สำรวจปรัชญา การเมืองการปกครองจีน

Main Article Content

นิยม รัฐอมฤต

บทคัดย่อ

     ในช่วงเวลา ๕๕๐ ปีของยุคชุนชิวจั้นกั๋ว ๗๗๐-๒๒๑ ปีก่อน ค.ศ. สังคมจีนตกอยู่ในยุคระส่ำระสาย ประชาชนเดือดร้อนเนื่องจากสงครามแย่งชิงดินแดนระหว่างแว่นแคว้นต่างๆ เกิดขึ้นถี่มากและกว้างขวาง ในสภาพเช่นนี้ ทำให้สถาบันและกฎกติกาเดิมถูกละเมิดและถูกทำลายลง เปิดทางให้บรรดานักปราชญ์ราชบัณฑิตทั้งหลายได้นำเสนอแนวคิดและหลักการใหม่ๆเพื่อแก้ไขปัญหาของสังคม ในบรรดาสำนักที่โดดเด่นในยุคนั้นและมีอิทธิพลต่อเนื่องมาถึงยุคปัจจุบันมี ๕ สำนักด้วยกันได้แก่ สำนักหยู สำนักม่อ สำนักเต๋า สำนักการทหาร สำนักกฎหมาย


     สำนักหยูหรือสำนักขงจื่อ เป็นแนวคิดที่ได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่นักวิชาการ มีแนวคิดในทางจารีตนิยม ชื่นชมในระเบียบแบบแผนและระบบชนชั้นยุคศักดินาแห่งราชวงศ์โจวตะวันตก สำนักม่อประกอบด้วยจอมยุทธพเนจรจำนวนมาก เป็นคู่แข่งที่สำคัญของสำนักหยู ไม่เห็นด้วยกับสิ่งต่อไปนี้ ความรักที่มีการแบ่งชนชั้น การใช้กำลังยึดครองดินแดนของรัฐอื่น การใช้จ่ายฟุ่มเฟือย และการเชื่อถือโชคลางแบบงมงาย สำนักเต๋า มีแนวคิดแบบธรรมชาติและเสรีนิยม เห็นว่าจารีตประเพณีและระเบียบกฎเกณฑ์ที่มนุษย์สร้างขึ้นไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา แต่ทำให้ปัญหาเพิ่มมากขึ้น สนับสนุนให้ใช้ชีวิตและกระทำการให้สอดคล้องกับกฎเกณฑ์ธรรมชาติสำนักการทหาร เน้นการใช้สติปัญญาในการเข้าสงคราม ต้องศึกษาหาข้อมูลในด้านต่างๆ ได้แก่ การสนับสนุนของ ประชาชนและผู้คนฝ่ายต่างๆ กำลังของฝ่ายตรงข้ามภูมิประเทศ อากาศ ความพร้อมของทหาร เป็นต้น สำนักกฎหมาย ให้ความสำคัญกับการใช้กฎหมายแบบเสมอหน้า และเข้มงวดเป็นเครื่องมือในการปกครองและควบคุมประชาชน ไม่เชื่อว่าจารีตประเพณี การอบรม จะทำให้คนดีได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รัฐอมฤต น. . (2020). สำรวจปรัชญา การเมืองการปกครองจีน. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 11(3), 33–51. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/kpi_journal/article/view/244332
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

อธิคม สวัสดิญาณ และอดุลย์ รัตนมั่นเกษม แปล. ๒๕๔๐. พิชัยสงครามซุนวู. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ขุนเขา.

นิยม รัฐอมฤต และเฉิน เซ่าปอ. ๒๕๕๖. แบบเรียนปรัชญาจีนโบราณพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: ธรรมดาเพรส.

ทาคาฮาตะ มิโนรุ. ๒๕๓๓. บริหารคนด้วยกลยุทธ์หันเฟย. ปกรณ์ ลิมปนุสรณ์ แปล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ดอกหญ้า.

ฟื้น ดอกบัว. ๒๕๔๒. ปวงปรัชญาจีน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ศยาม.

Bai Shouyi . 2001. An Outline History of China. Beijing: Foreign Language Press.

Chen Jingpan . 1990. Confucius As a Teacher. Beijing: Foreign anguge Press.