แนวทางการท่องเที่ยวเชิงพุทธวิถีใหม่ New normal

Article Sidebar

PDF
เผยแพร่แล้ว: ธ.ค. 1, 2022
คำสำคัญ:
แนวทาง, การท่องเที่ยวเชิงพุทธ, วิถีใหม่

Main Article Content

Warunee Praprimuang
a:1:{s:5:"th_TH";s:85:"คณะมนุษยศาสตร์ สาขาภาษาอังกฤษ";}

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดและเพื่อนำเสนอแนวทางแนวทางการท่องเที่ยวเชิงพุทธวิถีใหม่ New normal  ซึ่งเป็นการท่องเที่ยวเพื่อการศึกษา พัฒนาจิตใจ และปฏิบัติในแนวทางที่ถูกต้องแก่เพื่อนมนุษย์และสิ่งแวดล้อมในลักษณะก่อให้เกิดประโยชน์เกื้อกูลต่อสรรพสิ่ง โดยมี BEST เป็นส่วนสำคัญของการท่องเที่ยวเชิงพุทธอย่างรับผิดชอบ ซึ่งประกอบด้วย Booking in advance (การจองเพื่อใช้บริการล่วงหน้า) E-Environment (การรักษาสิ่งแวดล้อม) Safety (ความปลอดภัย) และ T-Technology (เทคโนโลยี)

Article Details

ฉบับ
ปีที่ 7 ฉบับที่ 3 (2022): วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์ (กันยายน-ธันวาคม 2565)
บท
Articles

References

ประภาวดี เผ่าทองจีน. (2538). ผลกระทบจากการท่องเที่ยวที่มีต่อการใช้ที่ดินจังหวัดเพชรบุรี

บัณฑิตวิทยาลัย :จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

ยุทธศักดิ์ สุภสร. (2562). ทิศทางท่องเที่ยวไทยในปี 2562.http://www.tatreviewmagazine.com/

article/tourism-thailand-2562/

สถาบันวิจัยเพื่อการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. (2540). การดำเนินการเพื่อ

กำหนดนโยบายการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยเพื่อการวิทยาศาสตร์และ

เทคโนโลยีแห่งประเทศไทย.

สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว. (2553). รายงานประจำปี 2552 สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว.

กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว.

Douglas Foster .Travel and Tourism Management.http://cyberclass. msu.ac.th/

cyberclass/ cyberclass-uploads/libs/html/30137/3_2.htm

Lumsdon, L. (1999). Motivation and personality (11th ed.). Bangkok: Expernet Book.

McIntosh, R. W., & Gupta, S. (1980). Tourism: Principles, practices,

philosophies (3rd ed.). Columbus, OH: Grid.

Mill, R. C., & Morrison, A. M. (1985). The tourism system: An introductory text. New

York, NY: Prentice-Hall International.

Koster, Emlyn H. (1996). Science Culture and Cultural Tourism. In Mike Robinson,

Nigel Evansand Paul Callaghan, eds. Tourism and Cultural Change: Tourism

and Culturetowards the 21st Century, pp. 227–238.

Phra Brahmagunabhorn (P. A. Payutto). (2007). Khwāmsāmkhan Khoṅg

Phraphūtthasātsanā Nai Thāna Sātsanā Prachām Chāt [The importance

of Buddhism as a national religion]. (11nd edition). Bangkok: thammasapa

Pike, S. D. (2008). Destination marketing: Anintegrated marketing communication

approach. Burlington, MA: Butterworth-Heinmann.

UNESCO. (2006). Tourism, culture and sustainable development. Retrieved

fromhttp://whc.unesco.org/sustainabletourismtoolkit/sites/default/files