Absence of Halal Logo in the Pantry: Negotiating Power through the Hijab

Main Article Content

Amporn Marddent

Abstract

This article is part of a multi-sited ethnographic research project that examines the negotiation processes of Muslim women operating micro-halal food enterprises and the principle of consumption ethics in Islam, which is impacted by halalization. The study sheds light on the intricate interactions between regulations, policies, and negotiation dynamics implemented by micro halal vendors, who often have limited resources for producing and selling halal food products in Phuket and Pattani.


In this study, Muslim women vendors who have been involved in Muslim-oriented consumption and micro-halal business practices face significant impediments due to limited access to halal certification standards imposed by the state and religious organizations. These challenges arise in the milieu of policies promoting trade and investment in the West Coast Provinces, the Andaman Halal Way of Tourism Project, and the Halal Economic Corridor in the Southern Border Provinces of Thailand. Despite economic and social inequalities, these women, with low incomes and investment capacities, navigate the influence of modern capitalist systems, the state, and religious institutions that leverage their beliefs to develop and expand their economic income base. As a strategic response, they adopt the practice of wearing the hijab during business operations to reflect their Muslim identity, which replaces the need for a halal logo certified by an Islamic institution.

Article Details

How to Cite
Marddent, A. . (2023). Absence of Halal Logo in the Pantry: Negotiating Power through the Hijab. King Prajadhipok’s Institute Journal, 21(2), 140–161. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/kpi_journal/article/view/265213
Section
Research Articles

References

ภาษาไทย

กระทรวงพาณิชย์, สำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า. (2565). สถานการณ์สินค้าอาหาร

ฮาลาล. สืบค้นจาก http://www.tpso.moc.go.th/sites/default/files/

khaaw_aahaarhaalaal.pdf

ก็อรฎอวี, ยูซุฟ. (2547). หะลาลและหะรอมในอิสลาม [Al-Halal wa al-Haram fi al-Islam] (บรรจง บินกาซัน, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสืออิสลาม. (ต้นฉบับพิมพ์ปี ค.ศ. 1980).

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.). (2548). อบจ.ภูเก็ต ร่วมกับ ททท.จัดฮาลาลฟูด ฮิลาล ทาวน์ "Halal Food Hillal Town". สืบค้นจาก https://www.ryt9.com/s/prg/18856

จักรกริช สังขมณี. (2560). ชาติพันธุ์วรรณนาว่าด้วยโครงสร้างพื้นฐาน. วารสารธรรมศาสตร์, 36(2), 33-57.

แนวหน้า ออนไลน์. (2565). เกษตรฯ ลุยดันอุตสาหกรรมฮาลาลพื้นที่ชายแดนใต้ สู่ 'ครัวฮาลาลของโลก. สืบค้นจาก https://www.naewna.com/local/677502

ปกรณ์ ปรียากร. (2560). วิวัฒนาการและแนวโน้มในอนาคตของการพัฒนามาตรฐานฮาลาล และกระบวนการตรวจรับรองผลิตภัณฑ์ฮาลาลของประเทศไทย. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ วันคล้ายวันสถาปนาครบรอบ 51 ปี สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ ประจำปี 2560 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงกับการบริหารการพัฒนา: จากปรัชญาสู่การปฏิบัติ (น. 151-181). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

พัฒน์กมล อ่อนสำลี. (2564). การปรับตัวของวิสาหกิจชุมชนในสภาวะการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 23(1), 195-205.

ฟาร่า (นามสมมติ). ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ตำบลวิชิต อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต. (2565, 22 เมษายน). สัมภาษณ์.

ภาวิตา แจ่มคล้าย, สุชานันท์ เสมหิรัญ และทิฆัมพร บุญมี. (2564). ร้านน้ำชาชายแดนใต้ พื้นที่สร้างความสัมพันธ์ในความขัดแย้ง. สืบค้นจาก https://nisitjournal.press/2020/01/02/tea-shop-thailand

มูฮำหมัดราพีร์ มะเก็ง. (2563). ชายแดนไทย-มาเลเซีย: เครือข่ายความสัมพันธ์ทางการค้าของผู้ค้ามลายูรายย่อย. วารสารการเมืองการปกครอง, 10(3), 40-62.

รอมฎอน ปันจอร์. (2555). ประท้วงฮิญาบที่ยะลา: ความทรงจำของการต่อรอง. วารสารรูสะมิแล มหาวิยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 33(1), 18–34.

วราภรณ์ สำเภา และอนุชา แพ่งเกษร. (2565). วัฒนธรรมการแต่งกายสตรีมุสลิม: มุมมองอัตลักษณ์การดำรงอยู่ของความศรัทธาและความงามในบริบทปัจจุบัน. ศิลปกรรมสาร, 15(2), 106-128.

วิภาวี พงษ์ปิ่น. (2558). ยุวมุสลิมะห์บ้านริมน้ำ: ใต้เงาฮิญาบกับความท้าทายในโลกสมัยใหม่. วารสารสังคมวิทยามานุษยวิทยา, 34(1), 56-78.

ศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนใต้ (ศอ.บต.). (2565). ศอ.บต. ดัน!!! ระเบียงเศรษฐกิจ

ฮาลาล..เตรียมนำเชฟชื่อดังระดับประเทศ รังสรรเมนูอาหารจากวัตถุดิบในพื้นที่ ยกระดับครัวไทยสู่ครัวโลก. สืบค้นจาก https://www.sbpac.go.th/?p=99652

สวท. ยะลา. (2566). ยะลา จัดแฟชั่นโชว์ "ปากายัน มลายู” ครั้งที่ 2 ดันยะลาศูนย์กลางแฟชั่นเครื่องแต่งกาย-สร้างแบรนด์สู่สากล. สืบค้นจาก https://thainews.prd.go.th/th/news/detail/TCATG230522083214443

สำนักข่าว กรมประชาสัมพันธ์. (2565). ขับเคลื่อนระเบียงเศรษฐกิจฮาลาลจังหวัดชายแดนภาคใต้ผลักดันสู่ตลาดโลกมุสลิม. สืบค้นจาก https://thainews.prd.go.th/th/news/detail/TCATG221101094808010

สำนักงานคณะกรรมการกลางอิสลามแห่งประเทศไทย. (2565). โลโก้ฮาลาล. สืบค้นจาก https://www.halal.or.th/th/home

สำนักงานคณะกรรมการกลางอิสลามแห่งประเทศไทย. (2564). คู่มือการขอรับรองฮาลาลผ่านระบบออนไลน์. สืบค้นจาก https://www.halal.or.th/storages/manual/HOmanual.pdf

สำนักงานมาตรฐานสินค้าเกษตรและอาหารแห่งชาติ. (2557). มาตรฐานอาหารฮาลาลแห่งชาติ. สืบค้นจาก https://www.acfs.go.th/halal/general.php

สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.). (2563). ประกาศสำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม เรื่องการกำหนดลักษณะของวิสาหกิจรายย่อย. สืบค้นจาก https://www.sme.go.th/upload/mod_download/download-20210210174152.pdf

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564). ภาวะสังคมไทย. สืบค้นจาก https://www.moj.go.th/attachments/20210813135828_85697.pdf

อัสนา (นามสมมติ). ร้านอาหารเช้าแห่งหนึ่ง ตำบลวิชิต อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต. (2565, 24 เมษายน). สัมภาษณ์.

ฮาญัร (นามสมมติ). ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ตำบลยะรัง อำเภอยะรัง จังหวัดปัตตานี. (2565, 1 พฤษภาคม). สัมภาษณ์.

ภาษาอังกฤษ

Al-Qaradawi, Y. (1980). Al-Halal wa al-Haram fi al-Islam. Beirut: al-Maktab al-Islami.

Baum, T., & Hai, N. T. T. (2020). Hospitality, Tourism, Human Rights and the Impact of COVID-19. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 32(7), 2397–2407.

Benhabib, S. (1998). Models of Public Space: Hannah Arendt, the Liberal Tradition, and Jurgen Habermas. In Joan B. Landes (Ed.), Feminism: The Public and the Private Realm (pp. 65–99). Oxford: Oxford University Press.

Brush, C.G. & Hisrich, R.D. (2000). Women-owned Businesses: An Exploratory Study Comparing Factors Affecting Performance. Journal of Management Policy and Practice, 16(1), 62-75.

Bullough, A., Renko, M. & Myatt, T. (2014). Danger Zone Entrepreneurs: The Importance of Resilience and Self–Efficacy for Entrepreneurial Intentions. Entrepreneurship Theory and Practice, 38(3), 473–499.

Caplan, P. (1997). Approaches to the Study of Food, Health and Identity. In Pat Caplan (Ed.), Food, Health and Identity (pp.1–31). London & New York: Routledge.

Da-oh, R. (2021). Mak Yoh: A Breadwinner with Hope for Local Food Preservation along the Southern Border (เมาะเยาะ หญิงผู้โอบอุ้มครอบครัว และความหวังในการสืบสานอาหารพื้นบ้านชายแดนใต้). Retrieved from https://www.undp.org/sites/g/files/zskgke326/files/migration/th/UNDP_TH_Neomind_Thai.pdf

Falzon, M.A. (2009). Introduction: Multi-sited Ethnography: Theory, Praxis and Locality in Contemporary Research. In Mark-Anthony Falzon (Ed.), Multi-sited Ethnography: Theory, Praxis and Locality in Contemporary Research (pp. 1-24). Farnham, UK: Ashgate.

Gokariksel, B., & McLarney, E. (2010). Introduction: Muslim Women, Consumer Capitalism, and the Islamic Culture Industry. Journal of Middle East Women’s Studies, 6(2), 1-18.

Marcus, G. (1995). Ethnography in/of the World System: The Emergence of Multi-Sited Ethnography. Annual Review in Anthropology, 24(1), 95–117.

Marddent, A. (2016). Gender Piety of Muslim Women in Thailand. (Doctoral Dissertation) Johann Wolfgang Goethe University, Faculty of Philosophy and History. Germany.

Marddent, A. (2017). Women Political Participation in Peacebuilding in Southern Thailand. AL ALBAB, 6(2), 229-246.

McAlexander, J.H. et al. (2014). The Marketization of Religion: Field, Capital, and Consumer Identity. Journal of Consumer Research, 41(3), 858–875.

McCargo, D. & Ukrist P. (2005). The Thaksinization of Thailand. Copenhagen: NIAS.

Mintz, S.W. & Du Bois, C. M. (2002). The Anthropology of Food and Eating. Annual Review of Anthropology, 31(1), 99–119.

Mises, Von L. (1998). Human Action: A Treatise in Economics. Auburn, Alabama: Ludwig von Mises Institute.

Mohamad, M. A. B. (2007). Memories of Martyrdom and Landscape of Terror: Fear and Resistance among the Malays of Southern Thailand. (Master’s Thesis, Southeast Asian Studies) National University of Singapore. Singapore.

Mukherjee, S. R. (2014). Global Halal: Meat, Money, and Religion. Religion, 5(1),

–75.

Nawawi, M. S. A. M. et al. (2017). Halal Food Industry in Thailand: History, Prospects, and Challenges (pp. 302-307). Seoul, South Korea: Sejong University.

Office of the National Economic and Social Development Council (NESDC). (2019). Gross Regional and Provincial Product Chain. Volume Measure 2019 Edition. Retrieved from https://www.opsmoac.go.th/udonthani-dwl-files-431291791070

OSMEP. (2020) . Announcement of the Office of Small and Medium Enterprises Promotion, Subject: Designation of Characteristics of Micro Nterprises. Retrieved from https://www.sme.go.th/upload/mod_download/download-20201014121854.pdf

Parker, L. & Dales, L. (2014). Introduction: The Everyday Agency of Women in Asia. Asian Studies Review, 38(2), 164–167.

Ratnasari, Tri et al. (2019). Halal Food Certification for Improving the Competitiveness of Small and Medium Enterprise. Opción, 35(22s), 510-525.

Ribeiro, G. L. (2006). Economic Globalization from Below. Etnográfica, 10(2), 233–249.

Satha-Anand, C. (1994). Hijab and Moments of Legitimation: Islamic Resurgence in Thai Society. In Charles F. Keyes, Laurel Kendall & Helen Hardacre (Eds.) Asian Visions of Authority: Religion and the Modern States of East and Southeast Asia (pp. 279–300). Honolulu: University of Hawaii Press.

Scupin, R. (1998). Muslim Accommodation in Thai Society. Journal of Islamic Studies, 9(2), 229–258.

Sincharoenkul, K. (2022). COVID-19 Management and the Effectiveness of Government Support of the Tourism SMEs in Phuket. Journal of International Studies, Prince of Songkla University, 12(2), 93–128.

Somboonsuke, B. et al. (2015). Micro Halal Community Enterprise Database System: Case Study in Pattani and Songkhla Provinces. Kasetsart Journal (Soc. Sci), 36(1), 568–576.

Sudarmiatin, S., Khoirul Anam, F. & Wafaretta, V. (2020). The Intention of Halal Certification by Micro Business. KnE Social Sciences, 4(9), 141-155.

Sujarinphong, P. (2021). Muslim Tourism Promotion in Thailand: Investigation and Evaluation on Tourism Activities and Routes. Manutsayasart Wichakan, 28(2), 28–54.

Syaifulzafni M. & Aziz, A. (2020). Halal Certification in Malaysia and Singapore: Culinary Infrastructure at the Intersection of Religion and Politics. (Master’s Thesis, Applied Finance and Investment). University of Tasmania. Australia.

Tangsathaporn, P. (2023). Off to the Halal Market. Retrieved from https://www.bangkokpost.com/thailand/general/2473437/off-to-the-halal-market

The Asia Foundation. (2021). Barley Staying Afloat: The Impact of COVID-19 on MSMEs in Southeast Asia. Retrieved from https://asiafoundation.org/wp-content/uploads/2021/08/GovAsia-1.3-Barely_Staying_Afloat-The_Impact-of-Covid-19-on-MSMEs-in-Southeast-Asia_Aug20.pdf