ภาพอนาคตหลักสูตรพลเมืองศึกษา ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในทศวรรษหน้า (ช่วงระหว่างปี พ.ศ. ๒๕๕๕ – พ.ศ. ๒๕๖๕)

Main Article Content

นิรมล ตู้จินดา

บทคัดย่อ

    วัตถุประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้ เพื่อศึกษาภาพอนาคตหลักสูตรพลเมืองศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในทศวรรษหน้า (พ.ศ. ๒๕๕๕ – ๒๕๖๕) โดยการศึกษาความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญ จำนวน ๒๔ คน ด้วยเทคนิคการวิจัยแบบ EDFR และการศึกษาความคิดเห็นบุคลากรที่ปฏิบัติงานด้านพลเมืองศึกษา จำนวน ๓๖๓ คนจากทั่วทุกภูมิภาคของประเทศ


     ผลการศึกษาพบว่า ภาพร่างอนาคตหลักสูตรพลเมืองศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในทศวรรษหน้า พ.ศ. ๒๕๕๕ – ๒๕๖๕) สรุปดังนี้ ในด้านปรัชญาของหลักสูตร เน้นการศึกษาเพื่อการดำรงชีวิตร่วมกันอย่างมีคุณภาพมุ่งกระบวนการสร้างความเป็นพลเมือง ด้านคุณลักษณะผู้เรียน ๑) เป็นผู้มีจิตสำนึกในเกียรติและศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์ มีเสรีภาพ มีจิตสาธารณะ ด้านจุดมุ่งหมายของหลักสูตร เป็นการศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมืองที่มีวัฒนธรรมประชาธิปไตย มีทักษะความคิดอย่างมีวิจารณญาณ เข้าใจความหลากหลายทางวัฒนธรรม ด้านรูปแบบและโครงสร้างหลักสูตร เป็นการศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมือง ในการลงมือปฏิบัติการมีส่วนร่วมกับชุมชนสังคม ให้มีภาวะผู้นำจิตสาธารณะต่อการแก้ปัญหาสังคมให้มากขึ้น ด้านสาระการเรียนรู้ จัดสาระการเรียนรู้ให้เหมาะสมแต่ละระดับชั้น เข้าใจการเมืองท้องถิ่น สภาพการเปลี่ยนแปลงของสังคมด้านกิจกรรมการเรียนรู้ เน้นจัดการศึกษาเรียนรู้ รูปแบบโครงการ โครงงานเพื่อสังคม ในระดับครอบครัว โรงเรียน สังคม ด้านกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน จัดกิจกรรมเพื่อสังคมในรูปแบบการให้ และอาสาช่วยเหลือสังคม จากห้องเรียนสู่สภาพแวดล้อม ด้านสื่อที่สนับสนุนการเรียนรู้ มุ่งใช้ข่าว เหตุการณ์ สถานการณ์จริงของสังคม ด้านการวัดและประเมินผล จากการมีส่วนร่วม การปฏิบัติในชีวิตจริง 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ตู้จินดา น. . (2020). ภาพอนาคตหลักสูตรพลเมืองศึกษา ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในทศวรรษหน้า (ช่วงระหว่างปี พ.ศ. ๒๕๕๕ – พ.ศ. ๒๕๖๕). วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 13(2), 25–40. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/kpi_journal/article/view/244228
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. ๒๕๔๖. ภาพอนาคตและคุณลักษณะของคนไทยที่พึงประสงค์. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพฯ:ห้างหุ้นส่วนจัด วีทีซี คอมมิวนิเคชั่น.

คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ๒๕๕๓. เอกสารรายงานการประชุม การพัฒนาหลักสูตรเพื่อสร้างพลเมืองโลกในอนาคต. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

คณะกรรมการนโยบายปฏิรูปการศึกษา. ๒๕๕๓. ยุทธศาสตร์พัฒนาการศึกษาเพื่อสร้างพลเมืองไทย. สืบค้นเมื่อ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๓, จาก http://www.manager.co.th

คณะกรรมาธิการการศึกษา. ๒๕๕๐. แนวทางการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง. ม.ป.ท. ถ่ายเอกสาร.

คณะกรรมการการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, สำนักงาน. ๒๕๕๔. แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (พ.ศ. ๒๕๕๐ – ๒๕๕๔). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์.

คณะกรรมการการวิจัยการศึกษาแห่งชาติ. ๒๕๔๗. ทำดีเพื่อพ่อชีวิตพอเพียง. วารสารสำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จุมพล พูลภัทรชีวิน. ๒๕๕๑. การวิจัยอนาคต. วารสารสมาคมการวิจัย. ๑๓(๒), ๙ – ๑๓.

ชินภัทร ภูมิรัตน์. ๒๕๕๓. รายงานการประชุม เรื่อง การพัฒนาหลักสูตรเพื่อการสร้างพลโลกในอนาคต. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. ๒๕๕๑. หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สำนักส่งเสริมการเมืองภาคพลเมือง. ๒๕๕๓. โครงการพลเมืองวัยใสใส่ใจบ้านเมือง. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

สมหวัง พิริยานุวัฒน์ (๒๕๔๘, มีนาคม ๒๘). พลเมืองศึกษาของไทย. วารสารจุฬาสัมพันธ์. ๔๘ (๑๘).

Angell, V. Ann. 1991. Democratic Climates in Elementary Classrooms. A review of theory and research, Theory and research in social education. 22 (Summer 1991): 241 – 266.

Wallace, Joan Tessmer. 2002. The impact of technology on the curriculum form 1986 to 2000 : A Delphi study of recognized authorities in the field of curriculum and instruction. Retrieved December 07, 2002, from http://thailis.uni…net.th/DAO2detail.nsp