การพัฒนาเครือข่ายพลเมืองตามระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขให้กับกลุ่มอาสาสมัครในพื้นที่ตำบลเทพาลัย อำเภอคง จังหวัดนครราชสีมา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาเครือข่ายความเป็นพลเมือง 2) เพื่อศึกษาวิธีการแก้ไขปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาเครือข่ายความเป็นพลเมือง และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาเครือข่ายความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข โดยใช้พื้นที่ศึกษา คือ ตำบลเทพาลัย อำเภอคง จังหวัดนครราชสีมา กลุ่มตัวอย่าง คือ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน จำนวน 40 คน โดยใช้กระบวนการวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม
ผลการวิจัย พบว่า 1) สาเหตุของปัญหาและอุปสรรค คือ ผู้นำชุมชนและประชาชนส่วนใหญ่
ขาดความรู้ความเข้าใจกฎหมายพื้นฐาน, ขาดการประชาสัมพันธ์ให้ประชาชนทราบบทบาทหน้าที่พลเมือง
ตามรัฐธรรมนูญฯ, ขาดการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการเป็นพลเมืองฯ, ในสังคมออนไลน์มีการนำเสนอข้อมูลที่บิดเบือนอันเป็นเท็จต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ กลับไม่กล้าแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจ เพราะกลัวจะเป็นภัยต่อตนเองและครอบครัว 2) การแก้ไขปัญหาและอุปสรรค คือ หน่วยงานรัฐและสถาบันการศึกษาในพื้นที่ จะต้องส่งเสริมการเป็นภาคีเครือข่ายพลเมืองฯ ให้ประชาชนในชุมชนอย่างต่อเนื่อง, ขยายผลความรู้พลเมืองฯ ให้กับประชาชนที่ไม่ได้เข้าร่วมโครงการ, จัดให้มีช่องทางสื่อสารในรูปแบบออนไลน์กับประชาชนในชุมชน ซึ่งถือเป็นการเพิ่มจำนวนสมาชิกในภาคีเครือข่ายฯ, จัดให้มีเวทีประชุมแบบมีส่วนร่วมโดยใช้กระบวนการ A-I-C 3) แนวทางการพัฒนาเครือข่ายความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย คือ ผู้นำชุมชนและประชาชนในชุมชน จะต้องพึ่งพาตนเองได้โดยน้อมนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงรัชกาลที่ 9 มาปรับใช้กับการดำเนินชีวิต, เคารพกฎหมาย กฎ และกติกาของชุมชน, ยอมรับการแก้ไขข้อขัดแย้งในชุมชนด้วยหลักการประนีประนอม, เรียนรู้การยอมรับมติเสียงส่วนใหญ่ของชุมชน, ยกย่องสรรเสริญผู้ทำความดี โดยเฉพาะผู้ที่แสดงออกถึงความเคารพกฎหมาย และเทิดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์, จัดนิทรรศการแสดงประวัติและความประพฤติของบุคคลตัวอย่างที่ประชาชนในชุมชนยกย่อง ว่าเป็นคนที่เคารพกฎหมาย และเทิดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์, ไม่นิ่งดูดายเมื่อเห็นผู้ทำผิดกฎหมาย และกระทำการที่ดูหมิ่นสถาบันพระมหากษัตริย์, ส่งเสริมให้มีระบบอาสาสมัครภาคประชาชน ตรวจสอบการทำงานของหน่วยงานของรัฐในพื้นที่, ถ่ายทอดสดการประชุมสภาท้องถิ่นในช่องทางต่างๆ, ส่งเสริมให้ตัวแทนภาคประชาชนได้มีความรู้ความเข้าใจเรื่อง ระเบียบฯ ว่าด้วยการพัสดุ และระเบียบฯ ว่าด้วยการจัดทำแผนฯ จะได้ตรวจสอบการทำงานของ อปท. ได้อย่างถูกต้อง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
@ 2020 King Prajadhipok's Institute The Government Complex Commemorating All Right Reserved.
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2564). การเมืองการปกครองในระบอบประชาธิปไตย. สืบค้นจาก http://www.dla.go.th/work/e_book/eb7/eb7_4/p1.pdf
กิติพัฒน์ นนทปัทมะดุล. (2558). การศึกษาระบบอุปถัมภ์กับปัญหาสังคมไทย: การประยุกต์ใช้ของนักสังคมสงเคราะห์วิชาชีพ. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 23(1), 177-197.
ฐานริณทร์ หาญเกียรติวงศ์ และคณะ. (2563). ระบบอุปถัมภ์กับปัญหาความยากจนในประเทศไทย. วารสารวิชาการสังคมศาสตร์เครือข่ายวิจัยประชาชื่น, 2(3), 1-14.
ทิศนา แขมมณี. (2542). รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2556). โครงสร้างทางสังคม บทบาทและนโยบายสาธารณะกับความเป็นพลเมือง. วารสารศิลปศาสตร์, 5(1), 49-62.
บงกช สุทัศน์ ณ อยุธยา. (2557). การสร้างจิตสำนึกของความเป็นไทย ค่านิยมเพื่อการต่อต้านป้องกันการทุจริต คอร์รัปชัน. วารสารศรีนครินทรวิโรฒ วิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(11), 248-264.
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล. (2555). การศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมือง. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์
พับลิเคชันส์.
ประสิทธิ์ ลีระพันธ์. (2564). ปรับฐานการวิจัย: แนวคิดและกระบวนการปฏิบัติการ. สืบค้นจาก
http://203.157.168.42/bspp/uploads/download/20170809014418528.pdf
ผู้จัดการออนไลน์. (2565). ม็อบปลดแอกโผล่หน้าย่าโม ทวงคืนประชาธิปไตยอ้างคนโคราชไม่ทน เรียกร้อง
ข้อ. สืบค้นจาก https://mgronline.com/ local/detail /9630000076190
ราชกิจจานุเบกษา. (2565). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. สืบค้นจาก
www..soc.go.th › PDF › 2560 › 1.PDF
พยุงศักดิ์ จันทรสุรินทร์. (2541). การพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมในระบบการศึกษาไทยท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของสังคม. ใน เพชราภรณ์ รื่นรมย์, (บรรณาธิการ). คำบรรยายเกี่ยวกับแนวคิดและทฤษฎีในการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมที่เน้นความมีวินัยและความมีประชาธิปไตย (น. 1-5). (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.
พระมหาไทยน้อย ญาณเมธี และพระศิลาศักดิ์ สุเมโธ. (2562). รัฐกับการเสริมสร้างความเป็น
พลเมืองในระบอบประชาธิปไตยไทย. วารสารมณีเชษฐาราม วัดจอมมณี, 2(1), 79-93.
วิชัย ตันศิริ. (2565). รัฐธรรมนูญของประเทศตะวันตกและไทย : กรณีศึกษาทางประวัติศาสตร์และกฎหมาย. สืบค้นจาก https://www.fpps.or.th/elibrary/download/book41.pdf
ศักดิภัท เชาวน์ลักษณ์สกุล และยุพา ปราชญากูล. (2561). รัฐประหารกับการเมืองไทย. วารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 1(3), 17-34.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2554). การเมือง : แนวความคิดและการพัฒนา. (พิมพ์ครั้งที่ 19). กรุงเทพฯ:
เสมาธรรม.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (สำนักงาน ก.พ.). (2563). คู่มือคำอธิบายและตัวอย่างพฤติกรรม
ตามมาตรฐานทางจริยธรรมสำหรับเจ้าหน้าที่ของรัฐ. กรุงเทพฯ: สำนักงาน ก.พ.
เอนก เหล่าธรรมทัศน์ และวลัยพร รัตนเศรษฐ. (2557). รัฐประศาสนศาสตร์พลเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
ภาษาอังกฤษ
Almon, Gabriel & Powell, Bingham. (1976). Comparative Politics Today. Boston: Little, Brown and Company.
Weiner, Myron. (1971). Political Participation: Crisis of The Political Process. In L. Binder & others, Crisis and Sequences in Political Development (pp.159-204). New Jersey: Princeton University Press.