งที่เกิดขึ้นภายใต้บริบทของเหตุการณ์นั้นๆ และงานชิ้นนี้ก็มิได้มีความตั้งใจที่จะชี้ผิด-ถูก หรือพยายามสรรหาเหตุผลมาอธิบายถึงปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะการชี้ผิด-ถูกหรือการสรรหาเหตุผลมารองรับปรากฏการณ์มิได้อยู่ในวิสัยที่จะกระทาได้ผ่านกรอบคิดที่พร่ามัวด้วยมายาคติและข้อจากัดทางการรับรู้อันเป็นเงื่อนไขสากลของความเป็นมนุษย์ทุกคน ประกอบกับผู้เขียนปฏิเสธการลดทอน/แยกส่วน หรือแม้แต่การเหมารวมในเหตุที่เกิดขึ้นและนามาวิเคราะห์ได้ และด้วยเหตุผลอื่นอีกหลายประการที่ถักทอร้อยเรียงจนเกิดบทสรุปว่า งานชิ้นนี้เป็นเพียงแง่มุมหนึ่งของผู้เขียนที่เลือกหยิบกรอบคิดเกี่ยวกับอานาจ วาทกรรม และปฏิบัติการแห่งอานาจในความหมายของมิเชล ฟูโก้มาเป็นแว่นมองเข้าไปในปรากฏการณ์ดังกล่าว

     แต่ทั้งนี้ก็มิได้หมายความว่า ผู้เขียนได้เลือกหยิบแว่นที่ใช้มองได้อย่างถูกต้อง หรือมีความเข้าใจอย่างลุ่มลึกต่อกรอบมองที่เป็นเสมือนแว่นที่ใช้ตัดวางระหว่างการรับรู้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ตรงข้ามผู้เขียนรู้สึกว่า ผู้เขียนมิได้มีความรู้หรือเข้าใจใดๆ ต่อกรอบคิดอันเป็นความคิดของบุคคลอื่นรวมไปถึงวิธีคิดของผู้เขียนเอง เพราะเมื่องานนี้จบลง ผู้เขียนก็จะไม่สามารถรับรู้ได้ว่าผู้เขียนได้รู้สึกอย่างไรต่อสิ่งที่วิเคราะห์ผ่านงานเขียนนี้

     เหตุใดผู้เขียนจึงคิดเช่นนั้น คงตอบได้เพียงว่า ผู้เขียนเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่มีหน้าที่ส่งผ่านสิ่งที่คิด ณ วันที่เขียนผ่านออกมาเป็นตัวหนังสือเท่านั้น หาได้เป็นเจ้าของความคิดหรือเจ้าของผลงานที่เขียนขึ้นแต่อย่างใดไม่